این موش رباتی می‌تواند از فضاهای باریک عبور کرده، از دامنه‌ها بالا رود، موانع را رد کرده و بر روی برف راه رود و از آن می‌توان برای حمل لوازم پزشکی یا جیره و مواد غذایی اضطراری به مکان‌هایی استفاده کرد که امدادگران نمی‌توانند به آن دسترسی پیدا کنند، به عنوان مثال برای افرادی که پس از زلزله زیر آوار گیر کرده‌اند، کمک‌رسان باشد.
محققین موسسه رباتیک مرکز فناوری پکن اعلام داشتند که از سال ۲۰۱۹ در حال ارتقا و به روز رسانی نمونه نخستین این ربات هستند و امیدوارند که در سال ۲۰۲۵ روانه بازار شود.
این ربات همچنین می‌تواند شبکه خطوط لوله زیرزمینی پیچیده را مسیریابی کند، نکته‌ای که برای ساخت و توسعه شهرهای هوشمند ضروری است. طراحی ربات به گونه‌ای است که حرکات موش واقعی را تقلید می‌کند و از حالت خمیده می‌ایستد و در فضاهایی با ارتفاع کم عبور می‌کند.
گروه محققین این طرح از ایکس ری برای بررسی ساختار استخوانی موش‌ها و ساخت ربات استفاده کرده‌اند و قطعات آن با کمک چاپگرهای ۳ بعدی می‌توانند در عرض یک هفته مونتاژ شود.
سر و بدن ربات از ماده رزین حساس به نور ساخته شده است و اندام آن را نایلون با استحکام بالا تشکیل می‌دهد تا استحکام ربات را تضمین کند و همچنین دارای یک دم ساخته شده از لاستیک نرم است که می‌تواند برای حفظ تعادل در هنگام حرکت بالا و پایین حرکت کند.
ربات ۱۹ سانتی‌متر طول و ۲۲۰ گرم وزن دارد و مجهز به باتری‌های خورشیدی قابل شارژ است که ۳۰ دقیقه کار می‌کند و از طریق وای فای رایانه یا تلفن قابل هدایت است. موش رباتی با متوسط سرعت ۱۵ سانتی‌متر در ثانیه حرکت می‌کند و می‌تواند ۲۰۰ گرم حسگر و یا کالای سبک حمل کند.
گروه محققین در حال ارتقای ربات همچون بهبود چابکی، نصب حسگرهای بیشتر برای آزمایش‌های میدانی در خطوط لوله باریک بدون ساختار و ضد آب کردن دستگاه هستند.
منبع: scmp
