به گزارش بلومبرگ، این خودروها در مرحله اولیه در شرکت «Associated Vehicle Assemblers» واقع در مومباسا مونتاژ خواهند شد، پیش از آنکه MojaEV کارخانه‌ای اختصاصی بسازد که قطعات باتری و انرژی خورشیدی را نیز مونتاژ کند.
شرکت MojaEV در حال راه‌اندازی این کارخانه مونتاژ است تا از مالیات‌های سنگینی که بر واردات به کنیا اعمال می‌شود، اجتناب کند. این کارخانه ظرفیت تولید ۳۰۰ دستگاه خودرو در ماه را خواهد داشت و فروش سالانه حدود ۱,۵۰۰ دستگاه پیش‌بینی شده است.
مالیات بزرگ‌ترین چالش برای صنعت خودروهای الکتریکی در کنیا هستند. این هزینه‌ها شامل ۳۵ درصد عوارض واردات، ۲۰ درصد مالیات مصرف، ۱.۵ درصد عوارض توسعه راه‌آهن، ۲.۵ درصد مالیات سوخت و ۱۶ درصد مالیات بر ارزش افزوده است. همچنین به هزینه‌های بندری، هزینه‌های جابجایی، جریمه تأخیر، انبارداری و هزینه ایستگاه بار کانتینری نیز وجود دارد. در مقابل، خودروهای الکتریکی مونتاژ شده در داخل تنها مشمول مالیات بر ارزش افزوده هستند.
تولید داخلی به این شرکت اجازه می‌دهد تا خودروهای سطح پایه را با قیمتی پایین‌تر از نرخ فعلی — ۲.۵ میلیون شیلینگ (۱۹,۳۰۰ دلار) برای مدل‌های پایه و ۷.۵ میلیون شیلینگ برای مدل‌های سطح بالا — عرضه کند.
شرکت MojaEV که سال گذشته با سرمایه‌گذاری چینی‌ها راه‌اندازی شده، هم‌اکنون به تانزانیا صادرات دارد و برنامه دارد که توزیع خود را به کشورهای رواندا، اوگاندا، موریس، غنا، نیجریه، بوتسوانا و زامبیا گسترش دهد. سبد محصولات این شرکت شامل شاسی‌بلندهایی با برند Skyworth و Neta، خودروهای سواری GSE و Wuling، وانت‌های دو کابین Riddara و اتوبوس‌ها و کامیون‌های Foton است.
برای رفع چالش کمبود ایستگاه‌های شارژ در کنیا، هر خودروی توزیعی MojaEV مجهز به شارژر داخلی است که می‌توان آن را به هر پریز دیواری متصل کرد، همچنین یک شارژر ثابت نیز برای نصب در ساختمان‌ها یا پارکینگ‌ها ارائه می‌شود.
با توجه به اینکه ۷۰ درصد از مردم کنیا از حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنند،MojaEV در حال مذاکره با شرکت‌های فعال در این حوزه است تا ناوگان آن‌ها را به اتوبوس‌های الکتریکی تبدیل کند.
منبع: bloomberg
