در حاشیه جلسه صحرای شین‌جیانگ، در منطقه‌ای که خاک آن چنان شور است که بیشتر گیاهان از رشد خودداری می‌کنند، چین از افزایش تولید برنج مقاوم به نمک به عنوان شواهد دیگری مبنی بر ریشه‌گرفتن انگیزه امنیت غذایی خود یاد می‌کند.
پکن انتظار دارد افزایش بازده محصولات اصلاح شده ژنتیکی، به ویژه در مناطق دورافتاده و روستایی که خاک قابل کشت کمیاب است، به عنوان یک راه حل بلندمدت برای تضمین تغذیه ۱٫۴ میلیارد نفر از مردم این کشور کمک کند.
پس از یک بازرسی در محل، یک گروه بررسی رسمی گفت که عملکرد نهایی برنج مقاوم به نمک در منطقه خودمختار شین جیانگ در غرب چین قابل توجه پیش بینی شده است.
مناطق اصلی تولید برنج چین در استان‌های جنوبی و شمال شرقی قرار دارند، جایی که شرایط جغرافیایی و آب و هوای فصلی برای کشت برنج مطلوب است.
تولید برنج در شین جیانگ که بیشتر به عنوان بزرگترین منطقه تولید پنبه کشور و تولیدکننده عمده میوه شناخته می‌شود، محدود است.
برنج مقاوم به نمک که به عنوان برنج دریایی یا برنج متحمل به شور قلیایی نیز شناخته می‌شود، به دلیل مشکلات قابل توجهی که در این کشور با شوری و قلیایی بودن خاک در مناطق مختلف وجود دارد، سال‌ها یک اولویت تحقیق و توسعه در چین بوده است.
کشت برنج همچنین برای شستشوی نمک‌ها و خنثی کردن قلیایی بودن خاک عمل می‌کند و برنج بخشی از یک سیستم تناوب با سایر محصولات مانند پنبه است.
چین با تولید ۲۰۸ میلیون تن (۴۱۶ میلیارد پوند) در سال گذشته یا حدود یک چهارم تولید جهانی، بزرگترین کشور تولیدکننده برنج جهان است. واردات برنج این کشور در هشت ماهه اول سال جاری با ۵۵٫۸ درصد کاهش به ۲٫۰۲ میلیون تن در بحبوحه افزایش قیمت جهانی رسید.
چین قصد دارد تا سال ۲۰۳۲ نزدیک به ۹۰ درصد غلات خود از جمله برنج، گندم، ذرت و سویا را تولید کند.
منبع: scmp
