طرح ۱۴ ساله “اقتصاد دیجیتال” از سوی شورای دولتی چین و یا کابینه منتشر شده و تمام حوزه‌های ارتباطات و تجارت الکترونیک را پوشش می‌دهد. این طرح یک مشوق عمده برای سازماندهی مجدد منابع جهانی، تغییر شکل ساختار اقتصاد جهانی و تغییر چشم‌انداز در حوزه رقابت جهانی خواهد بود.
چین باید از ظرفیت‌های اقتصاد دیجیتال استفاده کند. این طرح مشتمل بر ۱۱ فصل است و بر حوزه‌های مختلفی تمرکز دارد و به نام هیچ کشوری مشخصا اشاره نکرده اما در آن ذکر شده است که: “تمام کشورهای اصلی …که برنامه‌ریزی راهبردی انجام می‌دهند و برای ایجاد مزیت‌های رقابتی جدید قدم برمی‌دارند، چشم‌انداز بین‌المللی را در عصر دیجیتال شکل می‌دهند.”
چین برای دوره پنج ساله از ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵ مبادلات دیجیتال را برای زنجیره تامین خود گسترش خواهد داد و از منبع داده‌ها استفاده بهتری می‌کند و حکمرانی اقتصاد دیجیتال را تقویت خواهد کرد. هدف طرح تاکید بر این موضوع است که تولیدات و خروجی‌های صنایع اصلی در اقتصاد دیجیتال چین ۱۰ درصد از GDP کشور را در سال ۲۰۲۵ در بر بگیرد، این رقم در سال ۲۰۲۰، ۷٫۸ درصد بود.
اهداف دیگر طرح شامل افزایش تعداد خانوارهای چینی متصل به اینترنت پهن باند با سرعت دست کم ۱ گیگابایت در ثانیه است که از ۶٫۴ میلیون خانواده در سال ۲۰۲۰ به ۶۰ میلیون در سال ۲۰۲۵ خواهد رسید.
گام دیگر طرح، اتصال ۴۵ درصد از شرکت‌های صنعتی چینی به “پلتفرم‌های اینترنت صنعتی” تا سال ۲۰۲۵ است که این رقم در سال ۲۰۲۱، ۱۴٫۷ درصد بود. در همین حال ۸۰۰ میلیون شهروند برای دریافت خدمات دولتی آنلاین با هویت واقعی خود ثبت نام خواهند کرد که در مقایسه با ۴۰۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۰ افزایش چشم‌گیری است.
در این طرح، چین قصد دارد تا ظرفیت‌های پژوهشی پایه خود در حوزه‌های راهبردی نظیر حسگرها، اطلاعات کوانتومی، ارتباطات، مدارهای یکپارچه، نرم‌افزارهای کلیدی، داده‌های بزرگ، هوش مصنوعی، بلاکچین و مواد جدید را افزایش دهد.
چین همچنین به دنبال گسترش خودکفایی در نرم‌افزار و سخت‌افزارهای پایه، قطعات الکترونیک اصلی، مواد اولیه ضروری و تجهیزات تولید است تا امنیت زنجیره تامین را در صنایع کلیدی نظیر ۵G، مدارهای یکپارچه، خودروهای انرژی جدید، هوش مصنوعی و صنایع اینترنت بالا برد.
اگرچه بسیاری از اهداف مشخص شده در این چهاردهمین برنامه پنج ساله در اسناد دولتی قبلی چین نیز ذکر شده اما طرح اقتصاد دیجیتال، نمایی از نگرش راهبردی پکن برای اقتصاد دیجیتال بزرگ‌تر و قدرتمندتر است.
برای مثال این طرح بنا دارد تا میزان نرم‌افزاها و خدمات فناوری اطلاعات را از ۸٫۲ تریلیون یوان (۱٫۳ میلیارد دلار) کنونی به ۱۴ تریلیون یوان تا سال ۲۰۲۵ برساند و تجارت دیجیتال را از ۳۷٫۲ تریلیون یوان به۴۶ تریلیون یوان برساند.
جاه‌طلبی‌های پکن در حوزه اقتصاد دیجیتال و فناوریهای بنیادین، در ایالات متحده نگرانی ایجاد کرده است. آمریکا نگران از دست دادن رهبری و تسلط فناورانه خود در رقابت با چین است. براساس گزارشی از مرکز علم و امور بین‌الملل بلفر در دانشگاه هاروارد، تا دهه آینده چین در فناوریهای پایه‌ای هوش مصنوعی، ۵G، علوم کوانتوم، نیمه رساناها، بیوتکنولوژی، انرژی سبز به جایگاه آمریکا خواهد رسید- اگر که تاکنون از آن پیشی نگرفته باشد.
در همین راستا مجلس نمایندگان آمریکا لایحه و قانون رقابت با چین را در دست اقدام دارد. قانون نوآوری و رقابت آمریکا خشم پکن را برانگیخته است، چراکه مشتمل بر بندهای زیادی است که فناوری و کسب و کارهای چین را هدف قرار داده است.
