به گزارش چاینا دیلی، لی در سخنرانی اصلی خود، خواستار ایجاد یک چارچوب جهانی قواعد برای حکمرانی بر هوش مصنوعی شد. او تأکید کرد که این چارچوب باید بر پایه اجماع گسترده بین‌المللی شکل گیرد و بر ضرورت ایجاد تعادل بین توسعه و امنیت در حوزه AI پافشاری کرد. وی هشدار داد که در نبود یک نظام هماهنگ جهانی برای حکمرانی، هوش مصنوعی ممکن است به حوزه انحصاری تعداد کمی کشور و شرکت تبدیل شود و عمدتاً به نفع کشورهای ثروتمند باشد، در حالی که سایر کشورها، به‌ویژه در جنوب جهانی، عقب بمانند.
لی بار دیگر بر تعهد چین به چندجانبه‌گرایی و به‌اشتراک‌گذاری دستاوردهای فناوری هوش مصنوعی با جامعه جهانی تأکید کرد و اهمیت دسترسی همگانی به این فناوری دگرگون‌ساز را یادآور شد. او همچنین بر همکاری بین‌المللی شامل پژوهش علمی مشترک و ابتکارات متن‌باز پافشاری کرد. سخنان او تعهد چین به ایفای نقش پیشرو در ساخت یک اکوسیستم جهانی منصفانه و فراگیر برای هوش مصنوعی را برجسته ساخت.
به موازات این سخنرانی، چین «برنامه اقدام حکمرانی جهانی هوش مصنوعی» خود را منتشر کرد که پیشنهاد می‌کند یک سازمان بین‌المللی تحت هدایت سازمان ملل، هماهنگی توسعه و مقررات‌گذاری هوش مصنوعی را بر عهده گیرد و بر ضرورت حفظ چندجانبه‌گرایی، ترویج فراگیری و تضمین مشارکت برابر همه کشورها تأکید دارد. این طرح، همکاری متن‌باز، به‌اشتراک‌گذاری فناوری و تحقیقات مشترک را پیش‌بینی کرده و اولویت را به پر کردن شکاف دیجیتال از طریق آموزش، زیرساخت و پرورش استعدادها ـ مانند پروژه‌هایی که شرکت‌های چینی همچون هواوی پیشرو آن بوده‌اند ـ می‌دهد. از اصول اساسی این طرح، هوش مصنوعی مسئولانه و انسان‌محور با حفاظت‌های اخلاقی و حقوقی تعریف‌شده و اجراشده است.
این برنامه چین در تضاد آشکار با «برنامه اقدام هوش مصنوعی آمریکا: پیروزی در مسابقه هوش مصنوعی » دولت ایالات متحده است که به تازگی شد؛ برنامه‌ای که نه یک طرح برد–برد برای نجات بشریت از خطرات افسارگسیخته هوش مصنوعی ، بلکه بیانیه‌ای سیاسی و غیرمسئولانه علیه چین است که شکاف‌های جهانی را عمیق‌تر می‌کند. این سیاست هدف دارد یک «برنامه صادرات هوش مصنوعی آمریکا» ایجاد کند که تراشه‌ها، مدل‌ها و استانداردهای ایالات متحده را در قالب بسته‌های کامل برای متحدان ارائه می‌کند، در حالی که کنترل‌های صادراتی علیه «رقبا» را افزایش می‌دهد؛ رویکردی که می‌تواند بازارهای جهانی را تقسیم کند، کشورها را به انتخاب جانب وادار کند و محافظ‌های ایمنی جهانی را تضعیف نماید.
جای تعجب نیست که حتی همان حداقل حمایت‌های مندرج در «منشور حقوق هوش مصنوعی» رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، جو بایدن، را نیز کنار می‌گذارد.
برای افزودن به فوریت موضوع، جفری هینتن ـ که بسیاری او را «پدرخوانده هوش مصنوعی » می‌دانند و برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۲۴ است ـ در کنفرانس جهانی هوش مصنوعی هشدار داد که هوش مصنوعی پیشرفته به‌زودی می‌تواند از هوش انسانی پیشی بگیرد و غیرقابل‌کنترل شود. او هوش مصنوعی فوق‌هوشمند را به بچه‌ببری تشبیه کرد که هرچه بزرگ‌تر می‌شود خطرناک‌تر می‌گردد و هشدار داد که شاید حتی خاموش کردن آن نیز در نهایت کارساز نباشد.
هینتن در سخنان خود خاطرات فیلم کلاسیک و پیش‌گویانه «۲۰۰۱: یک اودیسه فضایی» ساخته استنلی کوبریک در سال ۱۹۶۸ را زنده کرد. در این فیلم علمی–تخیلی، که داستانش در سال ۲۰۰۱ اتفاق می‌افتد اما همچنان دیدن آن ضروری است، رایانه هوش مصنوعی «HAL 9000» به دلیل خطای برنامه‌ریزی متناقض که قادر به حل آن نبود، چندین عضو خدمه را می‌کشد. اکنون هینتن نگران است که زندگی واقعی به شکلی مرگبار، هنر را تقلید کند.
هینتن خواستار همکاری جهانی برای هم‌تراز کردن هوش مصنوعی با ارزش‌های انسانی شد، پیشنهاد ایجاد یک کنسرسیوم بین‌المللی ایمنی را مطرح کرد و از پژوهشگران جوان خواست با جسارت پیش بروند اما هم‌زمان بر ضرورت فوری تضمین سودمندی هوش مصنوعی برای انسان تأکید کرد. او هشدار داد که اگر هوش مصنوعی بدون محافظ‌های مشخص آموزش داده شود، می‌تواند به انسان‌ها آسیب برساند یا حتی جایگزینشان شود.
جای تعجب ندارد که این دانشمند ۷۷ ساله کانادایی، کنفرانس جهانی هوش مصنوعی در چین را برای اولین سفر خود به این کشور برگزید تا فوریت پیام خود را برجسته کند.
با اتخاذ رویکرد مسئولانه‌تر، چین در قلمروی ناشناخته قدم نمی‌گذارد. یک پیشینه کمتر شناخته‌شده وجود دارد که شباهت زیادی به پیشنهاد چین دارد: سازمانی مستقر در ژنو، سوئیس، که بیشتر نزد دانشمندان و سیاست‌گذاران شناخته شده است و کارنامه‌ای بی‌عیب در موفقیت دارد. این سازمان که با نام اختصاری فرانسوی CERN یا «سازمان اروپایی پژوهش هسته‌ای» شناخته می‌شود، در سال ۱۹۵۴ توسط ۱۲ کشور اروپایی با هدف بازسازی همکاری علمی صلح‌آمیز پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شد. در این سازمان، علاوه بر دیگر فناوری‌ها، «شبکه جهانی وب» و فناوری صفحه‌لمسی در دهه ۱۹۷۰ ـ دهه‌ها پیش از ظهور گوشی‌های هوشمند ـ اختراع شد.
سازمانCERN با اجماع میان ۲۵ کشور عضو متنوع سیاسی اداره می‌شود. رهبری سازمان به صورت چرخشی تغییر می‌کند تا از جانبداری جلوگیری شود و این نهاد به شفافیت و تصمیم‌گیری باز شهره است. با توجه به دقت در تصمیم‌گیری دولت چین، احتمالاً CERN یکی از الگوهایی بوده که هنگام ارائه پیشنهاد نخست‌وزیر لی در WAIC برای ایجاد یک سازمان جهانی همکاری در حوزه هوش مصنوعی مد نظر بوده است.
منبع: chinadaily
