علف کش پاراکوات در بیش از ۲۰ کشور ممنوع شده است و چین از سال ۲۰۱۴ تولید آن را متوقف کرد، اما مرگ و میر ناشی از مسمومیت همچنان یک مشکل است.
پاراکوات به عنوان یک علف کش در سراسر جهان به دلیل فعالیت قوی آن در برابر علف‌های هرز استفاده شده است. با این حال، برای انسان بسیار سمی است. به دلیل سمیت ذاتی پاراکوت و عدم وجود درمان موثر مرگ و میر بسیار بالایی دارد. در نتیجه، توسعه یک علف کش غیر سمی با کارایی قابل مقایسه با پاراکوات به امنیت غذایی جهانی کمک می‌کند و به جلوگیری از تلفات مرتبط با پاراکوات کمک می‌کند.
دانشمندان چینی، علف کش جدیدی به نام دی ان دی آمین را معرفی کردند. دی ان دی آمین به عنوان شکل “کاهش یافته” پاراکوات، بدون عملکرد به عنوان یک عامل انتقال الکترون، غیر سمی بودن آن از طریق آزمایش‌های جامع درون تنی و برون تنی در غلظت‌های مولی معادل دوز مرگبار مطلق پاراکوات ثابت شده است. قابل توجه است که دی ان دی آمین می‌تواند تحت نور طبیعی خورشید و شرایط هوای محیط به پاراکوات تبدیل شود و فعالیت‌های علف کشی را نشان دهد.
تبدیل دی ان دی آمین به پاراکوات مکانیسم کلیدی زیربنای فعالیت علف کش قوی آن از طریق سمیت کلروپلاست است. دانشمندان چینی طی مطالعه‌ای دی ان دی آمین را به عنوان جایگزین ایمن و برتر برای پاراکوات معرفی می‌کند که دارای پتانسیل قابل توجهی برای کاربرد در کشاورزی پایدار در سطح جهانی است.
دانشمندان چینی بیان داشتند که علف کش جدیدی که کشف کرده‌اند مزایای برجسته پاراکوات، یک علف کش پرکاربرد در کشاورزی جهانی را دارد. دانشمندان در موسسه شیمی آلی شانگهای، آکادمی علوم چین، و از طریق آزمایش‌ها و غربالگری‌ها، این نوع جدیدی از علف کش را کشف کردند.
پاراکوات یک علف کش غیرانتخابی است که از دهه ۱۹۶۰ در بیش از ۱۲۰ کشور جهان به دلیل اثربخشی، طیف وسیع فعالیت و هزینه نسبتا پایین به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. این علف کش اثر کشنده تماسی دارد و به سرعت در تماس با خاک بی‌اثر می‌شود و آن را تبدیل به علف کشی می‌کند که به خاک و ریشه گیاه آسیبی نمی‌رساند.
این دومین علف کش بزرگ جهان است که از نظر حجم استفاده می‌شود و عمدتاً برای کنترل علف‌های هرز کشاورزی و باغبانی و همچنین حذف برگ در محصولاتی مانند پنبه و سویا استفاده می‌شود. با این حال سمیت بالای آن برای انسان به یک مشکل جدی تبدیل شده و کاربرد آن را مهار کرده است.
آمار نشان می‌دهد که در برخی از مناطق آسیا، نرخ مرگ و میر ۵۰ تا ۹۰ درصد مربوط به ۲۰۰۰ بیمار در سال است که از مسمومیت پاراکوات رنج می‌برند. در سرتاسر جهان، به ازای هر یک میلیون نفر ۲۰ مرگ ناشی از مسمومیت با پاراکوات است، زیرا پادزهر خاصی وجود ندارد.
استفاده از پاراکوات به عنوان علف کش در بیش از ۲۰ کشور و منطقه ممنوع شده است. چین از اول جولای ۲۰۱۴ تولید پاراکوات را متوقف کرد و دو سال بعد فروش و استفاده از آن را ممنوع کرد. با این حال، حوادث مسمومیت مرتبط و مرگ و میر هنوز هم هرازگاهی – عمدی یا ناخواسته – رخ می‌دهد.
برخی مطالعات می‌گویند که کاربرد گسترده پاراکوات منجر به بقایای گسترده در سطح خاک و محیط‌های آبی می‌شود و در نهایت وارد زنجیره غذایی می‌شود. مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آن خطر ابتلا به بیماری پارکینسون ایدیوپاتیک (به دلایل ناشناخته) را افزایش می‌دهد.
منبع: scmp
