هنگ‌کین با مساحت ۱۰۶٫۴۶ کیلومتر مربع که تقریباً سه برابر ماکائو است، یارانه نقدی تا ۳۰ میلیون یوان (۴٫۴ میلیون دلار آمریکا) را برای شرکت‌های نیمه‌رسانا برای راه‌اندازی دفاتر جدید یا انجام فعالیت‌های تحقیق و توسعه در هر کدام ارائه می‌کند.
جزیره‌ای که پکن آن را اولویت برای اصلاحات مالی و فناوری در منطقه خلیج بزرگ انتخاب کرد، به هر شرکت نیمه هادی ثبت شده، “غول کوچک” مورد تایید دولت و تک شاخ صنعتی که به آنجا نقل مکان کند، ۲۰ میلیون یوان پاداش نقدی ارائه می‌کند و به هر شرکتی که دفتر مرکزی منطقه‌ای خود را در منطقه ویژه اقتصادی ایجاد کند، ۱۰ میلیون یوان مشوق نقدی تعلق می‌گیرد.
شرکت‌های تولید تراشه‌هایی که برنامه‌های تحقیق و توسعه را در هنگ‌کین ایجاد می‌کنند، ۵ میلیون یوان یارانه دریافت می‌کنند و ۵۰ درصد از هزینه‌ای که شامل فرآیند طراحی نهایی یک مدار مجتمع قبل از تولید می‌شود، را دریافت خواهند کرد. شرکت‌هایی که در طراحی پردازش تراشه‌های ۱۴ نانومتری یا پایین‌تر فعالیت می‌کنند، تا سقف ۲۵ میلیون یوان یارانه دریافت خواهند کرد.
این طرح آزمایشی هنگ‌کین به پرسنل نیز مرتبط می‌شود و این منطقه اقتصادی بیش از یکصد هزار یوان یارانه به محققان و مدیران ارشدی که قراردادهایی با شرکت‌های نیمه هادی سرزمین اصلی امضا کرده‌اند و برای یک دوره سه ساله در منطقه اقتصادی کار می‌کنند، اعطا می‌کند.
هنگ‌کین همچنین سالانه یک میلیون یوان به شرکت‌هایی اهدا می‌کند که می‌توانند استعدادهای نیمه‌رسانا را در منطقه ویژه اقتصادی پرورش دهند، و نشان‌دهنده اهمیتی است که چین برای کاهش شکاف استعداد با ایالات متحده و سایر کشورهای توسعه‌یافته قائل شده است.
آخرین تلاش چین در هنگ‌کین منعکس کننده عزم این کشور برای توسعه بیشتر زنجیره تامین نیمه هادی خود در بحبوحه تنش‌های ژئوپلیتیکی فزاینده بین پکن و واشنگتن است، جایی که سنای ایالات متحده لایحه‌ای را تصویب کرده است که ۵۲ میلیارد دلار یارانه به صنعت تراشه آمریکا ارائه می‌دهد.
ائتلاف موسوم به چیپ ۴، مشارکتی که ایالات متحده برای کره جنوبی، ژاپن و تایوان پیش بینی کرده است، همچنین چین را از زنجیره تامین نیمه هادی های جهانی کنار گذاشته و به حرکت خودکفایی فناوری این کشور آسیب می‌رساند.
در حالی که چین به شدت به تجهیزات، مواد و تراشه‌های پیشرفته تولید نیمه هادی وارداتی وابسته است، واشنگتن متحدان اقتصادی خود را تحت فشار قرار داده تا دسترسی شرکت‌های چینی را به فناوری‌های مختلف منشاء آمریکا محدود کنند.
در چنین شرایطی، چین باید پیشرفت‌هایی را در بخش‌های حیاتی برای بهبود خودکفایی فناوری دنبال کند.
منبع: scmp
