تقریبا یک هفته بعد، در ششم ژوئن، اولین کشتی تفریحی بزرگ محلی ساخت چین، آدورا مجیک سیتی (Adora Magic City)، به آب افتاد و بندر شانگهای را ترک کرد. پکن با دستیابی به دستاوردهای پیاپی، گام‌هایی را در تولید پیشرفته برداشته که در جهت تلاش این کشور برای رسیدن به خودکفایی بیشتر در زنجیره‌های صنعتی با ارزش افزوده بالاتر و کسب مزیت رقابتی در جنگ فناوری با ایالات متحده بوده است؛ ماموریت مهمی که از نظر پکن نباید از آن دست کشید و باید به دنبال یافتن موتور جدیدی برای توانمندسازی رشد اقتصادی کشور بود.
با این حال، خودکفایی برای چین چیز جدیدی نیست و هواپیمای باریک پیکر (تک راهرو ) C919 که توسط شرکت هواپیمایی تجاری دولتی چین (Comac) ساخته شده، اولین تلاش این کشور برای توسعه هواپیماهای ساخت چین نبوده است. هواپیمای تجاری چهار موتوره و باریک پیکر Y-10، اولین بار در سال ۱۹۸۰ پرواز کرد، اما در سال ۱۹۸۵ به دلایل سیاسی و اقتصادی پیچیده رویای پرواز با این هواپیما به دست فراموشی سپرده شد و در همان سال، ایرباس وارد بازار چین شد.
در سال‌های آغازین دهه ۲۰۰۰ ، پکن تصمیم به از سرگیری این پروژه گرفت. C919 که برای رقابت با هواپیماهای تک راهرو خانواده بوئینگ ۷۳۷ و ایرباس A320 طراحی شده بود، اولین پرواز تجاری خود را در ۲۸ می از شانگهای به پکن، در یکی از شلوغ‌ترین مسیرهای پرواز در چین انجام داد.
دومین هواپیمای C919 نیز احتمالا به شرکت هواپیمایی شرقی چین تحویل داده خواهد شود. این شرکت اولین هواپیمای C919 را در مسیر هوایی شانگهای-چنگدو پرواز می‌داد و به گزارش رسانه‌های داخلی چین، انتظار می‌رود این هواپیما در آینده در مسیرهای بیشتری پرواز کند.
در مقابل، صنایع سنگین میتسوبیشی ژاپن در ماه فوریه از چندین دهه تلاش برای ساخت هواپیمای مسافربری به دلیل ایرادات فنی و هزینه‌های بالا دست کشید. علی‌رغم ترویج خودکفایی و رقابت قوی شرکت‌های چینی با شرکت‌های خارجی در زنجیره تامین و برانگیختن غرور ملی توسط رسانه‌های دولتی، ساخت C919 و Adora Magic City حاصل همکاری‌های بین‌المللی است.
C919 از بیش از ۴ میلیون قطعه تشکیل شده است که اجزای اصلی آن مانند موتور، سیستم‌های اویونیک و سیستم‌های کنترلی، از خارج از کشور به خصوص از ایالات متحده تامین می‌شوند. مجوزهای برخی از قطعات نیز توسط وزارت بازرگانی ایالات متحده اعطا می‌شود و اگر واشنگتن کنترل‌های صادراتی علیه چین را تشدید کند، تولید این هواپیما با چالش روبرو خواهد شد.
Comac اعلام کرده است که بیش از ۲۰۰ شرکت داخلی و نزدیک به ۲۰۰,۰۰۰ متخصص در تولید و توسعه فناوری بومی C919 مشارکت کرده‌اند. شرکای خارجی، علی‌الخصوص شانزده جوینت‌ونچر با شرکت‌های خارجی نیز در تامین نیازهای لازم برای ساخت این هواپیما همکاری می‌کنند. تعداد سفارشات برای C919 با قیمت واحد ۶۵۳ میلیون یوان (۹۱ میلیون دلار آمریکا)، از ۱۰۰۰ فروند فراتر رفته و بیشتر متقاضیان، خریداران داخلی چینی هستند.
با توجه به پتانسیل بسیار بزرگ بازار چین، انتظار می‌رود در زنجیره تامین پررونق تولید هواپیما، سهم تامین داخلی بیشتر شود. موسسات تحقیقاتی چینی بر این باورند که زنجیره تامین C919 یقینا به پیشرفت در حوزه‌هایی چون مواد جدید و هوافضا و همچنین استخدام نیروی کاری متخصص در داخل کشور منجر خواهد شد.
در تولید کشتی تفریحی Adora Magic City نیز از الگوی مشابهی پیروی شده است. تعداد قطعات مورد نیاز برای این کشتی کروز حدود پنج برابر هواپیمای C919 است. به دلیل نبود تجربه کافی داخلی برای رفع نیازهای پیچیده، باید بیشتر لوازم کشتی از خارج از چین به کشور وارد می‌شد. کشتی‌های تفریحی لوکس، کشتی‌های حمل گاز طبیعی مایع و ناوهای هواپیمابر به عنوان «سه جواهر» تاج صنعت کشتی‌سازی شناخته می‌شوند و با نزدیک شدن پکن به سئول در بازار ساخت کشتی‌های با ارزش افزوده بالا، رقابت دو کشور در این حوزه افزایش خواهد یافت.
شش سال طول کشید تا پکن توانست فناوری قطار گلوله‌ای را صادر کند، و حدود یک دهه زمان برد تا توانست به قابلیت رقابت در سطح جهانی دست یابد، اما به نظر می‌رسد زمان بیشتری لازم باشد تا C919 توانایی به چالش کشیدن دو قطبی بوئینگ-ایرباس را به دست آورد. با این وجود، ساخت C919 و Adora Magic City نشان دهنده ارتقاء تولید پیشرفته چین است، زیرا این کشور همچنان به حرکت در جهت تقویت خودکفایی در صنایع حیاتی خود ادامه می‌دهد.
منبع: scmp
