خودروهای بی‌وای‌دی اکنون در بیش از ۶۰ کشور جهان فروخته می‌شوند و این شرکت به تازگی با فروش ۴۲ هزار خودرو بیشتر از تسلا، جایگاه این رقیب آمریکایی خود را از آن خود کرده است.
چوانفو که در سال ۱۹۶۶ در استان آنخویی در شرق چین به دنیا آمد، پس از مرگ والدینش که هر دو برنجکار بودند، توسط خواهر و برادرهای بزرگترش بزرگ شد. او برای تحصیل در رشته شیمی در دانشگاه مرکزی جنوب، که در آن زمان به عنوان دانشگاه صنعتی مرکزی جنوبی شناخته می‌شد، بورسیه تحصیلی گرفت و بعداً مدرک کارشناسی ارشد خود را در فناوری باتری از موسسه تحقیقات عمومی فلزات غیرآهنی پکن، که اکنون به عنوان گروه GRINM شناخته می‌شود، دریافت کرد.
چوانفو پس از چند سال به عنوان یک محقق دولتی، به جنوب یعنی شنجن نقل مکان کرد. در آنجا، چوانفو ۲۹ ساله و پسر عمویش، لو شیانگ یانگ، یک شرکت تولید باتری تلفن همراه تاسیس کردند و نام آن را بی‌وای‌دی گذاشتند.
در عرض چهار ماه، به لطف تزریق ۳۰۰ هزار دلاری پسر عمویش، آنها یک ساختمان اداری و یک کارخانه داشتند. از همان ابتدا، بی‌وای‌دی یک استراتژی مشخص داشت: «تقلید از محصولات موفق و کاهش هزینه‌ها تا حد امکان». هدف این بود که محصولات تولید شده توسط شرکت‌هایی مانند تویوتا، سانیو و سونی را تکرار کنند، اما قیمت آنها را ارزان‌تر از تامین کنندگان ژاپنی خود کنند.
چوانفو به جای ماشین‌آلات گران‌قیمت، نیروی کار عظیمی را با قراردادهای کوتاه‌مدت استخدام کرد تا از افزایش دستمزد جلوگیری کند.
بی‌وای‌دی تا سال ۲۰۰۲، بر بازار باتری‌های قابل شارژ تسلط یافت. مشتریان آن عبارتند از موتورولا، نوکیا، سونی اریکسون و سامسونگ. چوانفو به فهرست ثروتمندان چینی فوربس نیز راه یافته بود.
سال بعد، چوانفو، شرکت خودروسازی دولتی شکست خورده Tsinchuan Automobile را خریداری کرد و نام آن را به BYD Auto تغییر داد. این دو شرکت تابعه همراه با BYD electronics که باتری‌ها و قطعات گوشی را تولید می‌کند، عملیات اصلی این شرکت را تشکیل می‌دهند. بی‌وای‌دی در سال ۲۰۰۵، یک سدان به نام F3 را روانه بازار کرد. این خودرو بسیار ارزان‌تر از تویوتا کرولا بود که به آن شباهت داشت و تا پایان آن دهه در رتبه اول فروش در چین قرار گرفت.
در اواخر دهه ۲۰۰۰، وارن بافت به دنبال سرمایه گذاری بر روی تقاضای فزاینده خودرو در چین بود و به توصیه شریک خود، چارلی مانگر، توجه خود را به بی‌وای‌دی معطوف کرد. در سال ۲۰۰۸، برکشایر هاتاوی ۲۳۲ میلیون دلار در بی‌وای‌دی سرمایه گذاری کرد. این امر سرمایه گذاران در سراسر جهان را به خود جلب و رشد شرکت را تسریع کرد. ارزش بی‌وای‌دی به ۵٫۱ میلیارد دلار رسید و چوانفو برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ در صدر فهرست ثروتمندان فوربس چین قرار گرفت.
پس از اندکی رکود در فروش، بی‌وای‌دی دوباره به مسیر خود بازگشت.
این شرکت قراردادهای حمل و نقل عمومی را از شهرهای شنجن و هونان چین و همچنین قراردادهایی با آمستردام، فرانکفورت و لس آنجلس منعقد کرد.
بی‌وای‌دی در حال حاضر با بیش از ۵۰ هزار اتوبوس و هزاران وسیله نقلیه در جاده‌ها یا در حال تولید در ایالات متحده بزرگترین سازنده اتوبوس‌های برقی با باتری در جهان است. این شرکت کارخانه بزرگی در لنکستر کالیفرنیا دارد که اتوبوس و وسایل نقلیه دیگری مانند کامیون و لیفتراک می‌سازد.
این خودروساز از سال ۲۰۰۹، همچنین از میلیاردها یارانه چینی و کمک‌های غیرمستقیم برای پرورش شرکت‌های نوظهور خودروی برقی بهره برده است. اما این بدان معنا نیست که دستاوردهای چوانفو در حد کارآفرینان برتر جهان نیست. او در هر کشوری که بخواهد شرکتی در آن ایجاد کند، بسیار موفق خواهد بود. جاه طلبی او کمتر از جف بزوس، ایلان ماسک و استیو جابز نیست.
چوانفو بر اساس شاخص میلیاردرهای بلومبرگ ۱۴٫۸ میلیارد دلار دارایی دارد و در رتبه ۱۳۲ این فهرست قرار دارد.
این شرکت تمام بخش‌های فرآیند تولید خود را کنترل می‌کند. این رویکرد در طول همه‌گیری کرونا و زمانی که بی‌وای‌دی موفق شد از مشکلات زنجیره تامین جلوگیری کند و همچنان سودآور بود، نتیجه داد. چوانفو یکی از اولین چهره‌های تجاری چینی بود که تولید ماسک را در طول همه‌گیری همه‌گیری آغاز کرد و در عرض چند ماه به بزرگترین تولیدکننده جهان تبدیل شد.
ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا، در مصاحبه‌ای با بلومبرگ در سال ۲۰۱۱ به خودروهای بی‌وای‌دی خندید و گفت: «فکر نمی‌کنم آنها محصول فوق‌العاده‌ای داشته باشند». اما پس از ماه‌ها گمانه‌زنی تحلیل‌گران، بی‌وای‌دی جایگاه تسلا را به عنوان بزرگترین تولیدکننده خودروهای الکتریکی در جهان به دست آورد.
بی‌وای‌دی اکنون حدود ۷۸ میلیارد دلار ارزش دارد، که البته این تنها یک دهم ارزش بازار تسلا است.
در مرحله بعد، بی‌وای‌دی با برنامه ریزی برای ساخت اولین کارخانه اروپایی خود در مجارستان، به دنبال بازارهای خارج از چین است. مدیران شرکت در نوامبر سال گذشته (۲۰۲۳)، گفتند که خواهان سهم ۱۰ درصدی از بازار جهانی خودروهای برقی، به استثنای ایالات متحده و اروپا هستند. این امر مستلزم افزایش فروش خارج از کشور از حدود ۲۴۰ هزار خودرو در سال جاری به بیش از ۲ میلیون دستگاه است.
منبع: businessinsider
