این عملیات روز پنجشنبه ۲۹ دسامبر (۸ دی) ساعت ۰۴:۴۳ به وقت گرینویچ از پایگاه فضایی ژیچانگ (Xichang) در جنوب غربی چین انجام گرفت و طی آن ماهواره شی‌یان-۱۰ (Shiyan-10) در مدار انتقالی زمین ثابت (GTO) مستقر شد.
گفته می‌شود شی‌یان-۱۰ را آکادمی فناوری فضایی چین (China Academy of Space Technology) ساخته است. جزئیات چندانی از این ماهواره منتشر نشده است و برخی گمانه‌زنی‌ها از کاربردهای نظامی آن حکایت دارند. با این وجود، رسانه‌های دولتی چین ماموریت شی‌یان-۱۰ را آزمایش فناوری‌های جدید مانند نظارت بر محیط فضایی اعلام کرده‌اند.
چین در سال ۲۰۲۱ اولین ماهواره شی‌یان-۱۰ را به وسیله همین ماهواره‌بر به فضا فرستاده بود که بنابر اعلام رسانه‌های این کشور بروز نقص در ماهواره مذکور موجب از دست رفتن آن شد. آخرین ماهواره از این سری یعنی شی‌یان-۹ مارس ۲۰۲۱ به فضا فرستاده شد که چین از آن به‌عنوان یک ماهواره با ماموریتی محرمانه یاد کرده بود. بر اساس اطلاعات منتشرشده، ماهواره مذکور نیز با اهداف مشابه شی‌یان-۱۰ به مدار GTO تزریق شد.
لانگ‌مارچ-۳بی/ای که در این عملیات مورد استفاده قرار گرفت، نسخه پیشرفته لانگ مارچ-۳بی به شمار می‌رود که پس از بازنشسته شدن این ماهواره‌بر، جایگزین آن شده است. لانگ‌مارچ-۳بی/ای با وزن ۴۵۸ تن، قادر است ۱۱.۲ تن محموله را به مدار لئو و ۵.۱ تن محموله را به مدار GTO منتقل کند.
طول کلی ماهواره‌بر مذکور ۵۶.۳ متر بوده، قطر مراحل اول و دوم آن ۳.۳۵ متر و قطر مرحله سوم آن نیز ۳ متر است. لانگ مارچ-۳بی را آکادمی فناوری حامل‌های فضایی چین (China Academy of Launch Vehicle Technology) ساخته و دارای سه مرحله‌ای است که قابلیت چهار مرحله‌ای شدن را نیز دارد.
این ماهواره‌بر اولین ماموریت خود را در سال ۱۹۹۶ به انجام رساند و با احتساب این عملیات تاکنون ۸۷ عملیات را به انجام رسانده که در ۴ مورد آن شکست خورده است.
لانگ مارچ-۳بی از دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) و دی‌نیتروژن تتراکسید به عنوان سوخت استفاده می‌کند و بر اساس گزارش‌ها هر بار پرتاب آن بین ۵۰ تا ۷۰ میلیون دلار هزینه دربردارد.
منبع: news.cn
