به گزارش بلومبرگ، تلاش چند ساله چین برای تنوع بخشیدن به واردات خود – تا حدی به عنوان پاسخ به جنگ تجاری – و کاهش رشد اقتصاد، فضای کمی در اختیار پکن گذاشته تا بازار خود را به منظور کاهش مازاد تجاری باز نگه دارد.
در چین، بزرگترین واردکننده جهان بیش از دو سال که به دلیل همه گیری کروناآسیب دیده بود، کمبود انرژی بیشتر مشهود بود. برای اقلامی مانند گاز طبیعی مایع، نفت خام و زغال سنگ، چین در نهایت تنها یک سوم آنچه را که وعده داده بود خریداری کرد. برای کالاهای کشاورزی – غلات، سویا و گوشت – ۸۳ درصد از تعهدات خود را برآورده کرد.
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه جدید آمریکا گفته است که از LNG آمریکا باید به عنوان اهرم فشار در دور جدید مذاکرات تجاری استفاده شود، وزیر خزانه داری امریکا نیز اعلام کرد پکن را برای از سرگیری خرید محصولات کشاورزی خود تحت فشار قرار خواهد داد.
اما چین در این سالها برای تقویت دفاع خود در تجارت، از جمله افزایش تولید غذا و انرژی خود برای کاهش واردات تلاش کرده و بعید است که در پکن اشتیاق زیادی برای به خطر انداختن امنیت عرضه آن برای راضی کردن یک شریک تجاری متخاصم وجود داشته باشد.
منابع کالاهای خارجی چین نیز متنوع شده است. در سال ۲۰۱۶ که ترامپ برای اولین بار انتخاب شد، آمریکا بیش از ۴۰ درصد از واردات سویای چین را به خود اختصاص داد. بر اساس داده‌های تجاری چین در ۱۱ ماه اول سال گذشته، این میزان به کمتر از ۲۰ درصد کاهش یافته است. برزیل سهم زیادی را تصاحب کرده است.
از زمان جنگ اوکراین، چین دارای امتیاز اضافی بخشی کالاهای تحریم شده در روسیه، تامین کننده عمده نفت، گاز و زغال سنگ و همچنین غلات و فلزات بوده است. LNG یک مورد در این زمینه است. در طول آخرین جنگ تجاری، صادرات ایالات متحده LNGبه چین در بیشتر سال ۲۰۱۹ متوقف شد، اما در دسترس بودن سوخت ارزان روسیه این موضوع را در حال حاضر بسیار کمتر کرده است.
اگرچه فروش LNG آمریکا به چین در سال گذشته افزایش یافت، اما سوخت فوق‌سرد تنها یکی از گزینه‌هایی است که جایگزین‌های ارزان‌تری دارد. تولید زغال‌سنگ و گاز چین به رکورد بالایی رسیده است، انرژی‌های تجدیدپذیر با سرعتی سرسام‌آور گسترش یافته‌اند و خطوط لوله روسیه گاز بیشتری را از طریق زمین ارسال می‌کنند.
یکی دیگر از عواملی که بر بازارهای کالاهای جهانی تأثیرگذار است، کندی اقتصاد چین و کاهش تقاضا است. واردات نفت خام این کشور در سال گذشته کاهش یافت و خرید از ایالات متحده از بیش از ۱۴ میلیون تن در سال ۲۰۲۳ به کمتر از ۱۰ میلیون تن رسید. پیش‌بینی می‌شود خرید ذرت این کشور به پایین‌ترین حد خود در پنج سال گذشته برسد.
البته، تنوع بخشیدن به کالاهای آمریکایی همچنین مسیرهایی را برای افزایش سریع واردات به چین ایجاد می کند. به عنوان مثال، برخی از خریداران چینی با قراردادهای بلندمدت برای LNG ایالات متحده، به دلایل لجستیکی محموله‌های خود را مجددا به اروپا می‌فروشند. آنها می‌توانند به راحتی به چین منتقل شوند تا تعداد واردات افزایش یابد.
چین همچنین با اقدامات پیشگیرانه در بازارهایی که در آن نقش بزرگی به عنوان تولید کننده یا پردازشگر دارد، توانایی خود را در جنگ تجاری افزایش داده است.
ممنوعیت فروش مواد معدنی مهم به ایالات متحده، از جمله گالیوم، ژرمانیوم و آنتیموان در ماه دسامبر ۲۰۲۴، راهگشای کنترل صادرات بود که در صورت تشدید اصطکاک تجاری با واشنگتن، می‌توان آن را به ده‌ها ماده خاص تعمیم داد. مهم این است که همه اینها مواد معدنی با کاربردهای غیرنظامی و نظامی پیشرفته هستند.
منبع: bloomberg
