به گفته دانشگاه باپتیست، ایزولیکوئیریتیژنین (isoliquiritigenin) میزان بقای سلولهای سرطانی را کاهش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که این ماده در مقایسه با درمان‌های معمولی عوارض جانبی کمتری دارد و می‌تواند تأثیر داروهای دیگر را افزایش دهد.
این تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که یک ترکیب شیمیایی در شیرین بیان بنام ایزولیکوئیریتیژنین (isoliquiritigenin) وجود دارد که در سرکوب سرطان لوزالمعده موثر بوده و راه را برای درمان‌های بهبود یافته در برابر بیماری “قاتل خاموش” هموار می‌کند. این گیاه معمولا در طب چینی استفاده می‌شود.
محققان در این باره گفته‌اند که ایزولیکوئیریتیژنین در شیرین بیان یا گان کائو در چینی، میزان بقای سلولهای سرطانی را در آزمایش‌های آزمایشگاهی کاهش داده و در مقایسه با درمان‌های معمولی عوارض جانبی کمتری به دنبال داشته است.
محققان افزودند: این دارو همچنین تأثیر داروهایی که معمولاً برای درمان بیماری استفاده می‌شوند را افزایش داد و این ترکیب برای توسعه بیشتر در نسل جدید درمان شیمی درمانی ارزش بررسی دارد. سرطان لوزالمعده به سختی قابل شناسایی است، و معمولاً در مراحل پایانی زمانی که گزینه‌های درمانی زیادی در دسترس نیست، تشخیص داده می‌شود. این بیماری چهارمین سرطان کشنده در هنگ کنگ در سال ۲۰۲۰ بود که ۸۱۳ نفر بر اثر ابتلا به این بیماری جان باختند. پیدا کردن یک درمان مناسب در این رابطه ضروری است.
آزمایشات انجام شده توسط این تیم نشان داد که ایزولیکوئیریتیژنین میزان بقای سلولهای سرطانی پانکراس را تا ۸۰ درصد کاهش داده است. تومورهای سرطانی در موش‌های تزریق شده با این ترکیب نیز به اندازه آنهایی که با داروی شیمی درمانی معمولی جمسیتابین درمان شده بودند، کاهش یافت و عوارض جانبی کمتری داشت.
محققان بیان داشتند در حالی موش‌هایی که جمسیتابین (یک داروی شیمی درمانی است که باعث کند شدن یا توقف رشد سلولهای سرطانی می‌شود) دریافت کردند کاهش وزن قابل توجهی را تجربه کردند، و همچنین باعث کاهش گلبول‌های قرمز و سفید خون شدند، این در حالی بود که درمان با ترکیب شیرین بیان به چنین اثراتی منجر نشد، زیرا جوندگان قادر به حفظ همان سطح گلبول‌های قرمز خون با گروه کنترل بودند. تنها کاهش کمتری در گلبول‌های سفید را نشان دادند.
گزینه‌های درمانی برای این بیماری محدود است. به گفته محققان این مطالعه، درمان‌هایی مانند برداشتن بخش‌هایی از لوزالمعده و همچنین برخی از اندام‌ها و بافت‌های مجاور، مؤثرترین راه برای درمان سرطان بود، اما ۸۰ درصد از بیماران برای این جراحی مناسب نبودند.
برای کسانی که واجد شرایط عمل نیستند، جمسیتابین به عنوان یک گزینه اصلی درمان باقی می‌ماند، اما دانشمندان بیان داشتند که میزان موفقیت آن کمتر از ۱۰ درصد است و بیماران اغلب پس از مصرف یک تا سه ماه به دارو مقاوم می‌شوند.
تیم تحقیقاتی دریافتند که ترکیب شیرین بیان را می‌توان با جمسیتابین نیز برای تقویت اثر آن مصرف کرد و استفاده از هر دو با هم می‌تواند نرخ سرکوب رشد سلولهای سرطانی پانکراس را در مقایسه با مصرف داروهای معمولی به تنهایی تا حداقل ۱۸ درصد افزایش دهد.
یافته‌های این تیم در مجله پزشکی Phytomedicine منتشر شده و در کنگره سالانه انجمن اروپایی تحقیقات سرطان که در ایتالیا برگزار شد، ارائه شد.
منبع: scmp
