این الگوریتم که توسط تیمی از دانشگاه ژجیانگ (Zhejiang University) به سرپرستی دکتر گائو فی (Gao Fei) طراحی شده، با الهام از الگوهای پروازی پرندگان شکاری مانند باز، شاهین و همچنین خفاش‌ها توسعه یافته است. دکتر فی افزود: «این الگوریتم با بهره‌گیری از خرد زیستی، حرکات پرریسک را به مانورهای بقاءگرا تبدیل می‌کند و این می‌تواند تعریف متداول پرواز پهپادها را دگرگون کند»
پرواز خودکار در محیط‌های پیچیده با دقت بالا بدون نیاز به GPS و کنترل انسانی
بر خلاف رویکردهای رایج که بر ارتقاء سخت‌افزاری پهپاد (نظیر موتورهای قوی‌تر و حسگرهای دقیق‌تر) تمرکز دارند، این پروژه بر هوشمندتر شدن نرم‌افزار تمرکز کرده است. الگوریتم جدید شامل دو بخش اصلی است:
- مترجم نیت حرکتی (Motion-Intent Translator): این سامانه خواسته‌های خلبان را مانند چرخش یا پشتک، به دستورات دقیق و اجرایی برای پهپاد تبدیل می‌کند.
- سامانه ارزیابی ریسک-پاداش (Risk-Reward Evaluation): که تعادل میان ایمنی (اجتناب از موانع)، بهره‌وری انرژی و دقت مانور را بررسی می‌کند.
نکته چشمگیر این است که پهپاد توانسته تمام این عملکرد را بدون GPS یا کنترل از راه دور انسانی و بدون هیچ ارتقاء سخت‌افزاری انجام دهد. در آزمون‌های عملی، پهپاد در یک مسیر پیچیده موانع، حتی در حالت پرواز وارونه، با دقتی شبیه مرغ مگس‌خوار عبور کرد. در مقایسه با یک خلبان انسانی حرفه‌ای، پهپاد با نرخ موفقیت ۱۰۰ درصدی عملکردی بسیار برتر از ۱۲.۵ درصد موفقیت انسانی نشان داد.
کاربردهای گسترده در صنایع نظامی، سینمایی و حتی فضا
دکتر گائو همچنین افزود: «ما معتقدیم پروازهای آکروباتیک، تطبیق‌پذیری و انعطاف پهپاد را در محیط‌های پیچیده افزایش می‌دهند و عملکرد آن را در کاربردهای واقعی ارتقا می‌بخشند» از مهم‌ترین کاربردهای این پهپاد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- صنایع فیلم‌سازی: اجرای حرکات سینمایی پیچیده بدون لرزش و با دقت بالا
- حوزه نظامی: پرواز در محیط‌های پرمخاطره مانند میدان جنگ یا مناطق شهری
- ماموریت‌های فضایی: مانورهای دقیق در شرایط بی‌وزنی یا در ایستگاه‌های فضایی
این دستاورد، گامی مهم در جهت ساخت پهپادهایی است که با کاهش فاصله بین انجام مانورهای هوایی، در ماموریت‌های حیاتی آینده نیز نقش‌آفرینی خواهند کرد.
منبع: yahoo
