به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، در بحبوحه افزایش حمایت‌گرایی در سرتاسر جهان، پکن هم متعهد شده تا گذار سبز چین را تسریع کند و در عین حال با رونمایی از یک مجموعه دستورالعمل‌های ۳۳ ماده‌ای که اولین هدف‌گذاری سبز نظام‌مند کادر رهبری محسوب می‌شود، خواستار همکاری‌های بین‌المللی بیشتر شده است.
این سند بر ضرورت «پیشگیری و حل و فصل مناسب ریسک‌ها و چالش‌های داخلی و خارجی پیش روی گذار سبز، تضمین موثر امنیت غذا و انرژی، و حفاظت از امنیت زنجیره تامین صنعتی» تاکید دارد.
اهداف اصلی عبارتند از دستیابی به «نتایجی چشمگیر» در تکامل سبز کشور تا سال ۲۰۳۰، و ایجاد یک نظام اقتصادی سبز، کم‌کربن و چرخشی (circular) تا سال ۲۰۳۵.
یکی از مقامات کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی (NDRC) هشدار داده که «مسائل زیست‌محیطی و اقلیمی به شکل فزاینده‌ای در حال سیاسی شدن، و موانع تجارت سبز در حال افزایش است.»
در سال ۲۰۲۳ چین بیش از ۸۰ درصد پنل‌های خورشیدی، ۷۵ درصد باتری‌های لیتیومی و ۶۰ درصد وسایل نقلیه الکتریکی جهان را ساخت.
تسلط چین بر این بازار باعث نگرانی آمریکا و اتحادیه اروپا و وضع تعرفه از سوی آنها شده و پکن را متهم کرده‌اند که با ظرفیت مازاد در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر خود، صنایع تولیدی آنها را به خطر انداخته است.
پکن در ماه دسامبر اذعان کرد که ظرفیت مازاد در برخی صنایع ریسک بزرگی برای رشد اقتصاد است، ولی در ماه‌های اخیر مقامات این کشور ادعاهای غرب مبنی بر مازاد ظرفیت را رد کرده‌اند و همچنین این‌طور استدلال می‌کنند که محصولات سبز ارزان‌تر و بهتر چین در کاهش تورم و تسریع گذار سبز در سرتاسر جهان موثر است.
به اعتقاد برخی کارشناسان، دستورالعمل‌های جدید گذار سبز چین در مقایسه با دستورالعمل‌های قدیمی «نقش هدایتگر صنعت و مصرف‌کنندگان» را به شکل ویژه پررنگ می‌کند.
برای اولین بار در این سند پیشنهاد شده است که مقیاس صنعت مدیریت انرژی و حفاظت محیط زیست تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۱۵ تریلیون یوان (۰۹/۲ تریلیون دلار آمریکا) برسد.
همچنین مقدار هدف‌گذاری شده برای بازیافت و استفاده از ۷ گروه مشخص زباله جامد که در حجم بسیار زیادی تولید می‌شوند، حدود ۵/۴ میلیارد تن در سال ۲۰۳۰ تعیین گردیده است.
از سوی دیگر برنامه‌های مبسوطی برای ترویج مصرف سبز – از جمله گسترش دامنه و مقیاس خرید محصولات سبز در برنامه‌های تدارکات دولتی و نیز تشویق مصرف‌کنندگان از طریق اقداماتی مانند صدور کالابرگ – رونمایی شده‌اند.
دستورالعمل‌های جدید بر اهداف قبلی مانند افزایش سهم منابع انرژی غیر فسیلی به ۲۵ درصد تا سال ۲۰۳۰ و کاهش تدریجی مصرف زغال سنگ در پنج سال آینده نیز صحه می‌گذارند.
اما با وجود تلاش‌های فراوان برای نصب نیروگاه‌های بادی و خورشیدی در سال‌های اخیر، سرعت جایگزینی انرژی‌های جدید در سبد کلی انرژی کند بوده و ماهیت غیر قابل پیش‌بینی این منابع انرژی محدودیت‌هایی ایجاد کرده است.
اتکای شدید به برق زغال‌سنگی هنوز یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پیش روی گذار سبز چین است.
نیروگاه‌های حرارتی هنوز ستون فقرات شبکه برق چین را تشکیل می‌دهند. در سال ۲۰۲۳ سهم انرژی حرارتی در این کشور ۹/۶۹ درصد، یعنی تنها ۳/۱ واحد درصد کمتر از سال ۲۰۲۰ بود.
سهم انرژی بادی و خورشیدی هم در سال گذشته به ترتیب به ۱/۹ و ۳/۳ درصد رسید که ۵/۳ و ۴/۱ درصد بیشتر از سال ۲۰۲۰ بودند.
پکن در این سند خواستار همکاری بین‌المللی در زمینه گذار سبز از طریق تقویت همکاری‌های جنوب- جنوب و همکاری با کشورهای همسایه نیز شده و همچنین اعلام کرده است که در حد توان خود از کشورهای در حال توسعه حمایت خواهد کرد.
منبع: scmp
