به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، چین در راستای اهداف خود در حوزه هوش مصنوعی (AI)، قصد دارد یک کریدور توان رایانشی در سرتاسر خاک این کشور ایجاد کند که ۹۹ درصد از جمعیتش را پوشش دهد؛ در حالی که واشنگتن رویکردی کاملا برعکس آن را در پیش گرفته است.
در آمریکا احداث مراکز رایانشی هوش مصنوعی عمدتا به شمال ویرجینیا محدود شده و این منطقه در حال حاضر ۷۰ درصد از کل مراکز داده جهان را در خود جای داده است.
اما کریدور رایانش چین که در اوایل اکتبر سال جاری راه‌اندازی شد، شامل مراکزی است که در منطقه‌ای بسیار گسترده – از نواحی ساحلی تا بیابان گبی، مرزهای شمالی و حتی تبت – پراکنده شده‌اند.
این مراکز تا سال ۲۰۳۰ با فیبرهای نوری پرسرعت به هم متصل شده و شبکه‌ای یکپارچه را تشکیل خواهند داد. به این ترتیب حتی شرکتی نوپا در شهری کوچک با جمعیت ۵۰۰ هزاری نفری هم قادر خواهد بود که با تاخیر زمانی (latency) کمتر از ۳ میلی‌ثانیه، از ظرفیت خوشه رایانشی عظیمی در شهرهای اطراف خود برای پردازش‌های AI استفاده کند.
البته بدیهی است که چنین رویکردی در مقایسه با ساخت یک هاب متمرکز، پرهزینه‌تر و مشکل‌تر خواهد بود؛ ولی مدیر بخش توسعه کلان‌داده‌ها در مرکز ملی اطلاعات چین دلایل اتخاذ رویکرد فوق را در مقاله‌ای شرح داده است:
۱- رعایت عدالت
انقلاب هوش مصنوعی می‌تواند باعث تشدید شکاف طبقاتی و تمرکز بیشتر ثروت در دست عده‌ای خاص شود. ویرجینیای شمالی هم‌اکنون یکی از ثروتمندترین مناطق آمریکا به شمار می‌رود و از ۷ شهرستانی که بالاترین میانگین درآمد خانوار را در آمریکا دارند، ۴ شهرستان در همین منطقه قرار گرفته‌اند.
عدم توازن اقتصادی در مناطق مختلف چین هم وجود دارد و توزیع بهینه و عادلانه منابع رایانشی می‌تواند فرصت‌های جدیدی را برای نوآوری و رشد در نقاط کمتر برخوردار مانند غرب و شمال شرق فراهم سازد.
برنامه ملی کریدور توان رایانشی
۲- کارایی و بهره‌وری
تمرکز بیش از حد مراکز داده مانع استفاده کارآمد از انرژی (به‌ویژه انرژی سبز) می‌شود.
مشکل کمبود انرژی باعث شده است که مایکروسافت علی‌رغم حادثه فروگداختی که در سال ۱۹۷۹ در نیروگاه هسته‌ای تری مایل آیلند رخ داد، به دنبال بازگشایی آن باشد.
اما نقشه کریدور توان رایانشی چین با شبکه انتقال برق ولتاژ فرابالای این کشور منطبق است و در نتیجه منابع انرژی کافی (از جمله انرژی بادی و خورشیدی تولید شده در گبی و بیابان‌های دیگر) را در اختیار خواهد داشت.
ولتاژ بالاتر به معنای انتقال برق به فواصل طولانی‌تر است. سال گذشته شبکه انتقال برق فشار قوی چین بیش از ۴۰ هزار کیلومتر گسترش یافت که ظرفیت بخشی از آن تا ۱۱۰۰ کیلو ولت می‌رسید؛ ولی در آمریکا کمتر از یک درصد این مقدار ساخته شد و حداکثر ولتاژ هم ۳۴۵ کیلو ولت بود.
۳- بهبود امنیت و ایمنی
پراکنده بودن مراکز رایانش در نقاط مختلف، از لحاظ ایمنی هم مزیت بسیار بزرگی دارد.
ویرجینیای شمالی در نزدیکی اقیانوس قرار گرفته است و برخی از کارشناسان امنیتی آمریکایی هم درباره خطر تخریب و از کار افتادن مراکز رایانشی آن در اثر بلایای طبیعی یا حملات احتمالی هشدار داده‌اند.
پکن بر همین اساس مناطق غربی را که با خطرات کمتری روبرو هستند، به عنوان گزینه‌ای راهبردی انتخاب نموده است.
ساخت مراکز داده در عمق خاک چین و مناطقی مانند گوئیژو، سین‌کیانگ و تبت که فاصله زیادی از مراکز اقتصادی دارند، خطرات امنیتی ژئوپلیتیکی را کاهش و تاب‌آوری و مقاومت در برابر مخاطرات را افزایش می‌دهد.
فعالیت‌ها در بخش تحقیق و توسعه برای اجرای این ابرپروژه در حال شتاب گرفتن است.
سال گذشته آمریکا ۳۲ درصد از توان رایانشی جهانی را در اختیار داشت و در رتبه اول جهان قرار گرفت.
چین با سهم تقریبا ۲۶ درصدی نتوانست از آمریکا سبقت بگیرد که بخشی از آن ناشی از تحریم‌های واشینگتن بود.
اما تولید تراشه‌های هوش مصنوعی در این کشور هم به لطف تلاش‌های شرکت‌هایی مثل هواوی به‌سرعت در حال رشد و پیشرفت است.
این شرکت‌ها در حال شکستن تمام رکوردهای جهانی انتقال اطلاعات در مسافت‌های طولانی و با ظرفیت بالا نیز هستند.
در ماه ژوئن امسال تاخیر زمانی تبادل داده‌ها بین شرق و غرب چین به ۲۰ میلی‌ثانیه کاهش یافت. این مساله به شرکت‌های چینی فرصت داده است تا در برخی کاربردهای تجاری AI از آمریکا پیشی بگیرند.
مثلا در حالی که سورا (محصول اوپن ای‌آی) هنوز در حد آزمایشی باقی مانده است، بعضی از شرکت‌های چینی هم‌اکنون خدماتی مشابه آن را در زمینه تبدیل متن به ویدیو به کاربران در سراسر جهان ارائه می‌دهند.
به گفته مسئولان چینی، تاثیر کریدور توان رایانشی در تمام دنیا حس خواهد شد. در آینده کانال‌های رایانشی با ظرفیت بالا در امتداد طرح کمربند و جاده به کشورهای دیگر هم تعمیم پیدا خواهند کرد.
آنها می‌خواهند از موقعیت جغرافیایی مناطقی نظیر سین‌کیانگ، چینگهای، گانسو و مغولستان داخلی برای صادرات منابع رایانشی به آسیای مرکزی، غرب آسیا و خاورمیانه بهره ببرند.
همچنین مناطقی مانند چونگ‌چینگ، گوئیژو، یون‌نان، گوانگ‌دونگ، گوانگشی و هاینان برای ارائه خدمات رایانشی به جنوب و جنوب شرق آسیا و نواحی شمال شرق مانند هیلونگ‌جیانگ برای صادرات این خدمات به شمال شرق آسیا آماده خواهند شد.
منبع: scmp
