ناسا (NASA) که در ابتدا برنامه بازگشت نمونه‌های مریخی توسط مریخ‌نورد استقامت (Perseverance) را برای سال ۲۰۴۰ پیش‌بینی کرده بود، با کمک شرکت‌خای خصوصی و راهبردهای جدید، این تاریخ را ابتدا به ۲۰۳۵ و یا نهایتا ۲۰۳۹ تغییر داده است. ناسا در ابتدا هزینه این ماموریت را ۳ میلیارد دلار تخمین زده بود، اما تا سال ۲۰۲۳ این رقم به ۱۱ میلیارد دلار افزایش یافت. به گفته بیل نلسون (Bill Nelson)، مدیر بازنشسته ناسا، هزینه‌های سرسام‌آور باعث شد که برنامه اولیه کنار گذاشته شود و راهبرد جدیدی با مشارکت شرکت‌های خصوصی نظیر اسپیس‌ایکس و بلو اوریجین اتخاذ شود.
رویکرد متفاوت چین و ناسا در نمونه‌برداری
در مقابل ناسا، چین با برنامه‌ریزی دقیق و پیشروی سریع، همچنان قصد دارد حدود ۶۰۰ گرم (۲۱ اونس) از خاک مریخ را تا سال ۲۰۳۱ به زمین بازگرداند. به گفته کارشناسان، این زمان‌بندی می‌تواند چین را به اولین کشوری تبدیل کند که نمونه‌های مریخی را به زمین می‌آورد.
ماموریت تیان‌ون-۳ (Tianwen-3) از راهبرد «جمع‌آوری سریع و بازگشت» استفاده خواهد کرد که ساده‌تر از روش ناسا است. در مقابل، ناسا با استفاده از مریخ‌نورد استقامت نمونه‌هایی را از مناطق مختلف دهانه جزرو (Jezero Crater) جمع‌آوری می‌کند. این روش به دلیل پتانسیل بالای کشف تاریخ میلیون‌ها ساله مریخ، مورد تحسین قرار گرفته است.
اهمیت راهبردی بازگشت خاک مریخ و لحظه اسپوتنیک
با وجود مشکلات ناسا، بیل نلسون ابراز امیدواری کرد که دولت‌های بعدی از ماموریت بازگشت نمونه‌های مریخی حمایت کنند. وی تأکید کرد که آمریکا نباید اجازه دهد چین تنها بازیگر این عرصه باشد. پروفسور کوئنتین پارکر (Quentin Parker)، اخترفیزیک‌دان دانشگاه هنگ‌کنگ (University of Hong Kong)، پیشتازی چین را به «لحظه اسپوتنیک» تشبیه کرده است؛ اشاره‌ای به پرتاب اولین ماهواره مصنوعی توسط اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۵۷ که آمریکا را غافلگیر کرد و رکورد تاریخی را از چنگ آمریکا ربود.
منبع: indiatoday
