به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، با تکیه بر زیرساخت‌های محاسباتی قدرتمند و مدل‌های بنیادی ارائه‌شده از سوی توسعه‌دهندگانی مانند دیپ‌سیک، گروه علی‌بابا، تنسنت، بایت‌دنس و بایدو، چین اکنون یکی از پیشروترین کشورها در پذیرش هوش مصنوعی در جهان به شمار می‌رود. این فناوری به‌راحتی و با هزینه‌ای کم در دسترس قرار دارد و برای کاربران عادی اغلب رایگان است و نهادها آماده اند تا آن را برای شرکت‌ها به کار گیرند.
بخشی از اشتیاق چین برای گسترش هوش مصنوعی، ریشه در رقابت شدید این کشور با ایالات متحده دارد؛ در این رقابت، اولویت آشکار بر رشد و پذیرش سریع هوش مصنوعی است. شرکت‌های فناوری و استارت‌آپ‌های چینی باید بدون وقفه به بهبود فناوری‌های هوش مصنوعی خود بپردازند و کاربرد آن‌ها را در میان کسب‌وکارها و کاربران گسترش دهند؛ در غیر این صورت، حتی چند ماه عقب‌ماندن می‌تواند آن‌ها را به حاشیه براند.
پذیرش بی‌محابای هوش مصنوعی؛ از کسب‌وکار تا زندگی روزمره
کسب‌وکارهای چینی نیز با شتابی چشمگیر به‌دنبال تعمیق استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی برای کاهش هزینه‌های عملیاتی و افزایش بهره‌وری هستند. این اقدام با نوعی احساس فوریت همراه است، چراکه تأخیر در استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند آن‌ها را در رقابت بازار به عقب براند. برای بسیاری از کاربران چینی، ابزارهای هوش مصنوعی اکنون بخشی از زندگی و کار روزمره شده‌اند.
در تضاد با این تصور رایج که پکن نظارت‌های سخت‌گیرانه‌ای بر هوش مصنوعی اعمال می‌کند، تاکنون مقررات چین در این حوزه محدود بوده است. البته خطوط قرمزی وجود دارد؛ به‌طور مثال، چت‌بات‌های چینی اجازه ندارند پاسخ‌هایی تولید کنند که قوانین سختگیرانه محتوای آنلاین را نقض کند. همین موضوع به شکل‌گیری نوعی بازی رایج منجر شده که در آن کاربران سؤالات «حساس» را به چت‌بات‌ها می‌دهند و به واکنش محتاطانه آن‌ها می‌خندند.
هم‌زمان، چین سامانه‌ای برای ثبت رسمی مدل‌های بنیادی هوش مصنوعی راه‌اندازی کرده است که ورود شرکت‌های خارجی به بازار را با موانعی روبرو می‌کند.
فقدان نهاد مرکزی ناظر بر هوش مصنوعی در چین
با این حال، توسعه و پذیرش هوش مصنوعی به‌طور کلی به‌سبکی آزاد و بی‌ضابطه پیش می‌رود. در واقع، چین فاقد یک نهاد مرکزی برای نظارت فراگیر بر هوش مصنوعی است. اداره فضای مجازی چین مسئول ثبت مدل‌های هوش مصنوعی است؛ وزارت صنعت و فناوری اطلاعات بر زیرساخت محاسباتی و فضای ابری نظارت دارد؛ و کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی استفاده از داده‌ها را از طریق «اداره ملی داده‌ها» کنترل می‌کند. ابعاد امنیتی و اخلاقی نیز در حوزه اختیارات نهادهای مختلف دیگری قرار دارد.
به‌عبارت دیگر، هیچ کنترل یا نظارت یکپارچه‌ای بر پذیرش هوش مصنوعی در بسیاری حوزه‌ها از جمله سلامت وجود ندارد. صدها بیمارستان در سراسر چین از مدل‌های دیپ‌سیک برای تشخیص‌های بالینی و پشتیبانی از تصمیم‌گیری پزشکی استفاده کرده‌اند، اما نبود نظارت مناسب باعث نگرانی شماری از پژوهشگران چینی درباره ایمنی بالینی و خطرات حریم خصوصی شده است.
پیامدهای اجتماعی هوش مصنوعی؛ از بیکاری تا خستگی دیجیتال
رشد سریع کاربرد هوش مصنوعی بر عدالت اجتماعی نیز تأثیر گذاشته است. به‌ویژه هوش مصنوعی در حال از بین بردن مشاغل با سرعتی بالاتر از ایجاد فرصت‌های جدید است و این امر به تشدید بیکاری در چین منجر شده است. بسیاری از مشاغل دفتری ابتدایی، که پیش‌تر انتخاب مطلوبی برای فارغ‌التحصیلان تازه‌وارد به بازار کار بودند، اکنون جای خود را به الگوریتم‌ها داده‌اند.
در اقتصاد پلتفرمی، هوش مصنوعی کارگران حوزه‌هایی چون ارسال غذا و حمل‌ونقل شهری را به «بردگان الگوریتم» تبدیل کرده است. یکی از پیامدهای هوش مصنوعی در این حوزه، یکی شدن میانگین دستمزدها بوده است، به‌طوری که تنها متغیر مؤثر بر درآمد، تعداد ساعت‌های کاری است.
در زندگی اجتماعی نیز، محتواهای تولیدشده یا توصیه‌شده توسط هوش مصنوعی جذابیت بیشتری یافته‌اند و کاربران را به‌طور فزاینده‌ای به صفحه گوشی‌ها میخکوب کرده‌اند. محبوبیت سریال‌های کوتاه موسوم به «مینی‌دراما» که برای افراد کم حوصله طراحی شده‌اند، به شکل فزاینده‌ای صنعت سنتی تلویزیون و سینمای چین را مختل کرده‌اند.
جمع‌بندی
به‌طور گسترده پذیرفته شده که تأثیر هوش مصنوعی بر تحصیل، کار و زندگی ما تازه در آغاز راه است و تغییرات بیشتری در راه خواهد بود. در حالی که چین در حال جشن گرفتن کاربردهای گوناگون و نوآورانه هوش مصنوعی در همه عرصه‌هاست، باید به اختلالات ناشی از این فناوری نیز توجه کند. چراکه همه مشکلات را نمی‌توان با هوش مصنوعی حل کرد.
منبع: scmp
