لی جینرونگ میگوید: “ما قبلاً در جستجوی مرغهای مریض، به میان آنها میرفتیم. حالا با نصب دستگاههای ناظر، دیگر نیازی نیست که به گشتزنی در مزرعه بپردازیم. این دستگاهها، تعداد قدمهایی که مرغها برمیدارند را شمارش و ثبت میکنند. ما شاخصهای سلامت را برای مرغها ارائه میدهیم. مثلاً، یک مرغ سالم باید ۲۰ هزار قدم در روز بردارد. اگر کارگران ببینند که پرندهای تنها ۱۰ هزار قدم و یا هزاران قدم برداشته است، یعنی ممکن است مریض باشد و ما متوجه میشویم که چه اتفاقی افتاده است.”
او همچنین معتقد است: “جوانان چینی اندکی به پروژههای میدانی فشرده و سنگین علاقه نشان میدهند. آنها در عوض ترجیح میدهند که بهصورت آنلاین کار کنند. امید داریم که با بکارگیری تکنولوژیهای پیشرفته بیشتر، استعدادهای جوان بیشتری را جذب کنیم.”
غولهای تکنولوژی همانند گروه علیبابا، اینگونه در چین گرد هم آمدهاند تا صنعت کشاورزی این کشور را مدرن کنند. این یکی از راههایی است که به موجب آن، شرکتهای تجارت الکترونیک چین سعی دارند تا رسوم کشاورزی کشور را دگرگون کنند. هدف از این کار تقویت تولید، بهبود کیفیت غذا و کاهش هزینههاست.
در دوران همهگیری بیماری کرونا، خریدهای سوپرمارکتی آنلاین رونق پیدا کردهاند. انتظار میرود که ارزش این بازار تا سال ۲۰۲۳ به ۱۲۷ میلیارد دلار برسد.
دولت فراخوان افزایش سرمایهگذاری خصوصی برای توسعه تکنیکهای مدرن کشاورزی داده است. به واسطه محدودیتهایی که غولهای تکنولوژی چین در حوزههایی نظیر فناوری مالی (فینتک) با آنها مواجهاند، این شرکتها برای کمک در این زمینه اشتیاق بسیاری نشان میدهند.