به گزارش چاینا دیلی، تیم تحقیقاتی از دانشگاه جنوب شرقی، با استفاده از فناوری اومیکس فضایی تک‌سلولی، مسیرهای پویا و دقیق تشکیل اندام‌ها را در جنین موش بررسی و نقشه‌برداری کردند. آنها با تحلیل بیش از ۱۰۰ هزار سلول، موفق به ساخت مدلی دیجیتال از رشد جنینی با وضوح تک‌سلولی شدند.
نتایج این تحقیق از کشف منطقه‌ای تحت عنوان «منطقه تعیین پریموردیوم» حکایت دارد؛ منطقه‌ای که در روز ۷٫۷۵ رشد جنینی موش ظاهر شده و پریموردیوم‌های اولیه – ساختارهای آغازین اندام‌ها – را جهت‌دهی می‌کند. این منطقه با ترشح سیگنال‌های ویژه و ایجاد یک ریزمحیط منحصربه‌فرد، مسیر تکامل ساختارهایی چون قلب و روده پیشین را هماهنگ می‌کند.
این کشف که در مجله معتبر منتشر شده است، می‌تواند افق‌های نوینی در پزشکی ترمیمی و ژنتیک گشوده و به پیشگیری از اختلالات مادرزادی کمک کند.
یکی از اعضای تیم، تأکید کرد که اختلالات ژنتیکی یا محیطی در این ریزمحیط می‌تواند منجر به ناهنجاری‌های جدی در تشکیل اندام شود. او این یافته را پنجره‌ای بی‌سابقه به زمان‌بندی و موقعیت‌یابی رشد اندام‌ها در سطح سلولی دانست که می‌تواند راهگشای درمان‌های نوین، بازسازی اندام‌های آسیب‌دیده، و حتی شناخت منشأ برخی سرطان‌ها باشد.
این دستاورد نشان‌دهنده پیشرفت چشمگیر چین در زیست‌پزشکی و علوم ژنتیک است و می‌تواند به توسعه روش‌های پیشرفته‌تری برای درمان اختلالات مادرزادی در آینده نزدیک منجر شود.
بر اساس این دستاورد علمی، کشف مکانیسم کلیدی آغاز تشکیل اندام‌ها در جنین دارای فواید و مزایای چندلایه‌ای و بنیادینی در حوزه‌های زیست‌شناسی رشد، ژنتیک، پزشکی ترمیمی و پیشگیری از بیماری‌های مادرزادی است.
این کشف دیدگاه نوینی در سطح سلولی و مولکولی نسبت به زمان‌بندی، موقعیت‌یابی و الگوهای دقیق تشکیل اندام‌ها ارائه می‌دهد و دانش پایه‌ای زیست‌شناسی رشد پستانداران را ارتقا می‌بخشد. همچنین با شناسایی منطقه سیگنال‌دهی موسوم به «تعیین پریموردیوم» و نقش آن در تکامل اندام‌های حیاتی مانند قلب، پزشکان و پژوهشگران می‌توانند علت بسیاری از اختلالات مادرزادی را بهتر درک کرده و راهکارهایی برای تشخیص زودهنگام یا پیشگیری ارائه دهند.
این یافته‌ها مسیرهای تازه‌ای برای بازسازی اندام‌های آسیب‌دیده با الگوبرداری از فرآیندهای طبیعی جنینی فراهم می‌کند و پایه‌ای برای طراحی درمان‌های مبتنی بر سلول‌های بنیادی و مهندسی بافت ایجاد می‌نماید. همچنین برهم‌خوردن ریزمحیط‌های سیگنالی مانند منطقه تعیین پریموردیوم می‌تواند زمینه‌ساز رشد غیرطبیعی سلول‌ها شود، از این رو این کشف به شناسایی ریشه برخی سرطان‌ها و توسعه راهبردهای پیشگیرانه و درمانی کمک می‌کند.
علاوه بر این، استفاده از فناوری‌های نوینی چون اومیکس فضایی تک‌سلولی و ساخت جنین‌های دیجیتال، راه را برای مدل‌سازی دقیق‌تر رشد جنینی و تحلیل داده‌های پیچیده ژنتیکی هموار کرده است. در مجموع، این اکتشاف نقطه عطفی در علوم زیستی به شمار می‌رود که می‌تواند تأثیرات بلندمدتی بر بهداشت مادر و کودک، ژنتیک پزشکی، و درمان بیماری‌های پیچیده داشته باشد.
منبع: chinadaily
