به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، با کاهش فروش خودروهای الکتریکی، شرکت‌هایی مانند فولکس‌واگن، استلانتیس و مرسدس بنز به دنبال تمرکز مجدد بر پروژه‌های باتری هستند. تولیدکنندگان چینی هزینه‌ها را کاهش می‌دهند و ایالات‌متحده سرمایه‌گذاری را با یارانه‌های پرسود به خود جلب می‌کند.
چین در حال حاضر ظرفیت تولید باتری مازادی دارد، می‌تواند باتری‌ها را با کسری از هزینه‌ای که در اروپا نیاز دارد، بسازد و در نسل بعدی فناوری سلولی پیشرو است. همه این‌ها به این معنی است که اروپا در رقابت برای ساخت و تأمین قدرت خودروهای برقی آینده بیشتر عقب خواهد ماند.
شرکت‌های اروپایی، باید طرز فکر خود را تغییر دهند و به میزان قابل‌توجهی از تجربیات خود درس بگیرند.
شرکت‌ها ممکن است ساخت کارخانه‌های مد نظر خود را کاهش دهند زیرا دسترسی به یارانه‌های اتحادیه اروپا به دلیل بوروکراسی دشوار است و خودروسازان حاشیه سود ناچیز خودروهای الکتریکی را حفظ می‌کنند. فولکس‌واگن ظرفیت کامل را برای غول باتری ۲۰ میلیارد یورویی (۲۱.۵ میلیارد دلاری) خود ایجاد می‌کند. این شرکت خودرویی، به رهبری استلانتیس و مرسدس، دو مرکز از سه مرکز خود را به منظور بررسی ساخت ارزان‌تر به دلیل کاهش تقاضا برای خودروهای الکتریکی گران قیمت متوقف کرده‌اند. این عقب‌نشینی منحصر به بازیگران اروپایی نیست، شرکت فناوری اسولت انرژی چین پروژه‌ای را در آلمان به دلیل عدم قطعیت در مورد یارانه‌ها لغو کرد.
تقاضای کمتر از حد انتظار خودروهای الکتریکی، موانعی را برای تازه واردان اروپایی که در داخل نیز با رقابت تأمین‌کنندگان پیشرو آسیایی روبرو هستند، ایجاد می‌کند. شرکت باتری‌سازی CATL چین، بزرگ‌ترین تولیدکننده باتری در جهان، یک سایت در آلمان دارد و در حال اضافه کردن سایت دیگری نیز در مجارستان است، LG Chem کره جنوبی نیز حدود ۶ سال است که باتری‌هایی را در لهستان تولید می‌کند.
هم‌زمان با جایگزینی موتورهای احتراقی با باتری‌ها، اگر منطقه اروپا نتواند زنجیره ارزش باتری خودروهای برقی خود را ایجاد کند، بخش‌های بزرگی از صنعت خودرو آن – که حدود ۷ درصد اقتصاد اروپا را تشکیل می‌دهد – در سرنوشتی مشابه پنل‌های خورشیدی، لوازم الکترونیکی مصرفی و تراشه به آسیا منتقل خواهد شد.
اما به نظر می‌رسد اروپا قادر به ادامه این روند نیست. چین چندین دهه به دنبال توسعه فناوری باتری بوده و در حال حاضر بیش از ۸۰ درصد از بازار را در اختیار دارد. اخیراً، پکن موفق شد کیفیت باتری بسیار ارزان‌تری را که از کبالت یا نیکل استفاده نمی‌کند، به میزان قابل‌توجهی بهبود بخشد.
شرکت Northvolt AB، بزرگ‌ترین سازنده باتری‌های خانگی اروپا، با ساخت سلول‌های «پریمیوم» در میان سیل باتری‌های ارزان‌تر چینی از بین می‌رود. در همین حال، یارانه‌ها و معافیت‌های مالیاتی در ایالات‌متحده و کانادا، شرکت‌هایی مانند Freyr Battery نروژی را برای نقل مکان به خارج از کشور وسوسه می‌کنند.
کمیسیون اروپا و بریتانیا از ابتدای سال ۲۰۲۲ کمتر از ۷ میلیارد یورو کمک دولتی برای تولید باتری تصویب کرده‌اند که کسری از ۱۴۰ میلیارد دلار برآورد شده برای رسیدن به هدف ۱٫۴ تراوات ساعت ظرفیت تولید باتری تا سال ۲۰۳۰ است. ایالات‌متحده پیش از سال ۲۰۲۹ حدود ۱۶۰ میلیارد دلار اعتبار مالیاتی را برای سلول‌های خورشیدی و باتری اختصاص خواهد داد. کانادا سال گذشته ۲۵ میلیارد دلار مشوق‌های باتری را متعهد شد و سرمایه‌گذاری شرکت‌هایی از جمله فولکس‌واگن و استلانتیس را جذب کرد.
یکی از بنیان‌گذاران Freyr Battery، در این باره گفت: «اروپا واقعاً باید بیدار شود و پاسخ مناسبی ارائه دهد. اگر اروپا بخواهد از اتکا به گاز روسیه به سمت اتکا به باتری‌های وارداتی چینی حرکت کند، باید در ساختار فعلی بیشتر بازبینی کند.» این اظهار نظر منعکس‌کننده بحران انرژی اروپا است که به آلمان به شدت پس از جنگ اوکراین، ضربه زد.
توسعه خودکفایی دشوار خواهد بود. چین نه تنها بیشترین باتری‌ها را تولید می‌کند، بلکه در زنجیره تأمین این صنعت، به ویژه پالایش مواد معدنی کلیدی مانند لیتیوم، نیکل، کبالت و گرافیت و همچنین تولید اجزای سلول آند و کاتد، تسلط عمیقی دارد. تاکنون، عمده سرمایه‌گذاری‌های اروپا به سمت تولید سلولی بوده است تا صنایع معدنی و پالایشی بالاتر از زنجیره ارزش.
اروپا در دوراهی است و نیاز به توسعه یک زنجیره ارزش صنعتی کاملاً جدید دارد و باید همه بخش‌ها را به طور هم‌زمان توسعه دهد و اگر قصد دارد برخی از سهم‌های بازار را در مقایسه با بازیگران آمریکایی و آسیایی تضمین کند، باید این کار را خیلی سریع انجام دهد.
تازه‌واردان این عرصه بدون حمایت قابل‌توجه، با چشم‌انداز تیره و تاریکی روبرو هستند. جهان در حال حاضر بیش از دو برابر ظرفیت مورد نیاز باتری لیتیوم یونی دارد. ظرفیت تولید در چین که مشوق‌ها را به ده‌ها میلیارد دلار افزایش داده، در سال گذشته ۳ برابر تقاضای داخلی بود و در صورت عملیاتی شدن همه کارخانه‌های برنامه‌ریزی‌شده در این کشور، در سال ۲۰۲۵ به بیش از ۶ برابر افزایش خواهد یافت.
مدیرعامل سابق فولکس‌واگن می‌گوید اروپا بهتر است بر روی راه‌حل‌های پیچیده برای کمک به خودروها در دسترسی به انرژی‌های تجدیدپذیر تمرکز کند.
منبع: scmp
