محققان بیان داشتند که این یافته‌ها می‌تواند روشی طبیعی برای کاهش انتقال ویروس از طریق پشه و مقابله با نگرانی‌های بهداشت عمومی جهانی در مورد شیوع ویروس ارائه دهد.
محققینی از پکن، شنژن، کونمینگ و شیان در چین و همچنین دانشمندانی در ایالات متحده در مقاله‌ای که در یکی از ژورنال‌های معتبر علمی منتشر شد، بیان داشتند این باکتری ممکن است برای کاهش انتقال ویروس به جمعیت پشه‌ها در مناطق آندمیک تب دنگی مفید باشد.
ویروس‌های دنگی و زیکا، فلاوی ویروس‌هایی هستند که می‌توانند باعث عفونت‌های بالقوه کشنده در انسان‌هایی شوند که توسط پشه‌های آلوده گزیده می‌شوند.
ویروس زیکا می‌تواند اثراتی زیان‌بار بر زنان باردار داشته باشد. در یکی از مناطق اندمیک این بیماری، هزاران نوزاد (۱۰ برابر میزان معمول سالانه) با میکروسفالی به دنیا آمدند، عارضه‌ای که در آن مغز به‌طور غیرطبیعی کوچک است. این نقصان هنگام تولد اغلب پس از آن رخ داده بود که مادران در ابتدای بارداری، علائم شبیه ابتلا به ویروس زیکا را نشان داده بودند.
تب دنگی به عنوان «تب استخوان شکن» نیز شناخته می‌شود، چرا که به دلیل درد شدید حاصل از آن بیمار تصور می‌کند استخوان‌هایش در حال شکستن هستند. برخی نشانه‌های تب دنگی عبارتند از تب، سردرد، حساسیت‌های پوستی مشابه سرخک و درد در ماهیچه‌ها و مفاصل. ممکن است تب دنگی در تعداد کمی از بیماران به یکی از دو گونه خطرناک و کشنده تبدیل شود.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، سالانه حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیون عفونت دنگی رخ می‌دهد که نزدیک به ۱۳۰ کشور درگیر این بیماری هستند.
آژانس بهداشت جهانی همچنین هشدار داده است که گرم شدن کره زمین می‌تواند تعداد عفونت‌های دنگی را به دلیل دمای گرم‌تر، بارندگی بیشتر و دوره‌های طولانی‌تر خشکسالی افزایش دهد.
در این تحقیق، دانشمندان شروع به جمع آوری هزاران پشه و جداسازی باکتری‌ها از روده آنها کردند. آنها یک باکتری را شناسایی کردند که پشه‌ها را قادر می‌ساخت تا در برابر عفونت دنگی و زیکا مقاومت کنند.
این باکتری بر اساس تجزیه و تحلیل آنها، آنزیمی ترشح می‌کند که مجرای روده حشره را اسیدی می‌کند و از ورود ویروس به سلول‌ها جلوگیری می‌کند. این مکانیسم همچنین ممکن است برای جلوگیری از آلوده کردن پشه‌ها از همه فلاوی ویروس‌ها – مانند ویروس آنسفالیت ژاپنی و ویروس تب زرد، کارایی داشته باشد.
سپس دانشمندان در یک تحقیق میدانی محفظه‌ای ساختند و این باکتری را به آبی که تخم‌های پشه در آنجا گذاشته بودند اضافه کردند. آنها ثابت کردند که می‌تواند روده پشه‌ها را در تمام مراحل زندگی درگیر کند و به طور قابل توجهی عفونت دنگی را کاهش دهد.
کنترل بیولوژیک یک روش برای مدیریت آفات و بیماری‌ها است که از عوامل زنده مانند میکروارگانیسم‌ها، حشرات برای مقابله با بیماری‌ها استفاده می‌شود. کنترل زیستی، همچنین به نام بایوکنترل شناخته می‌شود، یک رویکرد پایدار و سازگار با محیط زیست برای مدیریت آفات و بیماری‌ها در کشاورزی، جنگل‌کاری و سایر سیستم‌های بومی است.
روش کنترل زیستی مبتنی بر یافته‌های طبیعت است و به مداخلات پزشکی برای انسان مانند واکسن و درمان خاص نیاز ندارد.
منبع: scmp
