حضور لکه‌های قلبی پس از حمله قلبی ممکن است باعث آسیب تازه به ماهیچه‌ها و چسبندگی بافت در ناحیه شود. تیم چینی در مقاله اخیر می‌گوید که هیدروژل جدید می‌تواند با کاهش التهاب و تقویت بهبودی پس از عمل به کاهش مرگ و میر کمک کند.
دانشمندان چینی می‌گویند نوع جدیدی از هیدروژل را برای ترمیم بافت آسیب دیده قلب توسعه داده‌اند، در یک پیشرفت امیدوارکننده که می‌تواند خطر مرگ ناشی از ایست قلبی را کاهش دهد.
انفارکتوس میوکارد، اصطلاح پزشکی برای حملات قلبی، علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، حدود ۲۷ درصد از کل مرگ و میرهای جهانی در سال ۲۰۱۹ به دلیل حمله قلبی و سکته مغزی بوده است.
بیمارانی که زنده مانده‌اند با بهبودی عضلات آسیب دیده قلب، بافت اسکار ایجاد می‌کنند و درمان دارویی سنتی تنها می‌تواند علائم را تسکین دهد یا خطر آینده را کاهش دهد، اما بافت آسیب دیده را ترمیم نمی‌کند. اسکارهای بزرگتر نیز احتمال حملات بعدی و مرگ را افزایش می‌دهند.
پزشکان اغلب از تکه‌های قلبی ساخته شده از مواد زیست سازگار رشد یافته در آزمایشگاه برای جایگزینی عضلات آسیب دیده قلب – یا میوکارد – و کمک به بازگرداندن عملکرد طبیعی اندام استفاده می‌کنند. با این حال، جراحی پیوند ممکن است باعث آسیب تازه به میوکارد ظریف شود و منجر به چسبندگی بافت در ناحیه شود.
دانشمندان دانشگاه پزشکی جنوبی در گوانگژو می‌گویند فناوری جدید آنها برای تکه‌های قلبی هیدروژل می‌تواند با کاهش التهاب و تسریع بهبودی پس از عمل به کاهش مرگ و میر کمک کند. پیچیدگی بافت قلب و ترمیم آنها و همچنین بهبودی پس از عمل، درمان را بسیار دشوار می‌کند. ساخت هیدروژل چندمنظوره می‌تواند به غلبه بر این مشکلات کمک کند.
هیدروژل هوشمند ترمیم موثر انفارکتوس میوکارد را امکان پذیر می‌کند و به طور همزمان از چسبندگی بافت و نفوذ التهابی پس از جراحی جلوگیری می‌کند. دانشمندان مخترع این ژل بیان داشتند که این یک استراتژی بالقوه برای یک پچ قلبی قابل تغییر بالینی ارائه می‌دهد.
بر اساس اعلام سازمان جهانی بهداشت، بیماری‌های قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است در حالی که با روش‌هایی می‌توان احتمال بروز این بیماری‌ها را کاهش داد.
در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۷٫۹ میلیون نفر بر اثر بیماری‌های قلبی عروقی جان خود را از دست دادند که ۳۲ درصد از کل مرگ و میرهای جهانی را شامل می‌شود. ۸۵ درصد از این مرگ‌ها به دلیل حمله قلبی و سکته مغزی بوده است.
مهم‌ترین عوامل خطر بیماری قلبی و سکته مغزی، شامل رژیم غذایی ناسالم، کم تحرکی، مصرف دخانیات و الکل است. اثرات عوامل خطر ممکن است در افراد به صورت افزایش فشار خون، افزایش گلوکز خون، افزایش چربی خون و اضافه وزن و چاقی ظاهر شود.
تحقیقات نشان داده است که قطع مصرف دخانیات، کاهش نمک در رژیم غذایی، مصرف بیشتر میوه و سبزیجات، فعالیت بدنی منظم و پرهیز از مصرف الکل، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را کاهش می‌دهد.
منبع: scmp
