بر اساس مطالعه انجام شده توسط این تیم در شمال غربی چین، یک دستگاه شنود سیگنال‌های صوتی را از فاصله ۱۰۵ کیلومتری (۶۵ مایلی) در عمق ۲۰۰ متری (۶۵۶ فوت) در طول آزمایش میدانی در یک گذرگاه مهم برای زیردریایی‌ها دریافت کرد.
سرعت انتقال داده به نزدیک به ۲۰۰ بیت در ثانیه (bps) رسید که برابر با پهنای باند رادیویی با فرکانس بسیار پایین است و توسط یک فرماندهی نیروی دریایی به زیردریایی‌های هسته‌ای با استفاده از بزرگترین آنتن‌های زمینی جهان ارسال می‌شود.
به گفته محققان، علیرغم صداهای سنگین در پس زمینه، پیام‌های رمزگذاری شده هیچ اشتباهی نداشتند.
با استفاده از فناوری موجود تجاری، ارتباطات صوتی با این سرعت و کیفیت معمولاً به فاصله کمتر از ۱۰ کیلومتر محدود می‌شود.
صدای فرکانس پایین – مانند تماس‌های نهنگ‌ها – می‌تواند صدها یا حتی هزاران کیلومتر را در اقیانوس طی کند، اما شناسایی این سیگنال‌ها و رمزگشایی اطلاعات معنی‌دار از آنها دشوار است.
امواج صوتی می‌توانند در جهات و سرعت‌های مختلفی پخش شوند که از طریق جریان‌ها حرکت می‌کنند یا به کوه‌های دریایی برخورد می‌کنند. هرچه این فاصله بیشتر باشد، اعوجاج و ضعیف شدن سیگنال در هنگام رسیدن به گیرنده بدتر است.
نتایج آزمایش دریای چین جنوبی اثربخشی و عملکرد خوب فناوری جدید را در افزایش برد و کارایی ارتباطات زیر آب ثابت کرد. این آزمایش بر روی کف دریا به عمق ۳۸۰۰ متر انجام شد که بین جزایر دونگشا تحت کنترل تایوان، که در تایوان به عنوان پراتاس شناخته می‌شود، و جزایر پر مناقشه پاراسل، که در سرزمین اصلی چین به نام شیشا شناخته می‌شود، انجام دادند. برخی از کارشناسان نظامی گفتند که این منطقه گذرگاه مهمی برای زیردریایی‌ها در داخل و خارج از آب‌های نزدیک به چین بوده است.
طبق اطلاعات آشکار، چین کشتی‌های بدون سرنشین سطحی و زیر آبی را برای گشت‌زنی و جمع‌آوری اطلاعات در منطقه مستقر کرده است.
طبق برنامه دولت چین، یک پایگاه دریایی عمیق برای لنگر انداختن و شارژ مجدد پهپادهای رباتیک طی چند سال آینده در دریای چین جنوبی راه اندازی خواهد شد.
محققان چینی همچنین در حال توسعه سلاح‌های هوشمندی هستند که می‌توانند در بستر دریا کاشته شوند و در طول جنگ فعال شوند.
به گفته محققان درگیر در این پروژه، این ماشین‌های مبتنی بر هوش مصنوعی باید برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات، برنامه‌ریزی مسیرها یا هماهنگ کردن یک حمله، در تماس دائمی با یکدیگر باشند.
فناوری‌های متعددی با «نیازهای کم در دریافت نسبت سیگنال به نویز» به طور گسترده در ارتباطات راه دور در اعماق دریا مورد استفاده قرار گرفته‌اند و نتایج خوبی به دست آورده‌اند.
با این حال، کارایی این فناوری‌ها پایین است و باند فرکانسی موجود برای ارتباطات صوتی زیر آب در مسافت‌های طولانی محدود است.
این آزمایش در یک روز بادی انجام شده، به گفته محققان چینی، در چنین محیط چالش برانگیزی، بیش از ۷۰ درصد از حسگرها قادر به دریافت چیزی نبودند.
قدرت سیگنال های دریافت شده توسط چند سنسور فقط چند دسی بل یا ساکت تر از یک نفس بود و این سیگنال‌ها عمدتاً در برابر نویز شدید پس‌زمینه ناشی از فعالیت‌های طبیعی و انسانی در اقیانوس غرق شدند.
این فناوری که از ارتباطات تلفن همراه الهام گرفته شده است، می‌تواند سیگنال را در بخش‌های جداگانه اما مرتبط دسته بندی کند و آنها را به صورت امواج صوتی در همه جهات پخش کند. گیرنده می‌تواند برخی از این امواج را که از جهات مختلف و در زمان‌های مختلف می‌آیند، دریافت کند. یک الگوریتم به گیرنده کمک کرد تا هر یک از این امواج را شناسایی کند و پیام کامل را با استفاده از بیت‌های تصادفی اطلاعات جمع آوری شده بازسازی کند.
مدل ریاضی مورد استفاده در این مطالعه با داده‌های واقعی جمع‌آوری‌شده از دریای چین جنوبی برای بهبود عملکرد آن در منطقه توسعه و ارزیابی شد.
ارسال مقادیر زیادی داده – مانند عکس و ویدیو – همچنان یک چالش برای ارتباطات مبتنی بر صدا است. محققان در سراسر جهان در حال رقابت برای توسعه دستگاه‌های ارتباطی لیزری برای انتقال پرسرعت در فاصله کمتر از ۱۰۰ متر هستند.
برخی از محققان چینی می‌گویند که فناوری ارتباطی نسل بعدی یا ۶G سرعت و فاصله دستگاه‌های لیزر زیر آب را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد.
منبع: scmp
