موشک Zhuque 2 Y-3 که توسط شرکت هوافضای خصوصی لند اسپیس در پکن ساخته شده، در ساعت ۷:۳۹ صبح از مرکز پرتاب ماهواره Jiuquan در شمال غربی چین پرتاب شد. این موشک سه ماهواره Honghu، Honghu 2 و TY-33 را در مدار پرتاب کرد.
این پرتاب پیشگام مرحله جدیدی برای تجاری سازی پرتاب موشک‌های با سوخت مایع در چین بود و قابلیت اطمینان و پایداری این فناوری را ثابت کرد.
کلید دستیابی به صنعتی‌سازی و تجاری‌سازی موشک‌های مایع، تحقق تولید و تحویل موشک‌ها در مقیاس بزرگ و کم هزینه و اطمینان از موفقیت پرتاب مداوم و پایدار است.
ماهواره‌های Honghu و TY-33 که توسط استارت‌آپ چینی Spacety و Honghu 2 که توسط استارت‌آپ Hongqing Technology ساخته شده‌اند، در مدار ۴۶۰ کیلومتری (۲۸۵ مایلی) خورشیدی قرار گرفتند.
وزن یا اندازه هر ماهواره مشخص نیست. اما گفته می‌شود این موشک ظرفیتی معادل ۱٫۵ تن را در مدار ۵۰۰ کیلومتری خورشیدی دارد.
به گفته این شرکت، انتظار می‌رود با این قبیل پیشرفت‌ها، بتواند ظرفیت بارگیری خود را به ۴ تن در آن مدار افزایش دهد و نیازهای فضاپیماها و ماهواره‌های مدار نزدیک به زمین را برآورده کند.
این راکت بدون احتساب محموله، ۴۹٫۵ متر (۱۶۲ فوت) طول، ۳٫۳۵ متر قطر و ۲۲۰ تن وزن داشت.
لند اسپیس سه پرتاب دیگر را برنامه ریزی کرده و این تعداد را سالانه دوبرابر می‌کند تا در سال ۲۰۲۶ به ۱۲ پرتاب برسد.
چین قصد دارد تا سال ۲۰۴۵ به یک قدرت فضایی پیشرو در جهان تبدیل شود و از نوآوری در فضا برای پیشبرد توسعه کلی کشور استفاده کند. استارت آپ‌های خصوصی فناوری مانند لنداسپیس در چین با الهام از اسپیس ایکس ایلان ماسک رشد کرده‌اند و در تلاش هستند تا به آن نزدیک شوند.
شرکت Space Pioneer در پکن، برای نخستین بار در دنیا در ماه آوریل Tianlong 2 را با استفاده از نفت سفید مبتنی بر زغال سنگ پرتاب کرد.
لنداسپیس برای اولین بار در دسامبر ۲۰۲۲ سعی کرد یک موشک اکسیژن مایع متان به فضا پرتاب کند اما این تلاش ناموفق بود. در ماه ژوئیه دوباره تلاش کرد و موفق شد و اولین شرکتی در جهان شد که این کار را انجام داد و عصر جدیدی را برای متان در پرتاب‌های تجاری باز کرد.
متان نسبت به سوخت‌های مبتنی بر کربن تمیزتر می‌سوزد و عمر موتور را طولانی‌تر می‌کند و آن را برای موشک‌های قابل استفاده مجدد، مناسب می‌سازد.
به گفته آژانس فضایی ایالات متحده ناسا، متان همچنین پایدارتر و چگال‌تر از هیدروژن مایع، رایج‌ترین سوخت موشک است، که به آن اجازه می‌دهد در «دماهای قابل کنترل‌تری» ذخیره شود و امکان استفاده از مخازن کوچک‌تر را فراهم می‌کند.
منبع: scmp
