این فناوری تحول‌آفرین، که با استفاده از کاتالیست نیمه‌هادی کار می‌کند، نسبت به روش‌های الکترولیز سنتی مصرف انرژی بسیار کمتری دارد.
این پیشرفت کلیدی می‌تواند پایداری ماموریت‌های فضایی طولانی‌مدت را افزایش داده و برنامه چین برای استقرار پایگاه قمری تا سال ۲۰۳۵ را تسهیل کند. هدف میان‌مدت چین، فرود فضانوردان بر سطح ماه تا سال ۲۰۳۰ است، اقدامی که می‌تواند پیش از برنامه آرتمیس ناسا انجام شود.
فتوسنتز مصنوعی؛ کلید آینده اکتشافات فضایی
علاوه بر کاهش وابستگی به منابع زمینی، این فناوری امکان استفاده از منابع بومی فضا را فراهم می‌کند و پشتیبانی از زیستگاه‌های فضایی پایدار را تقویت خواهد کرد. این رویکرد با برنامه‌ریزی برای استفاده از راکتور هسته‌ای کوچک در پایگاه قمری چین (ILRS) تکمیل می‌شود که تامین مداوم انرژی و اکسیژن را تضمین خواهد کرد.
کارشناسان معتقدند که موفقیت این روش می‌تواند سرآغاز تحقیقات جهانی برای توسعه سامانه‌های خودکفا در فضا باشد. در کنار سایر نوآوری‌های حوزه فضایی، فتوسنتز مصنوعی می‌تواند مسیر ماموریت‌های بلندمت و عمیق‌تر فضایی، از جمله سفرهای انسانی به مریخ و فراتر از آن را هموار کند.
منبع: naseba
