این عملیات روز دوشنبه ۱۲ دسامبر (۲۱ آذر) از پایگاه فضایی جیکوان (Jiuquan) در شمال غربی چین صورت پذیرفت و طی آن دو ماهواره از سری شی‌یان-۲۰ (Shiyan-20) به مدار لئو فرستاده شدند.
ارتفاع دقیق این ماهواره‌ها اعلام نشده است، با این حال اولین ماهواره از این سری که اکتبر سال جاری میلادی در مدار قرار گرفت، به ارتفاع حدودا ۸۰۰ کیلومتری زمین منتقل شد. این سه ماهواره را آکادمی نوآوری میکروماهواره‌ها (Innovation Academy for Microsatellites) زیرمجموعه آکادمی علوم چین (Chinese Academy of Sciences) ساخته است.
شی‌یان در زبان چینی به معنای «آزمایش» است و طبق اعلام دولت چین این ماهواره‌ها برای راستی‌آزمایی فناوری‌های جدید مانند پایش محیط فضا در مدار استقرار یافته‌اند. شی‌یان نام یک برنامه آزمایشی در چین است که طیف متنوعی از ماهواره‌ها را دربرمی‌گیرد. دولت چین اطلاعات چندانی در رابطه با ماموریت ماهواره‌های این برنامه ارائه نمی‌دهد و به همین جهت ماهیت آن‌ها طبقه‌بندی‌شده محسوب می‌شود.
با این حال بیانیه‌های چین، اهداف این ماهواره‌ها را پایش زمین‌های کشاورزی و نظارت بر محیط فضا عنوان می‌کند، همان مواردی که برای سایر برنامه‌های ماهواره‌ای محرمانه این کشور مانند یائوگان (Yaogan) و شیجیان (Shijian) ارائه می‌دهد. ماهواره‌های شی‌یان به مدارهای مختلفی از جمله مدار لئو، خورشیدآهنگ، مدارهای قطبی، مدارهای با بیضویت بالا و نیز مدار ژئو تزریق می‌شوند و گفته می‌شود مجموعه متنوعی از ماموریت‌ها را برعهده دارند.
لانگ مارچ-۴سی که در این ماموریت از آن استفاده شد، یک ماهواره‌بر سوخت مایع است که دارای سه مرحله بوده و آن را آکادمی فناوری پرواز فضایی شانگهای (Shanghai Academy of Spaceflight Technology) ساخته است. این ماهواره‌بر ۲۵۰ تن وزن دارد و می‌تواند ۴۲۰۰ کیلوگرم محموله را به مدار لئو و ۲۸۰۰ کیلوگرم محموله را به مدار خورشیدآهنگ منتقل کند.
طول کلی لانگ مارچ-۴سی ۴۵.۸ متر بوده، قطر مراحل اول و دوم آن ۳.۳۵ متر و قطر مرحله سومش نیز ۲.۹ متر است. نخستین ماموریت ماهواره‌بر مذکور در سال ۲۰۰۶ صورت گرفت و تاکنون ۴۷ عملیات پرتاب را به‌انجام رسانده که ۲ مورد آن ناموفق بوده است. لانگ مارچ-۴سی از دی‌نیتروژن تتراکسید و دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) به‌عنوان سوخت استفاده می‌کند.
منبع: english.news.cn
