قسمت سوم مجموعه‌ای از سرکوب‌های ضد انحصاری چین در صنعت فناوری، بررسی مقررات مربوط به الگوریتم هایی است که توصیه‌هایی را در برنامه‌های کاربردی مانند جمع آوری اخبار، پلتفرم‌های اشتراک ویدئو و برنامه‌های پخش مستقیم ارائه می‌دهد.
هنگامی که جانگ ییمینگ برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ شروع به ایجاد Jinri Toutiao کرد، یک سرویس خبری را در نظر داشت که برای توصیه مقاله‌های جالب و مهم به خوانندگان و نه روزنامه نگاران یا ویراستاران خود، از الگوریتم های رایانه‌ای استفاده می‌کرد.
کمتر از یک دهه بعد، گردآورنده اخبار جانگ تبدیل به اولین هکتوکورن جهان شد، یک شرکت خصوصی به ارزش ۱۰۰ میلیارد دلار. این شرکت که اکنون ByteDance نامیده می‌شود، یکی از بزرگترین و مهمترین شرکت‌های فناوری دهه گذشته چین است که دارای طیف وسیعی از مشاغل از پلتفرم فیلم کوتاه تیک‌تاک و نسخه تنها چین آن Douyin گرفته تا پلتفرم همکاری Lark برای مشاغل است. بر اساس داده‌های ارائه شده توسط شرکت تحقیقاتی Analysys ، Toutiao هنوز با ۱۴۸ میلیون کاربر فعال روزانه که به طور متوسط روزانه ۸۷ دقیقه در اخبار و پست‌های وبلاگ خود در ماه جولای صرف کرده‌اند، وجود دارد و فعال است.
الگوریتمی که Toutiao را تقویت می‌کند، در پشت TikTok و Douyin قرار دارد، یک ابزار مخفی که برای جانگ بسیار محبوب بود به طوری که وقتی دولت ترامپ ByteDance را تحت فشار قرار داد تا تجارت تیک‌تاک آمریکایی خود را بفروشد، این کارآفرین در مورد فناوری پلتفرم ویدیویی خط کشی کرد و گفت: “خودرو را می‌توان فروخت، اما موتور را نه”.
توتیائو به طور معروف صفحه اول الکترونیکی جمع آوری کننده اخبار مبتنی بر الگوریتم خود را دارای هزار صفحه برای هزار چهره توصیف کرد. بسیاری از شرکت‌های فناوری چین در حال حاضر با استفاده از الگوریتم‌های پیچیده در ایجاد الگوریتم‌های پیچیده‌تر برای کاربران اینترنتی، از طریق ByteDance حرکت می‌کنند و محتوایی را که به احتمال زیاد نیاز مصرفی آنها را برآورده می‌کند، همراه با پیوندهایی به تبلیغات که به احتمال زیاد روی آنها کلیک می‌کنند، قرار می‌دهند.
در بخش اینترنت چین، جایی که یک میلیارد کاربر اینترنت متصل به تلفن‌های هوشمند برای رضایت فوری از همه چیز، از اطلاعات گرفته تا تحویل غذا و معاملات مالی، رقابت می‌کنند، استفاده از الگوریتم‌ها یکی از ارکان اصلی موفقیت شرکت‌های بزرگ فناوری است.
برای دولت چین، قدرت الگوریتم‌ها باید تحت کنترل حزب کمونیست حاکم قرار گیرد تا اطمینان حاصل شود که ذهن مردم همچنان توسط دولت شکل می‌گیرد و نه یک ماتریس داده. از این رو، مقامات چینی اولین مقررات دولتی جهان را برای”توصیه‌های الگوریتمی قدرتمند” به منظور جلوگیری از استفاده از فناوری ارائه می‌دهند و صاحبان این الگوریتم ها را در قبال هرگونه محتوایی که بر خلاف سیاست‌های دولت است، پاسخگو می‌دانند.
بر اساس پیش نویس قانون جدیدی که ماه گذشته توسط اداره فضای مجازی چین منتشر شد، کاربران اینترنت قادر خواهند بود به هشدارهای هدفمند نه بگویند و مسئولیت‌های قانونی اضافی را بر صاحبان الگوریتم‌ها در زمینه‌های خبری، جستجو، بازی، و تجارت الکترونیکی قرار می‌دهد.
طبق پیش نویس قانون، ارائه دهندگان خدمات که “توانایی تأثیرگذاری بر افکار عمومی را دارند” باید مراحل ثبت نام را با مقامات طی کنند. این امر پس از آن اتفاق می‌افتد که ارگان‌های تبلیغاتی دولتی چین که تصمیم می‌گیرند مردم در این کشور چه چیزی بخوانند و ببینند، در اوایل ماه جاری با محدود کردن نقش الگوریتم ها در توزیع محتوا، به طور مشترک خواستار “بررسی و نظارت بیشتر و بهتر بر فرهنگ و هنر” در چین شدند.
در کنار رژیم سانسور سفت و سخت که به نظارت شدید منابع محتوا می‌پردازد، از حذف فیلم‌ها و قسمت‌های تلویزیونی با بازی بازیگران چینی که از سیاست‌های دولت دوری کرده‌اند تا بستن حساب‌های رسانه‌های اجتماعی نفوذی‌های غیر مجاز، پکن می‌خواهد از بسترهای محتوا به عنوان کانال‌هایی برای تزریق “انرژی مثبت” و “ارزش‌های اصلی” به دنیای آنلاین استفاده کند. این ارزش‌ها شامل وفاداری به رهبری حزب کمونیست و تحسین ارتش چین است.
برای برخی از مصرف کنندگان چینی، الگوریتم‌های مزاحم در حال حاضر به واقعیت تبدیل شده است. لی یوجو، ۲۷ ساله، ساکن شانگهای، در این باره می‌گوید که تقریباً ۳۰ دقیقه تا یک ساعت در برنامه‌های محتوایی که از توصیه‌های الگوریتمی استفاده می‌کنند، از جمله Douyin، برنامه تجارت اجتماعی Xiaohongshu و برنامه سوال Zhihu، صرف می‌کند.
با این حال، قاطعیت پکن در اجازه دادن به فناوری برای تعیین آنچه مردم می‌خوانند و تماشا می‌کنند پدیده جدیدی نیست.
در سال ۲۰۱۸، دولت چین Neihan Duanzi، یک برنامه اشتراک گذاری سرگرمی که متعلق به ByteDance است را با ۲۰۰ میلیون کاربر تعطیل کرد و برنامه تلفن‌های هوشمند را متهم به انتشار “محتوای مبتذل” کرد.
جانگ در آن زمان عذرخواهی عمومی کرد و قول داد با استخدام هزاران نفر از اعضای حزب کمونیست برای سانسور محتوا، وضعیت خود را بهبود بخشد. در حقیقت، برای ارائه دهندگان محتوای آنلاین چین، سانسور همیشه بخشی از معادله بوده است.
در سال ۲۰۱۹، وقتی South China Morning Post از Inke یک شرکت بزرگ پخش مستقیم مستقر در پکن دیدن کرد، این شرکت گفت که ۶۰ درصد از نیروی کار آن شامل کارکنانی است که در تیم تعدیل کننده محتوا بوده و مسئول دریافت محتوای نامطلوب هستند. این مساله شامل هرگونه محتوای مربوط به سیاست، اعمال جنسی، خشونت و تروریسم می‌شود که نقض آن مجازات شدیدی را از سوی نهادهای نظارتی در پی خواهد داشت. این بدان معناست که مسئولیت پلتفرم این است که اطمینان حاصل کند که چنین محتوایی منتشر نمی‌شود.
اداره فضای مجازی چین (CAC)، آژانس ناظر بر اینترنت، در مقررات سال ۲۰۱۹ به طور خاص برای محتوا اعلام کرد که الگوریتم‌ها باید برخی دخالت‌های انسانی را امکانپذیر کنند. در مقاله‌ای با هدف توضیح قوانین که توسط مجله تنظیم کننده منتشر شد، بیان شد که توصیه محتوا بر اساس الگوریتم ها امنیت ملی را به خطر می‌اندازد زیرا می‌تواند به طور بالقوه “بر پیشرفت سیاسی تأثیر بگذارد و قطب بندی سیاسی را تشدید کند”.
در مقاله‌ای به رسوایی فیس بوک به عنوان کمبریج آنالیتیکا اشاره شد، جایی که در سال ۲۰۱۸ یک شرکت خصوصی از داده‌های شخصی کاربران فیس بوک برای تأثیرگذاری بر انتخابات سیاسی استفاده کرد. در اواخر سال ۲۰۱۹، فیس بوک با پرداخت ۵۰۰هزار پوند (۶۹۲،۳۰۰ دلار آمریکا) جریمه به مقامات بریتانیایی برای نقض قوانین حفاظت از داده‌ها اجازه داد تا Cambridge Analytica بتواند داده‌های حداکثر ۸۷ میلیون نفر در سراسر جهان را بدون رضایت آنها بدست آورد و از این داده‌ها برای تأثیرگذاری بر انتخابات در چندین کشور استفاده کند.
وونگ کام فای، استاد مهندسی در دانشگاه چینی هنگ کنگ و یکی از اولین گروه متخصصان ملی تعیین شده توسط انجمن هوش مصنوعی چین، گفت که دولت‌های مختلف رویکردهای متفاوتی نسبت به تنظیم الگوریتم ها دارند.
وونگ گفت، اروپا هیچ غول فناوری ندارد، بنابراین مقررات بیشتر بر روی کاربران متمرکز است، در حالی که ایالات متحده باید منافع عمومی را با تأثیر قوانین سختگیرانه‌تر بر کارفرمایان بزرگ مانند فیس بوک و گوگل متعادل کند.
گروه دولتی رادیو و تلویزیون ججیانگ یک “الگوریتم جدید” برای ارتقاء “ارزش‌های اصلی” برای کاربران ایجاد کرده است. در همین حال، محتوای کانال‌های تبلیغاتی رسمی، مانند تلویزیون مرکزی چین و روزنامه خلق، در دستور کار دولت قرار دارد.
با این حال باید دید این تبلیغات امروزی چگونه بر عملکرد بلندمدت فناوری‌های بزرگ تأثیر خواهد گذاشت.
