در حال حاضر، خروجی صنعتی این شهر عمدتا شامل کسب و کارهای الکترونیک و فناوری اطلاعات، ساخت و تولید پیشرفته، داروسازی زیستی، انرژی نوین و مواد جدید است که بنابر دادههای رسمی، رشد سالانه ۱۰ درصد را تجربه میکند.
این شهر به نوعی یک پنجره و حوزهی تجربی برای سیاست اصلاحات حزب کمونیست چین بود و مدل موفق اقتصادی برای شهرهای دیگر چین تلقی میشود. محیط مناسب کسب و کار، دسترسی آسان به بازار و سرمایهگذاران بینالمللی، معرفی فناوریهای پیشرفته بیشتر و همچنین جذب نخبگان؛ از عوامل موفقیت و نتایج این سیاستها است.
تولید ناخالص داخلی ۲/۶۹ تریلیون یوانی (۳۹۹ میلیارد دلار) شنجن، بالاتر از سنگاپور و هنگکنگ است و ۱۷ هزار بنگاه فناوری پیشرفته در آن توانستهاند کسب ۲/۶ تریلیون یوان از این GDP را به نام خود ثبت کنند.
توسعه باکیفیت و غلبه بر مشکلات یک شهر مدرن ۲۰ میلیون نفری راهی جز تکیه بر اصلاحات ندارد. به موجب سیاستهای اصلاحی، نقش بزرگتری از توسعهی شهری به عهده آن نهاده شده و ارتقای منطقهی بزرگ خلیج گوانگدونگ- هنگکنگ-ماکائو نیز به آن افزوده شده است.
طرح سه مرحلهای اصلاحات توسط حزب کمونیست امسال کلید زده خواهد شد که در حوزههای همراستایی بازار و تولیدات، بهبود محیط کسب و کار و همچنین استفادهی بهینه از فضای شهری تعریف شده و پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۵ به نتایج مطلوب خود برسد.