این عملیات از پایگاه فضایی جیوکوان (Jiuqua) در شمال غربی چین صورت گرفت و طی آن دو ماهواره ماکائو ساینس-۱ (Macao Science-1) به همراه ماهواره لوجیا-۲ (Luojia-2) در مدار لئو مستقر شدند.
یکی از ماهواره‌های ماکائو ساینس-۱ به مغناطیس‌سنج‌های با دقت بالا جهت شناسایی میدان مغناطیسی زمین مجهز است. ماهواره دیگر نیز آشکارسازهای ذرات پرانرژی و تجهیزات اشعه ایکس خورشیدی را با هدف جمع‌آوری اطلاعات مرتبط با محیط فضایی حمل می‌کند.
ماموریت ماهواره‌ای ماکائو ساینس-۱ می‌تواند پایش‌های صورت‌گرفته به وسیله ماهواره‌های منظومه سوارم (Swarm) اروپا و ماهواره الکترومغناطیسی چین به نام ژانگ‌هنگ-۱ (Zhangheng-1) را تکمیل کند. چنین امری علاوه بر ایجاد درکی بهتر از میدان مغناطیسی زمین در عرض جغرافیایی کم و نیز پایش تغییرات محیط فضایی، امکان نظارت موثرتر بر اقیانوس اطلس جنوبی را نیز فراهم می‌آورد.
در منطقه وسیعی از آسمان بالای این اقیانوس، شدت میدان مغناطیسی نسبت به سایر مناطق کره زمین کمتر است که موجب می‌شود تشعشعات بیشتری از فضای بیرونی زمین نفوذ کرده و در ارتباطات ماهواره‌ها، هواپیماها و سایر فضاپیماهای عبوری از این منطقه اختلال به وجود آورد. دانشمندان بر این باورند مطالعه این منطقه به آن‌ها کمک می‌کند تا علت ضعیف شدن میدان مغناطیسی زمین در آنجا را دریابند.
بر اساس گزارش سازمان ملی فضایی چین (CNSA) ماکائو ساینس-۱ نخستین پروژه ماهواره‌ای علمی در حوزه فضاست که سرزمین اصلی چین و ماکائو به طور مشترک آن را ساخته‌اند. لوجیا-۲ نیز یک ماهواره سنجش از دور راداری است که دانشگاه ووهان (Wuhan University) چین آن را ساخته است. این ماهواره دارای چندین حالت تصویربرداری است که قدرت تفکیک مکانی آن در بالاترین میزان به ۰.۵ متر می‌رسد.
ماهواره‌بر لانگ مارچ-۲سی
ماهواره‌بر دو مرحله‌ای لانگ مارچ-۲سی که از قابلیت سه مرحله‌ای شدن نیز برخوردار است، می‌تواند حدود ۳۸۰۰ کیلوگرم محموله را به مدار لئو انتقال دهد. این ماهواره‌بر با طول کلی ۴۲ متر و قطر ۳.۳۵ متر، ۲۳۳ تن وزن دارد.
لانگ مارچ-۲سی را آکادمی فناوری حامل‌های فضایی چین (CALT) ساخته است و نیروی آن از دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) و دی‌نیتروژن تتراکسید تامین می‌شود. ماهواره‌بر مذکور اولین عملیات خود را سال ۱۹۸۲ انجام داده است و با در نظر گرفتن این عملیات که روز یکشنبه ۲۱ مه (۳۱ اردیبهشت) صورت پذیرفت، تاکنون ۶۷ مرتبه به فضا پرتاب شده و فقط یک بار شکست خورده است.
منبع: cn
