این هواپیما موسوم به BWB-330 را دانشگاه پلی‌تکنیک شمال غربی (NPU) چین با همکاری شرکت کوماک (Comac) این کشور ساخته است و آزمایش آن در فرودگاه جینگبیان (Jingbian) واقع در استان شانشی (Shaanxi) صورت گرفت.
در این عملیات مواردی مانند برخاستن و فرود و نیز پرواز خودکار در مسیر برنامه‌ریزی‌شده مورد آزمایش قرار گرفتند. ژانگ یونگجی (Zhang Yongjie)، از اساتید NPU، با بیان اینکه BWB-330 دارای بدنه‌ای پهن و طراحی ساده است، اظهار داشت: «بدنه و بال‌ها دارای طراحی صاف و بدون مرزهای مشخص هستند؛ این نوع فناوری HWB (سرواژه Hybrid Wing Body) نامیده می‌شود که برای توسعه هواپیماهای غیرنظامی آینده در نظر گرفته شده است.»
هواپیمای HWB مورد بحث از سوخت هیدروژنی استفاده می‌کند و در آن هر ردیف ۱۶ صندلی دارد که این طراحی با هدف ایجاد محیطی با گنجایش مناسب برای مسافران در نظر گرفته شده است. همچنین هشت دریچه در دو طرف بدنه قرار گرفته‌اند که به خوبی الزامات استاندارد خروج اضطراری در ۹۰ ثانیه را برآورده می‌کند.
بر اساس اطلاعات موجود، BWB-330 تعداد ۳۰۰ تا ۳۳۰ صندلی خواهد داشت. در آینده، تیم NPU به بررسی و بهبود فناوری کلی طراحی جامع هواپیماهای HWB، دستیابی به فناوری‌های کلیدی مانند ساختار و کاهش نویز و نیز استفاده از سوخت‌های جدید خواهد پرداخت.
در حال حاضر، طراحی هواپیماهای غیرنظامی که معمولا در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد، به گونه‌ای است که بال‌ها به بدنه متصل شده‌اند. این نوع طراحی اکنون پس از چندین دهه توسعه، در آستانه رسیدن به محدودیت‌های خود در بازده آیرودینامیکی است و شاخص‌های زیست محیطی آن مانند مصرف سوخت، صدا و انتشار گازهای مضر را نمی‌توان بیش از این کاهش داد. در نتیجه دانشمندان به توسعه فناوری بال ترکیبی روی آورده‌اند تا سازگاری با محیط زیست هواپیماها را باز هم بهبود بخشند.
جامعه بین‌المللی هوانوردی دریافته است که این نوع هواپیما با بدنه بال یکپارچه، دارای بازده آیرودینامیکی بالا، وزن سبک، صرفه‌جویی در انرژی و سازگاری بیشتر با محیط زیست است. از همین رو اکنون فناوری بال ترکیبی به عنوان یک فناوری مدرن برای توسعه نسل بعدی هواپیماهای مسافربری پهن‌پیکر در جهان شناخته می‌شود.
منبع: cgtn
