به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، رتبه نخست چین در تمام ابعاد کربن‌زدایی، از جمله تحقیق و توسعه، سرمایه‌گذاری، تولید و نصب تجهیزات، نتایج فوق‌العاده‌ای را برای اقتصاد این کشور در پی داشته است.
به گفته تحلیل‌گران در سال ۲۰۲۳ صنعت انرژی پاک عامل ۴۰ درصد از رشد تولید ناخالص داخلی چین بوده و موجب شده است که با وجود افت بخش مسکن، رشد اقتصادی این کشور تداوم یابد.
در سطح بین‌المللی هم حجم عظیم تولیدات چین قیمت‌ها را به‌شدت کاهش داده است. مثلا چین ۹۳ درصد ظرفیت تولید پلی‌سیلیکون جهان را در اختیار دارد و آن را با قیمت ۴ تا ۵ دلار بر کیلوگرم عرضه می‌کند، در حالی که قیمت پلی‌سیلیکون تولید شده در کشورهای دیگر تقریبا ۲۱ دلار بر کیلوگرم است.
واشنگتن پکن را متهم می‌کند که با پرداخت یارانه‌های فراوان، بازارها را با محصولات ارزان خود اشباع نموده و به صنعت و بازار کار آمریکا آسیب می‌زند.
اما نیمه پر لیوان این است که ظرفیت مازاد چین می‌تواند منجر به رشد سریع بخش انرژی پاک در جهان و مقابله با بحران تغییر اقلیم شود.
طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، به لطف افزایش تولید در چین ۹۶ درصد مراکز بزرگ مقیاس انرژی بادی روی خشکی و انرژی خورشیدی که در سال ۲۰۲۲ احداث شده‌اند هزینه کمتری نسبت به ساخت نیروگاه‌های جدید زغال‌سنگی و گازی داشته‌اند.
این کاهش هزینه‌ها نقشی حیاتی در کربن‌زدایی اقتصادهای کمتر توسعه‌یافته ایفا خواهد کرد، به‌ویژه آن که با روند جهانی برقی‌شدن وسایل مختلف انتظار می‌رود تقاضای برق در دهه‌های آینده بیش از پیش افزایش یابد.
کشورهایی مانند پاکستان از ظرفیت‌های انرژی خورشیدی چین بهره فراوانی برده‌اند. در نیمه اول سال جاری اسلام‌آباد ۱۳ گیگاوات پنل خورشیدی از چین وارد کرد و به سومین مقصد بزرگ صادرات محصولات خورشیدی این کشور تبدیل شد.
سوال این است که آیا مشکل واقعا مازاد ظرفیت تولید است یا عدم استفاده کافی از تجهیزات تولید شده؟ آیا فرصتی بزرگ برای رسیدن به امنیت انرژی و کربن‌زدایی به دست آمده است؟ اگر انتشار گازهای گلخانه‌ای در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه کاهش نیابد، واقعا نمی‌توان بحران تغییر اقلیم را به شکلی موثر مدیریت کرد.
چین در دیگر حوزه‌های ضروری برای گذار انرژی هم به جهان سود می‌رساند. با افزایش ظرفیت تولید در این کشور، امسال قیمت سلول‌های باتری به نصف کاهش یافته‌اند که این مساله برای ادغام انرژی‌های تجدیدپذیر در شبکه‌های برق کاملا ضروریست، چون سامانه‌های مبتنی بر انرژی تجدیدپذیر باید از باتری استفاده کنند تا قابل اعتماد و پایدار باشند.
حتی واشنگتن هم می‌تواند از مازاد ظرفیت تولید چین برای کاهش هزینه‌ها و افزایش امنیت انرژی خود و حرکت سریع‌تر به سمت وضعیت کربن‌خنثی بهره ببرد. تولیدکنندگان چینی به‌شدت مشغول سرمایه‌گذاری در بخش‌های انرژی خورشیدی و باتری در آمریکا هستند و با این کارشان به تقویت زنجیره تامین داخلی و افزایش اشتغال در آمریکا کمک می‌کنند.
برخی می‌گویند که به‌کارگیری فناوری‌های انرژی پاک چینی می‌تواند امنیت ملی انرژی آمریکا را به خطر بیاندازد، ولی واقعیت این است که زیرساخت‌های خورشیدی و بادی یا سایر زیرساخت‌های فناوری پاک پس از نصب در کشور میزبان، به جزئی از دارایی‌های دائمی آن کشور تبدیل می‌شوند.
گذار انرژی می‌تواند با رفع وابستگی کشورها به زنجیره تامین جهانی زغال‌سنگ، نفت و گاز، امنیت انرژی آنها را هم بهبود و آسیب‌پذیری‌شان را در برابر نوسانات کاهش دهد.
جامعه جهانی باید هرچه سریع‌تر از سوخت‌های فسیلی فاصله بگیرد چون فرصت مقابله با تغییر اقلیم روز به روز کمتر می‌شود. گذار انرژی جهانی مستلزم رویکردی بازارمحور و عمل‌گرایانه و فراتر از رقابت‌های ژئوپلیتیکی است.
منبع: scmp
