به گزارش بلومبرگ، ظرف کمتر از یک هفته، چین سال‌ها پرهیز از تعیین اهداف سختگیرانه برای کاهش انتشار کربن را کنار گذاشته و علاوه بر هدف‌گذاری‌های بلندپروازانه درباره مصرف انرژی تجدیدپذیر در استان‌ها، از برنامه‌ای چند ساله برای تقویت شبکه برق نیز خبر داده؛ و نهاد ارشد برنامه‌ریزی این کشور نیز شاخص‌هایی را جهت بهبود روش‌های اندازه‌گیری ردپای کربنی صنایع طراحی کرده است.
در مجموع این اقدامات نشان از تغییر اولویت‌های پکن دارد. نگرانی‌ها درباره امکان تامین مداوم برق – که باعث وابستگی به زغال‌سنگ شده بود – رو به کاهش گذاشته و پذیرش سریع انرژی‌های تجدیدپذیر در سطح کشور و در نظر گرفتن صنایع مرتبط با انرژی‌های پاک به عنوان یکی از محرک‌های حیاتی رشد اقتصادی، اشتهای سیری‌ناپذیر چین برای مصرف سوخت‌های فسیلی را فرو می‌نشاند.
ظاهرا پکن دیگر رشد اقتصادی و کاهش انتشار کربن را دو هدف متضاد نمی‌داند و حالا مطمئن است که می‌تواند صنعت سبز و پیشرفت اقتصاد را در کنار هم داشته باشد.
این تغییر دیدگاه در عمل هم موثر بوده و انتشار کربن چین در سه ماهه دوم امسال یک درصد کاهش یافته است که از زمان پایان همه‌گیری کووید ۱۹، اولین کاهش در بازه‌ای سه ماهه محسوب می‌شود. اگر گسترش ظرفیت تولید انرژی‌های تجدیدپذیر با همین سرعت ادامه یابد و سرعت رشد تقاضای برق هم کمتر شود، انتشار گازهای گلخانه‌ای این کشور می‌تواند در مسیر نزولی قرار گیرد که در این صورت، شاید پکن چندین سال زودتر از هدف‌گذاری خود یعنی سال ۲۰۳۰ به نقطه اوج انتشار کربن رسیده باشد.
اهداف مربوط به انتشار کربن
شاید مهم‌ترین تغییر رخ داده در سیاست‌ها، اصلاح اهداف مربوط به انتشار کربن باشد.
سال‌های سال معیار اصلی پکن میزان مصرف انرژی یا انتشار کربن به ازای هر واحد تولید ناخالص داخلی بود. این رویکرد به دولت اجازه می‌داد تا علی‌رغم افزایش مقدار کل انتشار گازهای گلخانه‌ای، با کاهش شدت انتشار کربن (carbon intensity) در اقتصادش خود را از نظر زیست‌محیطی موفق جلوه دهد.
اما در مدل جدید که خبر تصویبش اوایل ماه جاری اعلام شد، از سال ۲۰۲۶ میزان کلی انتشار کربن به عنوان یکی از معیارهای رسمی در نظر گرفته می‌شود؛ هرچند که در ابتدای کار نسبت به شدت انتشار در اولویت دوم قرار می‌گیرد. از سال ۲۰۳۰ معیار و هدف اصلی مقدار کل کربن خواهد بود.
اهداف منطقه‌ای
سال گذشته چین رکورد نصب توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی را شکست؛ و امسال می‌خواهد مطمئن شود که مردم از آنها استفاده می‌کنند.
پکن هر سال به دولت‌های منطقه‌ای دستور می‌دهد که درصد مشخصی از انرژی را از منابع تجدیدپذیر تامین نمایند، و معمولا این اعداد را سالانه ۱ تا ۲ درصد افزایش می‌دهد. ولی امسال میانگین اعداد اعلام شده برای کل کشور ۴ درصد، و در برخی نقاط مانند منطقه بادخیز هیلونگ‌جیانگ یا جزیره آفتابی هاینان بیش از ۷ درصد افزایش یافته است.
به اعتقاد کارشناسان ممکن است برخی از این اهداف اصلا عملی نباشند، ولی این مساله هم نشانگر تغییر نگرش دولت چین خواهد بود. پکن در زمینه مسائل اقلیمی به تعیین اهدافی سهل‌الوصول و سپس ارائه عملکرد بالاتر از اهداف تعیین شده‌اش شهرت دارد. اما حالا ممکن است به سمت انتخاب اهداف بزرگ‌تر و پذیرفتن ریسک شکست در آنها گرایش پیدا کرده باشد.
ارتقاء شبکه
افزایش میزان تولید برق تنها در زمان تابش خورشید یا وزش باد باعث دردسرهای فراوان برای شبکه‌های برق چین شده است.
مهم‌ترین مشکل این است که شبکه برق به اندازه کافی انعطاف‌پذیر نیست تا بتواند انرژی‌های تجدیدپذیر را جذب و منتقل کند.
راه حل مد نظر دولت تغییر و اصلاح شبکه است و می‌خواهد درصد انرژی پاک منتقل شده با خطوط انتقال راه دور را افزایش دهد، انتشار گازهای گلخانه‌ای از نیروگاه‌های زغال‌سنگی مورد نیاز به عنوان پشتیبان انرژی‌های تجدیدپذیر را کمتر کند، از ناوگان رو به توسعه وسایل نقلیه الکتریکی کشور برای ذخیره انرژی در مواقع ضروری بهره ببرد، و گروه‌هایی از مصرف‌کنندگان برق را تشکیل دهد که بتوانند در مواقع کمبود، مصرف خود را به‌سرعت کاهش دهند.
هم‌اکنون تلاش برای ارتقاء سامانه‌ها در جریان است. هزینه‌های ارتقاء و بازسازی در شرکت شبکه برق دولتی (استیت گرید کورپوریشن چین) که بیش از ۸۰ درصد مناطق این کشور را پوشش می‌دهد در سال جاری به رقم بی‌سابقه ۶۰۰ میلیارد یوان (۸۴ میلیارد دلار) خواهد رسید، و شرکت شبکه برق جنوب چین (China Southern Power Grid Co) قصد دارد تا سال ۲۰۲۷ هزینه‌های سرمایه‌ای خود را بیش از ۵۰ درصد افزایش دهد.
منبع: bloomberg
