محققان چینی تکنیک جدیدی را کشف کرده‌اند که اثربخشی و ایمنی درمان با سلول‌های بنیادی را در مدل‌های موش مبتلا به بیماری پارکینسون بهبود می‌بخشد. تیم آکادمی علوم چین گفت که یافته‌های مطالعه آنها راه را برای توسعه بالقوه درمانی سلول‌های بنیادی برای درمان این بیماری هموار می کند. محققان دو نشانگر سطح سلولی نورون‌های دوپامین را شناسایی کردند که در مغز میانی فرد مبتلا به بیماری پارکینسون آسیب دیده یا از بین می‌روند.
پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده است، این بدان معناست که سلول‌های مغز به آرامی در طول زمان از بین می‌روند. موضوع مهمی که در این بیماری وجود دارد این است که انواع خاصی از سلول‌های مغزی بیشتر از سایرین تحت تأثیر قرار می‌گیرند. مثال کلاسیک آن، نورون‌های دوپامین در ناحیه‌ای از مغز است که در مغز میانی قرار دارد.
تقریباً ۵۰ درصد از نورون‌های دوپامین در مغز میانی تا زمانی که فرد مبتلا به پارکینسون تشخیص داده می‌شود، از بین رفته‌اند، و با پیشرفت بیماری وضعیت بیمار به تدریج بدتر می‌شوند. به همین دلیل است که از درمان‌های جایگزین دوپامین برای کنترل علائم حرکتی پارکینسون استفاده می‌شود.
انواع مختلفی از سلول‌ها در آزمایش‌های پیوند سلولی برای پارکینسون آزمایش شده‌اند، اما تا به امروز سلول‌هایی که بهترین نتایج را داده‌اند، آنهایی بوده‌اند که از مغز میانی در حال رشد جنین‌های سقط‌شده جدا شده‌اند.
منبع: scmp
