بسیاری از کشورها، برای چندین دهه، فهرستی از مواد معدنی حیاتی خود را حفظ کرده‌اند. به عنوان مثال، ایالات متحده در طول جنگ جهانی اول فهرستی از “مواد معدنی جنگی” تهیه کرد که حاوی مواد معدنی مهمی بود که در داخل کشور به وفور یافت و تولید نمی‌شد که آنها شامل: قلع، نیکل، پلاتین، نیترات و پتاس بودند.
از آن زمان، با رشد و نوآوری در اقتصاد، فهرست مواد معدنی حیاتی به طور قابل توجهی گسترش یافته است. قانون انرژی ۲۰۲۰ آمریکا یک ماده معدنی حیاتی را اینگونه تعریف می‌کند: «یک ماده معدنی غیرسوختی یا معدنی ضروری برای امنیت اقتصادی یا ملی ایالات متحده، که زنجیره تامین آن در معرض اختلال است.»
در حال حاضر ۵۰ مورد در این فهرست وجود دارد و سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) تخمین می‌زند که چین در تولید ۳۰ مورد از آنها پیشرو است. با توجه به داده‌های USGS، سهم چین از واردات ایالات متحده برای ۱۰ ماده معدنی حیاتی قابل تصور است.
ایالات متحده چه مواد معدنی مهمی را از چین وارد می‌کند؟
ایالات متحده برای تامین ایتریم خود ۱۰۰ درصد به واردات متکی است و بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ چین ۹۴ درصد این فلز را به ایالات متحده صادر کرده است.
ایتریم که یک فلز نقره‌ای نرم است، به عنوان یک افزودنی برای آلیاژها، ساخت فیلترهای مایکروویو برای رادارها و به عنوان کاتالیزور در پلیمریزاسیون اتیلن – فرآیندی کلیدی در ساخت انواع خاصی از پلاستیک – استفاده می‌شود.
چین همچنین تامین کننده اصلی مواد معدنی حیاتی فهرست شده زیر به آمریکا است.
نکته: سهم چین از واردات مواد معدنی حیاتی ایالات متحده بر اساس میانگین واردات از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ است.
ایالات متحده همچنین تقریباً سه چهارم از ترکیبات و فلزات کمیاب خود را از چین وارد می‌کند. عناصر خاکی کمیاب، به این دلیل که در خوشه‌های متمرکز و قابل استخراج به راحتی یافت نمی‌شوند مجموعه‌ای از ۱۵ عنصر در جدول تناوبی هستند که به سری لانتانید معروف هستند.
خاک‌های کمیاب در گوشی‌های هوشمند، دوربین‌ها، هارد دیسک‌ها و ال‌ای‌دی‌ها استفاده می‌شود، اما در صنایع دفاعی و انرژی پاک نیز بسیار مهم هستند.
آیا تسلط چین بر تامین مواد معدنی حیاتی آمریکا اهمیت دارد؟
سازمان زمین شناسی آمریکاUSGS تخمین می‌زند که چین به طور بالقوه می‌تواند عرضه جهانی اکسید خاکی کمیاب را با قطع تولید ۴۰ تا ۵۰ درصدی مختل کند و بر تامین کنندگان قطعات پیشرفته مورد استفاده در سیستم‌های دفاعی ایالات متحده تأثیر بگذارد.
نسخه‌ای از این نوع جنگ تجاری هم اکنون در حال گسترش است. در اوایل سال ۲۰۲۳، چین محدودیت بر صادرات ژرمانیوم و گالیوم را اعمال کرد. ایالات متحده برای حدود ۵۴ درصد از تقاضای خود برای هر دو ماده معدنی که برای تولید تراشه‌ها، پنل‌های خورشیدی و فیبر نوری استفاده می‌شود، به چین متکی است.
محدودیت‌های اعمال شده از سوی پکن به نوعی انتقام‌جویی علیه واشنگتن تلقی می‌شود که عرضه تراشه، نرم‌افزار طراحی تراشه و ماشین‌های لیتوگرافی را برای شرکت‌های چینی محدود کرده است.
منبع: visualcapitalist
