کارگران حدودا ۷۰ درصد از کل کارکنان بخشهای تولیدی و خدماتی کشور را تشکیل میدهند که اکثر آنها بین ۵ هزار (۷۱۸ دلار آمریکا) تا ۸ هزار یوان در ماه درآمد دارند.
بیش از دو سوم از کارگران چینی یا ۶۷٫۶ درصد ترجیح میدهند از طریق «معرفی بین فردی» به دنبال شغل بگردند، اما ویدئوی کوتاه به سرعت با سهم ۱۷٫۷ درصدی به عنوان گزینه دوم ظاهر شده و وب سایت ها و برنامههای استخدامی معمولی را شکست داده است.
این گزارش بر اساس نظرسنجیهای انجام شده از طریق اپلیکیشن Kuaishou است که حدود ۲۵۰ میلیون کاربر فعال ماهانه دارد که کارگر هستند. کارگران در این گزارش به عنوان افرادی که در بخشهای تولید و خدمات به کار دستی مشغول هستند، تعریف شدهاند. یافتههای نظرسنجی لایه دیگری از اطلاعات را در مورد این کارگران در بالای دادههای سازمان آمار رسمی ارائه میدهد.
در یک مورد، یک اینفلوئنسر کوآیشو به نام لیو چائو به ۱۴ هزار کارگر کمک کرد تا با ترویج اطلاعات استخدام در طول دو سال شغل پیدا کنند.
طبق دادههای رسمی، چین حدود ۲۰۰ میلیون کارگر در مشاغل انعطاف پذیر یا بدون قرارداد کاری طولانی مدت دارد. این کشور همچنین نزدیک به ۳۰۰ میلیون کارگر مهاجر دارد که به عنوان کسانی تعریف میشود که در خارج از شهر خود کار میکنند.
مشکل پیری چین نیز در این گزارش برجسته شده است، به طوری که بیش از نیمی از کارگران مورد بررسی قرار گرفته بالای ۴۰ سال سن دارند که بالاتر از میانگین سنی ۳۸٫۸ سال برای کل نیروی کار است. این گزارش میافزاید که کارگران مسن به تدریج جای خود را به نسل هزاره چینی میدهند.
بخش تولید همچنان بزرگترین قسمت برای جذب جویندگان کار است و سه برابر بیشتر از بخش خدمات درخواستها را جذب میکند. بر اساس این گزارش، با وجود سرکوب اخیر، اقتصاد دیجیتال چین همچنان سهم قابل توجهی از کارگران را به خود اختصاص داده، زیرا شرکتهای فناوری مانند Meituan و JD.com میلیونها راننده تحویل را در سراسر کشور استخدام میکنند.
با این حال نیاز به تغییر دیجیتالی شیوههای استخدام کارگران، از جمله تبادل اطلاعات، برای جذب جوانان بیشتر وجود دارد. بهبود شادی و رضایت در مشاغل کارگری به عدالت اجتماعی و توسعه اجتماعی کمک میکند.
منبع: scmp