به گزارش چاینادیلی، بسیاری انتظار دارند که ایستگاه قمری برنامه‌ریزی شده چین به پیشرفت کاوش و تحقیقات قمری برای بهره‌مندی از تمام بشریت کمک کند.
سازمان ملی فضایی چین اعلام کرد که چانگ-ای ۷ (Chang’e 7) قطب جنوب ماه را کاوش خواهد کرد و اطلاعاتی در مورد ساختار حلقه داخلی ماه، ترکیبات معدنی، میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی، جریان حرارتی و میدان‌های گرانشی به دست خواهد آورد. همچنین توزیع و منابع آب قمری و مواد فرار را مطالعه کرده و حضور و منبع احتمالی یخ آب را تایید خواهد کرد. این ماموریت ذرات خنثی پرانرژی در میدان مغناطیسی زمین را با وضوح بالا عکسبرداری کرده و محیط قمری از جمله میدان مغناطیسی سطح، گرد و غبار قمری و تشعشعات را مطالعه خواهد کرد.
بر اساس یافته‌های چانگ-ای ۷، ماموریت چانگ-ای ۸ امکان استفاده از منابع موجود در محل را در ماه آزمایش خواهد کرد و بدین ترتیب پایه‌ای برای ایستگاه علمی قمری چین (ILRS) فراهم خواهد کرد. توانایی استفاده از منابع موجود در محل برای اقامت دائمی انسان در تنها قمر طبیعی زمین ضروری است، زیرا فاصله ۳۸۰,۰۰۰ کیلومتری ماه از زمین هزینه حمل و نقل ملزومات و سایر تجهیزات را بسیار بالا می‌برد. به همین دلیل، سازمان ملی فضایی چین (CNSA) اعلام کرده است که قصد دارد تا حدود سال ۲۰۳۵ یک نسخه پایه از ایستگاه قمری را بسازد، البته اگر یافته‌های چانگ-ای ۷ و ۸ مطلوب باشد.
پیشینه و اهمیت قطب جنوب ماه
در سال ۱۹۹۶، ایالات متحده اعلام کرد که داده‌های ماموریت کلمنتاین (Clementine) نشان‌دهنده وجود یخ آب در کف یک دهانه دائما سایه‌دار در منطقه قطب جنوب ماه است. این ادعا که در ابتدا توسط مطالعات آن زمان رد شد، اکنون توسط تحقیقات جدید تایید شده است. اکنون به طور کلی پذیرفته شده است که در قطب جنوب ماه رسوبات یخ آب وجود دارد. علاوه بر منابع احتمالی آب، قطب جنوب ماه دارای دمای نسبتا پایداری است، زیرا خورشید در افق پایین یا کمی بالاتر از آن قرار دارد. آب و دمای ملایم و پایدار می‌تواند قطب جنوب ماه را برای انسان‌ها قابل سکونت و برای نگهداری دستگاه‌های پیشرفته و دقیق مناسب کند.
همکاری‌های بین‌المللی فضایی
یک ایستگاه قمری ساخته شده توسط چین می‌تواند یک پلتفرم خوب برای سایر کشورهای کاوشگر فضا نیز باشد، زیرا چین همیشه به همکاری در کاوش و تحقیقات فضایی علاقه‌مند بوده است. تا نوامبر ۲۰۲۳، چین بیش از ۱۵۰ توافقنامه همکاری فضایی بین دولتی با بیش از ۵۰ کشور و سازمان بین‌المللی امضا کرده است. این کشور همچنین با برخی کشورهای دیگر فعال در حوزه فضا برای همکاری در ایستگاه فضایی خود توافق کرده است و ماهواره‌بر‌های چینی ماهواره‌های کشورهای دیگر را به فضا پرتاب کرده‌اند.
منبع: chinadaily
