به گزارش ریستاد انرژی – بر اساس دادههای اداره ملی انرژی چین (NEA) – تا قبل از سال ۲۰۱۶ هر سال تقریبا ۵۰ گیگاوات به ظرفیت تولید برق با زغالسنگ در این کشور افزوده میشد، اما در سالهای اخیر سرمایهگذاری قابل توجهی برای توسعه زیرساخت انرژیهای تجدیدپذیر صورت گرفته و از سال ۲۰۲۰ تا کنون ظرفیت انرژی بادی و خورشیدی هر سال بیش از ۱۰۰ گیگاوات افزایش یافته که سه تا چهار برابر افزایش ظرفیت تولید برق زغالسنگی بوده است.
سال گذشته هم رکورد ۲۹۳ گیگاواتی برای تاسیسات جدید بادی و خورشیدی به ثبت رسید که ناشی از اتصال مجموعه اول و دوم پروژههای بزرگ NEA با مقیاسهای گیگاواتی به شبکه سراسری برق بود.
در نیمه اول ۲۰۲۴ چین تنها هشت گیگاوات به ظرفیت تولید برق زغالسنگی خود افزود که بیش از ۱۶ برابر کمتر از مجموع اعداد مربوط به انرژیهای پاک (۲۵ گیگاوات انرژی بادی و ۱۰۵ گیگاوات انرژی خورشیدی) بود.
حالا تلاشهای دولت بر تعطیل کردن تدریجی نیروگاههای زغالسنگی کوچک، ارتقای نیروگاههای موجود به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانهای و اجرای استانداردهای سختگیرانهتر برای پروژههای جدید متمرکز شده است.
به اعتقاد تحلیلگران ریستاد، انرژی خورشیدی نقشی محوری در گذار انرژی چین خواهد داشت و انتظار میرود تا سال ۲۰۲۶ از زغالسنگ که در حال حاضر منبع اصلی انرژی این کشور است پیشی بگیرد. پیشبینی میشود در سال ۲۰۲۶ ظرفیت برق خورشیدی چین به بیش از ۳۸/۱ تراوات برسد که ۱۵۰ گیگاوات بیشتر از میزان تولید برق زغالسنگی در همان سال خواهد بود.
البته چالشهایی مانند عدم بهرهبرداری کامل از ظرفیتها و ناپایداری حجم تولید انرژیهای تجدیدپذیر هم وجود دارد که مستلزم ارتقای بنیادی و اساسی زیرساختهای شبکه برای افزایش انعطافپذیری انتقال برق و نیز افزایش ظرفیت ذخیرهسازی است. ذخیرهسازی با استفاده از باتری هم برای حفظ قابلیت اطمینان (reliability) شبکه ضرورت دارد، بهویژه در شرایطی که جمعیت رو به رشد و اهداف ملی بلندپروازانه چین نیاز به انرژی را بیشتر و بیشتر خواهد کرد.
منبع: asian-power