این پهپاد می‌تواند از تقریبا هر ناو جنگی پرتاب شود و سپس به پرواز کروز پرسرعت و برد بلند تغییر وضعیت دهد.
توسعه این پهپاد از سال ۲۰۱۵ در دانشگاه بئیهانگ (Beihang University) آغاز شد و برخلاف نمونه آمریکایی نیروی هوایی ایالات متحده موسوم به ایکس‌کیو-۵۸ای والکری (XQ-58A Valkyrie) که به باند طولانی یا عرشه ناو هواپیمابر نیاز دارد، قابلیت ترکیب نیروی بالابر ملخ‌های کوچک با سرعت موتور توربوجت را در یک بدنه واحد فراهم می‌کند. هدف اصلی این طرح، ایجاد توانایی برای ناوهای چین در به‌کارگیری پهپادهای شناسایی و تهاجمی از روی ناوشکن‌ها، ناوچه‌ها و کشتی‌های آبی-خاکی بدون نیاز به عرشه پرواز ویژه است.
نوآوری‌های فنی در طراحی و آزمایش‌ها
بدنه این پهپاد از الیاف کربن T-700 تقویت‌شده با رزین‌های اصلاح‌شده ساخته شده که هم وزن سبک و هم مقاومت لازم برای تحمل نشست و برخاست‌های مکرر بر روی عرشه ناو را فراهم می‌کند. بخش‌های نزدیک به خروجی موتور نیز با پوشش‌های مقاوم به گرما محافظت شده‌اند و توان تحمل دماهایی بالاتر از ۷۰۰ درجه سانتی‌گراد را دارند.
طراحی این پهپاد به‌گونه‌ای است که با استفاده از ملخ‌های کوچک عملیات برخاست و فرود انجام می‌دهد و پس از آن، پرواز به کمک موتور توربوجت ادامه می‌یابد. برای کاهش مقاومت هوا، سامانه پوشش جمع‌شونده‌ای که در حالت پرواز کروز ملخ‌ها را می‌پوشاند و طبق آزمایش‌های تونل باد، تا ۶۰ درصد نیروی پسا را کاهش می‌دهد. این ویژگی به پهپاد امکان می‌دهد با نمای آیرودینامیک مشابه پهپادهای جت‌محور معمولی پرواز کند. نمونه آزمایشی با وزن ۴۵ کیلوگرم توانست به سرعت ۲۲۸ کیلومتر بر ساعت دست یابد.
منبع: interestingengineering
