به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، دانشمندان چینی پیشنهاد کرده‌اند که مهندسی ژنتیک می‌تواند روزی برای تغییر نورون‌های مغز به عنوان راهی برای بهبود کیفیت انتقال سیگنال در فناوری رابط مغز و کامپیوتر (BCI) مورد استفاده قرار گیرد.
مهندسی ژنتیک، به‌عنوان بخشی از دانش زیست‌فناوری؛ به مجموعه روش‌هایی گفته می‌شود که به منظور جداسازی، خالص‌سازی، وارد کردن و بیان یک ژن خاص در یک میزبان بکار می‌روند و نهایتاً منجر به بروز یک صفت خاص یا تولید محصول مورد نظر در جاندار میزبان می‌شود.
کاربردهای مهندسی ژنتیک تقریباً نامحدود به نظر می‌رسد. این علم کاربردهای زیادی در علوم پایه، داروسازی، علوم دامی، تولیدات صنعتی، کشاورزی و علوم پزشکی دارد.
در زمینه علوم پایه، بررسی‌هایی مانند مکانیسم‌های همانندسازی دی‌ان‌ای و بیان ژن‌ها در پروکاریوت‌ها، یوکاریوت‌ها و ویروس‌ها و همچنین چگونگی ساخته شدن و تغییرات پروتئین‌های داخلی سلول و همچنین سازوکار ایجاد سرطان از جمله کاربردهای مهندسی ژنتیک است.
رابط مغز و کامپیوتر، که گاهی اوقات رابط مغز و ماشین نامیده می‌شود، یک پیوند ارتباطی مستقیم بین فعالیت الکتریکی مغز و یک دستگاه خارجی است که معمولاً یک رایانه یا اندام رباتیک است. رابط مغز و کامپیوترها اغلب در جهت تحقیق، نقشه برداری، کمک، تقویت، یا ترمیم عملکردهای شناختی یا حسی-حرکتی انسان هستند. آنها اغلب به عنوان رابط انسان و ماشین تصور می‌شوند که واسطه اعضای متحرک بدن را نادیده می‌گیرد، اگرچه آنها همچنین امکان پاک کردن تمایز بین مغز و ماشین را افزایش می‌دهند. اجرای رابط مغز و کامپیوتر از غیر تهاجمی و جزئی تهاجمی تا تهاجمی، بر اساس میزان نزدیکی فیزیکی الکترودها به بافت مغز، متغیر است.
محققان چینی با همکاری مرکز ملی علوم و فناوری نانو آکادمی علوم چین، حسگرهایی را در مغز موش کاشته‌اند که حاوی دستورالعمل‌های ژنتیکی برای بزرگ‌تر کردن نورون‌ها و «خواندن» آسان‌تر بود.
طبق مطالعه منتشر شده در مجله معتبر، آزمایش‌ها نشان داد که ایمپلنت بیان ژن‌هایی را که رشد نورون‌ها را محدود می‌کنند، سرکوب می‌کند و سلامت سلول‌های مغز و همچنین اتصالات رابط مغز و کامپیوتر را بهبود می‌بخشد.
محققان گفتند که نتایج نشان می‌دهد این رویکرد می‌تواند روزی کیفیت انتقال سیگنال را در فناوری‌های موجود رابط مغز و کامپیوتر بهبود بخشد.
منبع: scmp
