در مقاله علمی که ماه دسامبر منتشر گشت، برای اولین بار مقیاس بی سابقه مجموعه تونل باد چین شرح داده شد. در واقع، این مقاله نشان داد که این مجتمع معادل با مجموع تونل های باد مشابه در ایالات متحده و اروپا (۱۱ عدد در ایالات متحده و هفت مورد در اتحادیه اروپا) است.
قابل ذکر است که بزرگترین تونل‌های باد در غرب، که برای توسعه مدل‌های جدید برای بوئینگ و ایرباس استفاده می‌شوند، از ۵ متر (۱۶٫۴ فوت) فراتر نمی‌روند. در مقابل، چین دارای چهار تونل باد به ابعاد ۸ متر یا بیشتر است.
این تونل‌ها به دانشمندان و مهندسان کمک می‌کنند تا چالش‌های متعددی را در توسعه هواپیما آزمایش کنند؛ از شکل آیرودینامیکی و شرایط عملیاتی شدید گرفته تا سیستم‌های کنترل یخ، لرزش، صدا و پرواز.
زیرساخت‌های تحقیقاتی عظیم زمینی در زمان توسعه هواپیمای غیرنظامی چینی C919 که اخیراً راه‌اندازی شده، کاربرد خاص و ویژه‌ای داشت و به نظر می‌رسد که نتیجه بخش بوده‌اند. C919 نسبت به رقبای خود، بوئینگ ۷۳۷ و ایرباس A320، فضای داخلی جادارتر و شکل آیرودینامیکی درگ کمتری دارد. همچنین در مرحله پرواز، صدای کابین ۷۳۷ می تواند به ۸۰ دسی بل برسد، در حالی که C919 تنها ۶۰ دسی بل تولید می‌کند.
به گفته رسانه‌های دولتی چین، هزینه عملیاتی کلی C919، از جمله مصرف سوخت، ۱۰ درصد کمتر از رقبای غربی آن است.
هواپیمای C919 تنها چند ماه است که در حالت تجاری فعالیت می‌کند و هزینه‌های عملیاتی بلندمدت و قابلیت اطمینان آن باید آزمایش شود. علاوه بر این، موتورهای آن در حال حاضر به تامین‌کنندگان غربی متکی هستند، در حالی که جایگزین‌های توسعه‌یافته در چین هنوز در حال آزمایش‌های دقیق هستند.
با این وجود، این هواپیما به طور کامل از ابتدا و تنها با استفاده از تونل‌های باد در چین طراحی شد که نشان‌دهنده یک پیشرفت فناوری اساسی و بنیادین برای جهان غیرغربی است.
ساخت چنین مجموعه عظیم تونل بادی برای توسعه هواپیماهای غیرنظامی بر بلندپروازی‌های سیاست گذاران چین تأکید می‌کند که فراتر از تولید هواپیما یا منافع تجاری است. به گفته برخی از کارشناسان در بخش تولید پررونق چین، هدف آنها تغییر اساسی روابط با غرب است.
در اوایل دهه ۱۹۸۰، دانشمندان و مهندسان چینی هواپیمای مسافربری به نام Y-10 را در شرایط بسیار دشوار ساختند. این هواپیما نه تنها پروازهای آزمایشی را با موفقیت سپری کرد، بلکه پروازهای زیادی را بین شهرهای سراسر کشور انجام داد، از جمله هفت فرود در لهاسا، تبت که یکی از مکان های چالش برانگیز برای فرود به دلیل ارتفاع زیاد و بادهای شدید است.
با این حال، برخی از منتقدان استدلال کردند که هواپیمای خود ساخته چینی نمونه‌ای برای اختراع مجدد چرخ است و نشان می‌دهد که به جای سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه بهتر است برای خرید محصولات توسعه یافته از کشورهای غربی هزینه شود. این طرز فکر به تدریج در میان موج جهانی شدن به وجود آمد که منجر به لغو پروژه Y-10 و از بین رفتن تقریباً تمام تأسیسات تحقیقاتی و تولید قطعات مرتبط شد.
این تصمیم اکنون به طور گسترده به عنوان یک اشتباه تلقی می‌شود. زمانی که دولت چین برنامه هواپیماهای بزرگ غیرنظامی را در سال ۲۰۰۷ از سر گرفت، تنها یک تونل باد گذرا معمولی با عرض ۲٫۴ متر در سراسر کشور وجود داشت.
اگرچه ارتش چین به تونل‌های باد متعددی دسترسی دارد اما ویژگی‌های پرواز هواپیماهای غیرنظامی به طور قابل توجهی با هواپیماهای جنگنده متفاوت است. به عنوان مثال، برای صرفه جویی در سوخت و اطمینان از پایداری، هواپیماهای غیرنظامی معمولاً با سرعتی نزدیک به سرعت صوت حرکت می‌کنند و در نتیجه الگوهای جریان هوا در قسمت‌های مختلف هواپیما متفاوت است. برخی از مناطق جریان هوا بسیار کمتر از سرعت باد را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر در معرض سرعت مافوق صوت هستند. بازآفرینی دقیق این سناریوها چالش‌های مهمی را برای طراحان چینی ایجاد می‌کند.
یک راه میانبر این بود که به سادگی طرح‌های تونل باد خارجی را تکرار کرد، اما دلایلی برای اجتناب از این رویکرد وجود داشت. اولاً، برخی از مسائل فنی مهم را پنهان می‌کرد. ثانیاً، طراحان هواپیمای چینی تمایلی به تحمل انگ کپی‌کردن نداشتند. آنها در آرزوی ساخت یک هواپیمای با کیفیت با استفاده از تکنیک‌های برتر بودند. این بدان معناست که آنها به تونل‌های باد نیاز دارند که از هر چیزی که در خارج از کشور موجود است پیشی بگیرد.
سازندگان تونل‌های باد در چین در یک سری از گلوگاه‌های فناوری در دو دهه گذشته پیشرفت کرده‌اند و یک سیستم فناوری تحقیق و توسعه هواپیمای بزرگ با حقوق مالکیت معنوی کاملاً مستقل ایجاد کرده‌اند.
اکنون، مجموعه تونل باد هواپیماهای بزرگ چین که در سطح ملی ساخته شده، با جهان غرب همگام شده و از آن عبور کرده است، اما جاه طلبی‌های آن در دستیابی به استانداردهای کلاس جهانی متوقف نمی‌شود و هدف مهندسین دستیابی به پیشرفت‌های بزرگ‌تر در پس‌زمینه رقابت قدرت‌های بزرگ است.
چین در حال حاضر در حال توسعه یک بمب افکن رادارگریز بزرگ برای رقابت با B-21 است و کارشناسان نظامی بر این باورند که این پروژه بسیار محرمانه بسیاری از فناوری‌های پیشرفته را در خود جای داده است که برخی از آنها حتی ممکن است از فناوری‌های ایالات متحده پیشی بگیرند.
به گفته مهندسان، با این حال، با فناوری‌های جدید خطرات افزایش می‌یابد، که نیازمند آزمایش گسترده تونل باد برای کاهش و شناسایی راه‌حل‌های نوآورانه است.
علاوه بر بمب افکن بزرگ رادارگریز، چین همچنین به دنبال فناوری‌های هواپیماهای نظامی و غیرنظامی دیگری است که هدف آن تحت الشعاع قرار دادن هواپیماهای غرب است. به همین منظور مجموعه جدیدی از تونل‌های باد که برای برآوردن نیازهای توسعه مدل‌های آینده طراحی شده‌اند، در حال حاضر در دست ساخت است.
منبع: scmp
