به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، جیسیال تکنولوژی، از بزرگترین تولیدکنندگان مواد مورد استفاده در ساخت پنلهای خورشیدی در چین، ۷۰۰ میلیون یوآن (۹۸ میلیون دلار) بر روی یک فناوری جدید و پرسودتر سرمایهگذاری میکند، چرا که این صنعت با زیاندهی و مازاد عرضه دست به گریبان است.
این شرکت قصد دارد تا اواسط سال آینده فاز اول کارخانهای به ظرفیت ۵۰۰ مگاوات را در سوژو (استان جیانگسو) برای تولید پنلهای خورشیدی ترکیبی شامل سلولهای پروسکایت و سیلیکون بلورین تکمیل کند.
به گفته یکی از مدیران جیسیال پروسکایت (GCL Perovskite)، فناوری جدید پروسکایت از این بابت ارزشمند است که میتوان بازده تبدیل انرژی آن را افزایش داد، و در آینده هزینه تولید با فناوری پروسکایت- سیلیکون میتواند کمتر از فناوری سیلیکون بلورین باشد.
در واحد مستقر در سوژو، ۵۰۰ میلیون یوآن برای تجهیزات و ۲۰۰ میلیون یوآن برای احداث اتاقهای تمیز هزینه خواهد شد، و قرار است بعدا خط دومی با همین مقدار ظرفیت هم اضافه شود.
شرکت شیامن ویخوا سولار در سال ۲۰۱۳ با هدف تجاریسازی فناوری پروسکایت تاسیس گردید، اما در سال ۲۰۱۶ جیسیال تکنولوژی بیش از ۴۰ درصد سهام آن را خرید و نام شرکت به جیسیال پروسکایت تغییر داده شد.
جیسیال با مشتریان بالقوه مانند گروه هواننگ چین، شرکت دولتی سرمایهگذاری برق و شرکت گاز هنگ کنگ و چین قراردادهایی برای فروش محصولات خط تولید جدید امضا کرده و همچنین در حال مذاکره با برخی شرکای بالقوه خارجی است.
رئیس هیات مدیره جیسیال پروسکایت
محصول پروسکایت- سیلیکون جیسیال آزمونهای ثبات بازده توف راینلاند را بر اساس همان پارامترهای مورد استفاده برای محصولات سیلیکون بلورین با موفقیت گذرانده است. البته جلب اعتماد مشتریان به فناوری جدید شاید دو تا سه سال طول بکشد.
بیشتر فعالان زنجیره صنعت انرژی خورشیدی از جمله تولیدکنندگان سیلیکون، پلیسیلیکون، ویفر، سلولها و پنلهای فتوولتائیک به خاطر مازاد ظرفیت شدید دچار ضرر و زیان شدهاند.
مشکل اصلی این است که در فناوری بلورین رایج، بازده تبدیل نور خورشید به الکتریسیته هر سال مقدار ناچیزی بهبود یافته است و در نتیجه تمام شرکتهای تازهوارد میتوانند بهراحتی و با خرید تجهیزات موجود در بازار، محصولاتی با کیفیت تقریبا مشابه محصولات شرکتهای پیشرو و پرسابقه را در حجم بسیار زیاد تولید کنند. به همین دلیل رقابت بر سر قیمت از طریق افزایش ظرفیت تولید شکل میگیرد.
طبق گفته کارشناسان شرکت لانگی، حد نهایی نظری بازده تبدیل انرژی در سلولهای خورشیدی سیلیکونی ۴/۲۹ و در فناوری جدید سیلیکون بلورین- پروسکایت ۴۳ درصد است.
علاوه بر جیسیال و لانگی، هم اکنون حدود ۳۰ شرکت دیگر در چین، کره جنوبی، آلمان و ژاپن هم برای تجاریسازی این فناوری تلاش میکنند.
پروسکایت هنگامی که به شکل ترکیبات آلی- معدنی هالید سرب یا قلع استفاده میشود، در جذب نور خورشید بسیار بهتر از سیلیکون بلورین عمل میکند؛ اما در دما و رطوبت بالا بهسرعت تخریب میشود.
جیسیال در سال ۲۰۲۱ یک خط تولید آزمایشی با ظرفیت ۱۰۰ مگاوات را ساخته و به بازده ۳/۲۶ درصدی در پنلهای پروسکایت- سیلیکون دست یافته که قدری بیشتر از عدد ۲۲ تا ۲۳ درصدی اکثر محصولات تجاری از نوع سیلیکون بلورین است.
بزرگترین نقطه ضعف فناوری پروسکایت کمدوام بودن آن است و در حال حاضر میانگین طول عمرش از حدود ۱۰ هزار ساعت فراتر نمیرود.
به اعتقاد متخصصان برخی از شرکتهای اصلی سازنده سلولهای خورشیدی، تجاریسازی سلولهای چند پیوندی (tandem) پروسکایت- سیلیکون تا سه سال آینده امکانپذیر نیست. در بلندمدت میتوان به این فناوری امیدوار بود و در صورت موفقیت، به از بین رفتن ظرفیت مازاد در صنعت انرژی خورشیدی کمک خواهد کرد، چون کل زنجیره تامین باید بازسازی شود.
اکثر مواد پروسکایت نسبتا ارزان هستند و فراوری آنها را نیز میتوان با تجهیزات ارزانقیمت انجام داد.
این فناوری جدید که رسیدن به بازده ۳۳ درصدی تا سال ۲۰۳۰ را هدف گرفته، هنوز به زمان بیشتری برای بهبود ثبات و پایداری، دوام و مقیاسپذیری نیاز دارد.
منبع: scmp