این عملیات روز سه‌شنبه ۲۷ دسامبر (۶دی) ساعت ۱۵:۳۷ به‌وقت پکن از پایگاه فضایی تاییوآن (Taiyuan) در شمال چین صورت پذیرفت و طی آن چهارمین ماهواره گائوفن-۱۱ به فضا پرتاب شد.
بنابر اعلام چین، از داده‌های ماهواره‌های گائوفن-۱۱ برای مقاصد مختلفی مانند نقشه‌برداری از زمین، طراحی شبکه‌های جاده‌ای، نظارت بر محصولات کشاورزی، برنامه‌ریز‌های شهری و مقابله با بلایای طبیعی استفاده می‌شود. سه ماهواره اول به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۸، ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ توسط همین ماهواره‌بر در مدار زمین مستقر شده بودند. این ماهواره‌ها در یک مدار بیضوی با ارتفاع اوج ۶۹۴ کیلومتر و حضیض ۲۴۸ کیلومتری سطح زمین قرار گرفته‌اند.
سری ماهواره‌های گائوفن چین مجموعه‌ای از ماهواره‌های سنجش از دور هستند که در قالب یک برنامه دولتی موسوم به CHEOS (سرواژه High-definition Earth Observation System) در مدار قرار می‌گیرند. هدف از پرتاب این ماهواره‌ها به‌طور کلی جمع‌آوری اطلاعات تقریبا در لحظه و با قدرت تفکیک مکانی بالا برای مقاصد غیرنظامی عنوان شده است.
تاکنون ده‌ها ماهواره از این سری به فضا پرتاب شده است. اگرچه از ۷ ماهواره اول گائوفن و محموله‌های آن‌ها جزئیات زیادی ارائه شد، در مورد ماهواره‌های گائوفن-۸ و ماهواره‌های بعدی اطلاعات چندانی اعلام نشده است. از همین رو برخی گمانی‌زنی‌ها حاکی از آن است که این ماهواره‌ها از هر دو هدف نظامی و غیرنظامی پشتیبانی می‌کنند.
لانگ مارچ-۴بی که در این عملیات از آن استفاده شد، یک ماهواره‌بر سه مرحله‌ای است که می‌تواند ۴۲۰۰ کیلوگرم محموله را به مدار لئو منتقل کند. این ماهواره‌بر دارای طول کلی ۴۴.۱ متر بوده و ۲۴۹ تن وزن دارد. لانگ مارچ-۴بی را آکادمی فناوری پروازهای فضایی شانگهای (Shanghai Academy of Spaceflight Technology به اختصار SAST) ساخته است و نخستین عملیات پرتاب آن در سال ۱۹۹۹ صورت گرفت.
ماهواره‌بر مذکور با احتساب این عملیات تاکنون ۴۷ بار به فضا پرتاب شده که فقط در یک مورد شکست خورده است. این ماهواره‌بر همچنین از دی نیتروژن تترا اکسید و دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) به‌عنوان سوخت بهره می‌برد و هزینه هر ماموریت آن در سال ۲۰۰۶ مبلغی معادل ۵۰ میلیون دلار اعلام شده است.
منبع: news.cn
