به گزارش بلومبرگ، در نمایشگاه وسیع این شهر یک طبقه کامل را به ربات‌ها اختصاص داده بودند و بازدید کنندگان از دیدن صحنه‌هایی واقعی که تا همین چند سال پیش در فیلم‌های علمی تخیلی به نمایش در می‌آمد، به وجد آمدند.
طبل زدن این ربات‌ها، پاپ کورن سرو کردن‌شان، مبارزات‌شان در رینگ بوکس و حتی بی‌حرکت منتظر ماندن‌شان در راهرو تا زمانی که نوبت‌شان برسد، برای مردم جالب و جذاب بود. یکی از آنها چهره‌ای کاملا شبیه به انسان داشت – با تمام جزئیات، حتی خط چشم و رژ لب – و ربات‌هایی به شکل سگ به استقبال بازدیدکنندگان می‌آمدند، برایشان پشتک می‌زدند و روی پاهای عقب خود می‌ایستادند.
بخش عمده این نمایش شامل دست تکان دادن و حرکات موزون ربات‌های انسان‌نمایی با اندازه‌های مختلف بود، که مطمئنا خوب می‌دانستند چطور باید نمایش را اجرا کنند.
شاید این جذابیت موقت باشد و به‌زودی از بین برود. بخش رباتیک در چین تا حد زیادی حالت تبلیغاتی و نمایشی داشته است. به نظر می‌رسد بسیاری از ربات‌های انسان‌نمای به نمایش درآمده در شانگهای نمی‌توانستند کارهای زیادی غیر از نمایش‌های از پیش تعیین شده (که کاملا وابسته به هدایت انسانی بود) انجام دهند، و تعداد زیادی کنترل از راه دور نیز در نمایشگاه به چشم می‌خورد.
با توجه به تعطیلی مدارس، بسیاری از مردم فرزندان‌شان را هم با خود آورده بودند. دیدن هیجان بچه‌ها جالب بود، اما در عین حال باعث می‌شد که با خود بگوییم شاید این ربات‌ها چیزی فراتر از اسباب‌بازی‌هایی لوکس و گران‌قیمت نیستند.
ولی در هر صورت نمی‌توان پتانسیل آنها برای متحول کردن اقتصاد را انکار کرد. ربات‌های انسان‌نما هنوز کامل نیستند، اما این بخش با سرعت فراوان در حال تکامل است. دسترسی کم‌هزینه به نرم‌افزارهای هوش مصنوعی متن‌باز باعث شده موانع ورود به این حوزه به میزان چشمگیری کاهش یابد؛ حتی اگر آموزش دادن ربات‌ها برای حرکت کردن در دنیای فیزیکی هنوز در مقایسه با آموزش بات‌های مکالمه برای درک مفهوم متون، به داده‌ها و زمان بسیار بیشتری نیاز داشته باشد.
روند فزاینده سالمندی جمعیت چین سبب شده است که پکن از مدت‌ها پیش به مساله اتوماسیون توجه ویژه‌ای داشته باشد و به عنوان بخشی از سیاست صنعتی خود، سرمایه‌گذاری سنگینی در حوزه موسوم به «هوش مصنوعی تعبیه‌شده» (embodied artificial intelligence) انجام دهد.
همچنین نقاط قوت این کشور در زمینه تولید خودروهای برقی و محصولات فناورانه موجب شده‌اند که دسترسی به زنجیره‌های تامین مورد نیاز برای ساخت ربات‌های انسان‌نما آسان‌تر باشد. شرکت‌های رباتیک چینی هم از رویکرد متن‌باز (به رهبری دیپ سیک) الگوبرداری کرده‌اند که منجر به ایجاد یک زیست‌بوم نوآوری مشارکتی شده است.
شرکت نوپا اما پیشرو و موفق یونی‌تری رباتیکس (Unitree Robotics) که به خاطر حرکات موزون ربات‌های انسان‌نمایش در ویژه‌برنامه سال نو تلویزیون مرکزی چین (CCTV) مورد توجه قرار گرفت، اوایل امسال بخش زیادی از فناوری خود را به صورت متن‌باز در اختیار عموم قرار داد. اجرای کارهایی مشخص و تکراری در یک محیط کنترل شده تفاوت بسیار زیادی با انجام وظایف پیچیده در دنیای واقعی دارد، ولی شرکت‌های چینی هم از انگیزه و نیروی فراوانی برای این کار برخوردار هستند.
آمریکا باید کاملا مراقب باشد که با پیشرفت‌های چین غافلگیر نشود. در نمایشگاه شانگهای شرکت یونی‌تری از رباتی انسان‌نما با قیمت پایه ۳۹,۹۰۰ یوآن (۵۹۰۰ دلار) رونمایی کرد که بسیار کمتر از قیمت نسل قبلی آن یعنی ۱۶ هزار دلار بود. جنگ قیمت احتمالا تازه شروع شده است و هر چه جلوتر برویم، کار شرکت‌های بین‌المللی برای حفظ جایگاه‌شان سخت‌تر خواهد شد. یکی از نکات بسیار جالب و گویا در نمایشگاه این بود: تنها ربات انسان‌نمایی که حتی یک انگشتش را هم تکان نداد، اپتیموس تسلا بود که بی هیچ حرکتی پشت یک حفاظ شیشه‌ای قرار داشت و فقط معدودی از بازدیدکنندگان به آن توجه می‌کردند.
شور و شوقی که چینی‌ها نسبت به ربات‌های انسان‌نما نشان می‌دهند، به رقابتی به سبک فیلم بازی‌های گرسنگی برای در صدر قرار گرفتن منجر شده است و شدت این رقابت در نمایشگاه شانگهای کاملا به چشم می‌آمد. البته بسیاری از این نمونه‌های اولیه احتمالا هیچ‌وقت روی تولید انبوه را هم نخواهند دید، چه برسد به این که به این زودی‌ها به خانه یا محل کار مردم راه پیدا کنند.
یکی از سخنران‌های کنفرانس، هم‌بنیان‌گذار شرکت نوپای آجی‌بات (Agibot) بود که ربات انسان‌نمایی به نام لینگشی را با خود به روی سن آورد و از حضار خواست با بالا بردن دست‌شان نشان دهند که فکر می‌کنند ربات‌ها در نهایت به ابزاری برای کمک کردن به ما تبدیل خواهند شد یا به همدم ما. تقریبا نیمی از حضار به گزینه اول و نیم دیگر به گزینه دوم رای دادند.
ممکن است ایده ربات‌های همدم برای همه ما جالب باشد، ولی نهایتا شرکت‌هایی بیشترین شانس بقا را خواهند داشت که ماشین‌هایی برای استفاده در کارخانه‌ها، فروشگاه‌ها یا رستوران‌ها می‌سازند.
شاید موفق‌ترین ربات‌های انسان‌نما هم آنهایی باشند که کمترین شباهت را به انسان دارند. نیازی نیست که ربات انسان‌نما آرایش یا ظاهر و اعضایی کاملا شبیه به بدن ما داشته باشد. به قول لینگشی، «بگذارید انسان‌ها به انسانیت خود برگردند و من روی کارایی تمرکز کنم.»
منبع: bloomberg
