به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، اواخر ماه سپتامبر، این مساله به عنوان یکی از موضوعات کلیدی در کنفرانسی دو روزه در دانشگاه نانجینگ مورد بحث قرار گرفت.
یکی از نویسندگان در حاشیه کنفرانس مذکور خواستار تشدید سازوکارهای حفاظت از مالکیت معنوی در چین به منظور مقابله با کاربرد روزافزون هوش مصنوعی شد، اما برخی نویسندگان دیگر گفتند که این فناوری را مفید میدانند.
یکی از آنها نیز گفت که راهاندازی دیپ سیک در ژانویه سال جاری یک نقطه عطف بوده و از آن زمان بسیاری از نویسندگان در ترس و وحشت فرو رفتهاند، چون حس میکنند که هوش مصنوعی ناگهان به سطحی نزدیک به تواناییهای ویژه انسان جهش یافته است.
این شوک روانی برای نویسندگان جوان و تازهکار بسیار شدیدتر از نویسندگان معروف و شناخته شده است.
گفته میشود که مدل هوش مصنوعی مولد چینی دیپ سیک توانمندیهایی قابل مقایسه با چتجیپیتی شرکت اوپنایآی دارد و در عین حال هزینهاش بسیار کمتر از آن است.
بر خلاف مدلهای غربی، دیپ سیک به زبان چینی آموزش دیده و از حجم عظیم دادههای زبانی موجود در رسانههای اجتماعی چین استفاده میکند که بیشتر نویسندگان جوان آثار خود را در آنها به اشتراک میگذارند و یا از آنها الهام میگیرند.
محبوبیت این مدل نگرانیهایی را در بین نویسندگان ایجاد کرده است، از جمله این که آیا در صورت استفاده از هوش مصنوعی در آثارشان به سرقت ادبی متهم میشوند یا خیر، و آیا در صورت استفاده از آثارشان برای آموزش باتهای مکالمهای مانند دیپ سیک، حق مالکیت معنوی آنها محفوظ خواهد ماند یا نه.
این نگرانیهای قبل از عرضه دیپ سیک هم به وجود آمده بود، مخصوصا از سال گذشته و پس از آن که گروهی از محققان دانشگاه نرمال شانگهای (SHNU) رمانی را منتشر کردند که تماما با هوش مصنوعی نوشته شده بود. این پروژه بحثهای فراوانی را درباره ارزش آثار خلق شده به دست انسان و معنای اصالت برانگیخت.
اتهام سرقت ادبی علیه نویسندگان چینی سابقهای طولانی دارد. کاربرد گسترده هوش مصنوعی میتواند تشخیص سرقتهای ادبی را دشوارتر کند.
مقررات جدیدی که از ماه سپتامبر لازمالاجرا شد، تمام تولید کنندگان محتوا در چین را ملزم میسازد که محتوای تولید شده با هوش مصنوعی را به شکل واضح و مشخص برچسبگذاری نمایند. اکثر پلتفرمها پیش از این هم تصاویر و ویدیوهای تولید شده با هوش مصنوعی را برچسبگذاری میکردند.
یکی دیگر از چالشها مساله کپیرایت است که در چین ضمانتهای حقوقی کافی و مناسبی برای آن وجود ندارد و در مورد حفاظت از مالکیت معنوی بسیار ضعیف عمل میشود.
قانون کپیرایت چین آخرین بار در سال ۲۰۲۰ اصلاح شد و در آن هیچ اشارهای به موضوع آثار تولید شده با هوش مصنوعی نشده است که مشخص کند کپیرایت به سازنده مدل هوش مصنوعی تعلق دارد، یا به کاربری که از مدل برای خلق اثر استفاده کرده، و یا به خالق متن اصلی به کار رفته برای آموزش آن مدل.
کشورهای دیگر نیز با این مشکل روبرو هستند. چندی پیش شرکت هوش مصنوعی آمریکایی آنتروپیک پذیرفت که ۵/۱ میلیارد دلار به نویسندگانی بپردازد که از آثارشان به شکل غیر قانونی برای آموزش بات مکالمه خود یعنی کلود استفاده کرده بود.
نویسنده جوان گزارش ما میگوید که چنین اقداماتی در چین «بعید» است و حتی اگر نویسندگان از شرکتهای فناوری شکایت کنند، به هیچ نتیجهای نخواهند رسید و در عمل تقریبا هیچ نوع حمایت واقعی از حقوق آنها وجود ندارد.
اما برخی نویسندگان دیگر معتقدند هوش مصنوعی علیرغم چالشهایی که به همراه دارد، میتواند در فرایند خلق اثر مفید باشد.
یکی از آنها میگوید که استفاده از دیپ سیک باعث صرفهجویی در زمان، غنیتر شدن جزئیات جملات و گسترش یافتن دامنه تخیل و دانش نویسندگان میشود و همچنین به نوشتن بخشهایی از داستان که تخصص کافی در آنها نداریم، کمک میکند.
وی میافزاید که نه تنها توانسته از هوش مصنوعی برای خلق صحنه یا فضای داستان استفاده کند، بلکه بهتدریج در نوشتن برخی جملات و پاراگرافها با استفاده از این فناوری نیز مهارت بیشتری پیدا کرده است.
به گفته او لازمه رسیدن به نتیجه مطلوب این است که اولا توضیحات کاملا شفافی را درباره ویژگیهای دنیای خیالی مد نظر داستان یا بهاصطلاح «جهانسازی» (world-building) و نیز درباره شخصیتهای آن آپلود کند؛ ثانیا باید رمانها یا پاراگرافهایی از کارهای قبلیاش را آپلود نماید تا خروجی مدل هوش مصنوعی مطابق با سبک نوشتاری خودش باشد؛ و ثالثا باید یک طرح کلی دقیق صحنه به صحنه را دنبال کند تا همه چیز کاملا برای مدل روشن و مشخص شود. به این ترتیب هر دستوری که به مدل میدهد ممکن است شامل بیش از ۲۰۰ کلمه باشد.
البته گاهی اوقات مجبور بوده پاراگرافهای تولید شده با هوش مصنوعی را تماما بازنویسی کند، اما در بعضی موارد تا ۹۰ درصد آنها قابل استفاده بودهاند.
یک نویسنده دیگر هم میگوید که از هوش مصنوعی برای خلق جهانهای داستانیاش کمک میگیرد و این فناوری مخصوصا هنگام نوشتن درباره موضوعاتی مانند فضا و «زیستکرهها» یا سامانههای اکولوژیکی بسته که با آنها آشنایی نداشته، بسیار مفید بوده است.
وی در پایان میگوید فعلا هوش مصنوعی میانگین و خلاصهای از ایدههایی را به ما ارائه میدهد که از خود انسانها دریافت کرده، اما خلاقیت انسانی واقعی چیز دیگری است. پس فکر نمیکنم این فناوری خلاقیت را به طور کامل از رده خارج کند، ولی ممکن است باعث تنبلی نویسندهها شود.
منبع: scmp
