به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، این محققین روش آناستوموز ورید لنفاوی را انجام داده‌اند. آناستوموز ورید لنفاوی به اتصالات یا پیوندهایی اطلاق می‌شود که بین رگ‌های لنفاوی (وریدهای لنفاوی) مختلف در بدن ایجاد می‌شود. این آناستوموزها به جریان مایع لنفاوی کمک کرده و باعث تقویت گردش لنف در سراسر بدن می‌شوند. لنف مایعی است که از سلول‌ها و بافت‌های بدن جمع‌آوری می‌شود و وظیفه حمل مواد زائد، پروتئین‌ها، چربی‌ها و سلول‌های ایمنی را به عهده دارد.
آناستوموزهای ورید لنفاوی به تسهیل جریان لنف از نواحی مختلف بدن و جلوگیری از تجمع آن در نقاط خاص کمک می‌کنند.
این اتصالات می‌توانند در بسیاری از نواحی بدن رخ دهند، به‌ویژه در مناطقی که شبکه‌های پیچیده‌ای از رگ‌های لنفاوی وجود دارد.
از آنجا که سیستم لنفاوی نقش اساسی در حمل و نقل سلول‌های ایمنی و مواد ضدعفونی‌کننده دارد، آناستوموزهای ورید لنفاوی ممکن است به هماهنگی بهتر واکنش‌های ایمنی و تسهیل دفاع بدن در برابر عفونت‌ها کمک کنند.
آناستوموزهای ورید لنفاوی در برخی از شرایط پزشکی، مانند تورم لنفاوی (لیمف ادم)، سرطان‌ها (که می‌توانند به رگ‌های لنفاوی حمله کنند)، یا در جراحی‌های پیوند مورد توجه قرار می‌گیرند. در برخی موارد، جراحان می‌توانند آناستوموزهای مصنوعی بین رگ‌های لنفاوی ایجاد کنند تا جریان لنف به درستی انجام شود و از مشکلات مرتبط با آن جلوگیری کنند.
دانشمندان چینی جراحی بر روی غدد لنفی را بر روی بیش از ۷۰ بیمار انجام داده‌اند که درگیر بیماری آلزایمر بوده‌اند.
به گفته پزشکان چینی، در حدود ۸۰ درصد از این بیماران بهبود یافته‌اند، اگرچه او تاکید کرد که این فقط یک مشاهده اولیه و کیفی بود.
بیماری آلزایمر یک اختلال عصبی پیشرونده است که در درجه اول بر حافظه، تفکر و رفتار تأثیر می‌گذارد و شایع‌ترین شکل زوال عقل است. زوال عقل به کاهش توانایی‌های شناختی به حدی شدید که در زندگی روزمره تداخل داشته باشد، اشاره دارد و آلزایمر ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد زوال عقل را تشکیل می‌دهد. این بیماری معمولاً با از دست دادن حافظه و زوال شناختی شروع می‌شود و به تدریج بر توانایی فرد برای عملکرد مستقل تأثیر می‌گذارد.
علائم کلیدی آلزایمر شامل از دست دادن حافظه، به ویژه رویدادهای اخیر، نام‌ها یا قرار ملاقات‌ها است، در حالی که خاطرات قدیمی ممکن است در مراحل اولیه دست نخورده باقی بمانند. با پیشرفت بیماری، توانایی‌های شناختی مانند توجه، استدلال و حل مسئله بدتر می‌شود و وظایف پیچیده‌ای مانند مدیریت امور مالی یا برنامه ریزی فعالیت‌های روزمره را به طور فزاینده‌ای دشوار می‌کند.
افراد مبتلا به آلزایمر نیز دچار سردرگمی می‌شوند، در مورد زمان، تاریخ یا حتی مکان خود گیج می‌شوند. تغییرات در رفتار، مانند نوسانات خلقی، تحریک پذیری، و گوشه گیری رایج هستند و برخی ممکن است اعمال نامناسب اجتماعی را نشان دهند. مهارت‌های زبانی نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرند که منجر به مشکل در یافتن کلمات مناسب یا درک گفتار می‌شود که می‌تواند ارتباطات را پیچیده کند. در مراحل بعدی، افراد ممکن است با فعالیت‌های روزانه مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن یا حمام کردن مشکل داشته باشند، زیرا زوال شناختی آنها شدیدتر می‌شود.
علل بیماری آلزایمر نامشخص است، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوه زندگی در این امر نقش دارند. عوامل خطر کلیدی عبارتند از: سن بالا، با احتمال دو برابر شدن آلزایمر هر پنج سال بعد از سن ۶۵ سالگی. علاوه بر این، تجمع غیرطبیعی پروتئین، مانند پلاک‌های آمیلوئید و گره‌های تاو در مغز، ارتباط بین نورون‌ها را مختل می‌کند و منجر به مرگ سلول‌های مغزی می‌شود، به‌ویژه در مناطقی که مسئول حافظه هستند، مانند هیپوکامپ. سایر عوامل از جمله فشار خون بالا، دیابت، سیگار کشیدن و عدم فعالیت بدنی ممکن است خطر را افزایش دهند.
در حال حاضر، هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای کمک به مدیریت علائم و کند کردن پیشرفت در دسترس هستند. داروهایی مانند مهارکننده‌های کولین استراز (مانند دونپزیل، ریواستیگمین) می‌توانند با افزایش سطح استیل کولین، یک انتقال‌دهنده عصبی درگیر در حافظه، به بهبود حافظه و عملکرد شناختی کمک کنند. داروی دیگر، ممانتین، گلوتامات را تنظیم می‌کند، یک انتقال دهنده عصبی که در یادگیری و حافظه نقش دارد و در مراحل پیشرفته تر استفاده می‌شود.
در کنار داروها، مداخلات سبک زندگی مانند ورزش منظم بدنی، آموزش شناختی، و رژیم غذایی سالم سرشار از مواد مغذی تقویت‌کننده مغز، مانند رژیم مدیترانه‌ای، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند. مشارکت اجتماعی و حفظ یک شبکه حمایتی برای رفاه عاطفی ضروری است. برای افراد در معرض، حمایت، آموزش و مراقبت‌ها برای مدیریت چالش‌های عاطفی و فیزیکی مراقبت بسیار مهم است.
تحقیقات نوظهور امیدی برای درمان‌های موثرتر در آینده ایجاد می‌کند.
منبع: scmp
