به گفته وو یان‌هوا (Wu Yanhua)، طراح ارشد پروژه بزرگ اکتشاف اعماق فضا، این منظومه به نام کویکیائو (Queqiao) در سه مرحله تکمیل خواهد شد.
بر این اساس، فاز آزمایشی این منظومه حدود سال ۲۰۳۰ برای پشتیبانی از مرحله چهارم برنامه اکتشاف ماه چین و ساخت ایستگاه بین‌المللی تحقیقات قمری (ILRS) این کشور ایجاد می‌شود. وو می‌گوید: «فاز بعدی کویکیائو به عنوان مرحله اصلی منظومه، حدود سال ۲۰۴۰ برای خدمات ناوبری به ماموریت‌های سرنشین‌دار به ماه و کاوش در اعماق فضا شامل سیاره‌هایی مانند مریخ و زهره توسعه می‌یابد.»
وو می‌افزاید: «انتظار می‌رود این منظومه حدود سال ۲۰۵۰ به طور کامل ایجاد شود تا به خدمات‌رسانی برای کاوش مریخ، زهره، سیاره‌های غول‌پیکر و همچنین لبه منظومه شمسی بپردازد.» اولین ماهواره منظومه مذکور یعنی کویکیائو-۱ به عنوان یک ماهواره رله داده برای پشتیبانی از ماموریت قمری چانگ‌ای-۴ (Chang’e-4) در سمت پنهان ماه، سال ۲۰۱۸ به فضا پرتاب شد.
کویکیائو-۱ در مداری هاله‌ای در اطراف نقطه لاگرانژ ۲ زمین-ماه قرار گرفته است. مدار هاله‌ای به مداری گفته می‌شود که در آن ماهواره در همسایگی یک نقطه لاگرانژی مستقر شده و یک مسیر دایره‌ای یا بیضوی را طی می‌کند. کویکیائو-۱ را انجمن علم و فناوری چین (CAST) ساخته است و با وزن ۴۲۵ کیلوگرم و عمر طراحی ۵ سال، از باس ماهواره‌ای CAST-100 بهره می‌برد.
نمای ماهواره کویکیائو-۱
طبق اعلام سازمان فضایی ملی چین (CNSA) ماهواره کویکیائو-۲ نیز برای همین ماموریت یعنی رله داده بین سمت پنهان ماه و زمین، در سال ۲۰۲۴ به فضا پرتاب خواهد شد. این ماهواره نیز با هدف رله داده برای مرحله چهارم برنامه اکتشاف ماه چین عمل می‌کند و خدمات ارتباطی را طی ماموریت‌های قمری بعدی ارائه می‌دهد. در آن سال، چین قصد دارد ماموریت چانگ‌ای-۶ را برای انتقال نمونه‌های قمر زمین از سمت پنهان آن به انجام برساند.
به گفته مسئولان امر، منظومه ماهواره‌ای کویکیائو در آینده به عنوان یک زیرساخت فضایی و پلتفرم خدماتی عمل می‌کند که قابلیت‌های مختلفی از جمله ارتباطات کارآمد، ناوبری، محاسبات در مدار و ذخیره اطلاعات را خواهد داشت.
منبع: cn
