به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، در آزمایش‌های آزمایشگاهی، موتور در حین کار در حالت زیردریایی به بازده احتراق نزدیک به ۹۰ درصد دست یافته که الزامات استفاده عملی را برآورده می‌کند.
به گفته تیم تحقیقاتی، توسعه این موتور می‌تواند چشم‌انداز جنگ آینده را تغییر دهد.
در سال ۲۰۲۲، دانشمندان دانشگاه ملی فناوری دفاعی (NUDT) چین استفاده از این موتور را در زیر آب پیشنهاد کردند. وسایل نقلیه که با چنین موتورهایی کار می‌کنند می‌توانند با سرعت مافوق صوت صدها کیلومتر در هوا پرواز کنند و در آب شیرجه بزنند تا با سرعتی بیش از ۲۰۰ گره به اهداف بسیار مستحکم مانند ناوهای هواپیمابر حمله کنند.
هنوز هیچ کشوری توانایی ره‌گیری چنین سلاح‌هایی را ندارد.
این موتور توسط بور (boron )، یک عنصر سبک‌وزن که در موتورهای اسکرام جت – موتورهای رم جت احتراقی مافوق صوت – در برخی از سلاح‌های مافوق صوت چینی استفاده می‌شود، کار می‌کند. هنگامی که بور با اکسیژن موجود در هوا مواجه می‌شود، به شدت می‌سوزد و به راحتی یک موشک را به بیش از پنج برابر سرعت صوت شتاب می‌دهد.
اما یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی که تیم NUDT با آن مواجه بود، مشتعل کردن بور در آب بود. برای پرداختن به این موضوع، آنها طرحی را اتخاذ کردند که به سوخت جامد فرصتی دوباره برای سوزاندن می‌دهد، بنابراین بازده کلی موتور را افزایش می‌دهد.
آنها همچنین حجم تزریق بخار آب به محفظه احتراق و نسبت سایر مواد موجود در سوخت مانند منیزیم و آلومینیوم را بهینه کردند. این فلزات فعال بور را قادر می‌سازد تا در بخار به طور کامل بسوزد.
دانشمندان این آزمایش‌ها را در یک آزمایشگاه زمینی انجام دادند که محیط زیر آب را شبیه‌سازی می‌کند.
بنا بر اعلام تیم تحقیقاتی، شعله زرد روشن و کشیده‌ای در نزدیکی خروجی نازل موتور وجود داشت. در طول آزمایش، شعله و فشار در پس از احتراق بدون تغییر باقی ماندند که نشان‌دهنده عملکرد پایدار موتور است.
داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط حسگرها نشان داد که سرعت جت اگزوز موتور با بازده احتراق ۸۷ درصد از ۳ ماخ فراتر رفته است.
وقتی نسبت سوخت بور در فرمول سوخت افزایش یافت، تکانه ویژه آن به ۴۷۱۲ نیوتن ثانیه بر کیلوگرم رسید که یک سوم کارآمدتر از آخرین موتور موشک رپتور اسپیس ایکس است.
بور، به‌عنوان پیشرانه‌ای برای سیستم‌های محرکه وسایل نقلیه دارای چشم‌اندازهای کاربردی و ارزش گسترده‌ای است.
در مرحله بعد، محققین محتوای بور را در پیشران جامد افزایش می‌دهند، احتراق موتور را بهینه می‌کنند و راندمان احتراق و تکانه‌های خاص را بهبود می‌بخشند.
منبع: scmp
