به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، این اقتصاد که به استفاده از حریم هوایی با ارتفاع کم برای توسعه فعالیت‌های تجاری و خدماتی اشاره دارد، شامل فعالیت‌هایی همچون حمل‌ونقل هوایی با هواپیماهای کوچک، تورهای گردشگری هوایی، کشاورزی هوایی و حتی خدمات پهپادها می‌شود.
به گفته کارشناسان، اقتصاد کم‌ارتفاع می‌تواند با ایجاد شغل‌های جدید و افزایش درآمد، به بهبود شرایط اقتصادی مناطق کم‌برخوردار و روستایی کمک کند. این مدل اقتصادی که شامل فعالیت‌های سرنشین‌دار و بدون سرنشین در فضای هوایی زیر ۱۰۰۰ متر (۳۲۸۰ فوت) است، می‌تواند تا ۳۰۰۰ متر نیز گسترش یابد.
در حالی که چین به دنبال گسترش این نوع اقتصاد است، دولت مرکزی به همراه مقامات محلی در حال سرمایه‌گذاری برای توسعه زیرساخت‌های مورد نیاز هستند. از جمله این اقدامات می‌توان به ساخت فرودگاه‌های کوچک، توسعه فناوری‌های نوین برای هواپیماها و پهپادها و ارائه تسهیلات مالی به کسب‌وکارهای فعال در این حوزه اشاره کرد. مقامات چینی معتقدند که با بهره‌گیری از این اقتصاد می‌توانند تحول چشمگیری در بخش‌های مختلف اقتصادی ایجاد کنند و همزمان توسعه پایدار مناطق روستایی را تضمین کنند.
پتانسیل بالای صنعت هوانوردی و پهپادها در اقتصاد کم‌ارتفاع
سرمایه‌گذاری‌ها به این بخش سرازیر شده‌اند و مناطق مختلف برای کسب عنوان “شهر آسمان” با یکدیگر رقابت می‌کنند. به تازگی، اتحادیه صنعتی اقتصاد ارتفاع پایین پکن-تیانجین-هبی تأسیس شده و ۳۳ پروژه به تصویب رسیده است. این پروژه‌ها شامل یک خط تولید باتری و برنامه‌ریزی یک مسیر عمومی ارتفاع پایین در یک پارک علمی است. در یک رویداد در تیانجین، مهمانان از سه منطقه شاهد نمایش پهپادها بودند که سناریوهای کاربردی و مدل‌های تجاری ارتفاع پایین را نشان می‌دادند. اندازه اقتصاد ارتفاع پایین چین در سال گذشته به ۵۰۶ میلیارد یوان (۷۰.۹ میلیارد دلار) رسید و با نرخ سالانه نزدیک به ۳۴ درصد رشد کرد. پیش‌بینی می‌شود که این مقیاس تا سال ۲۰۲۶ از ۱ تریلیون یوان فراتر رود.
یکی از بخش‌های کلیدی اقتصاد کم‌ارتفاع، صنعت هوانوردی عمومی و پهپادهاست که از پتانسیل بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است. به گزارش مقامات صنعت هواپیمایی چین، تا پایان سال ۲۰۲۳، بیش از ۲۵۰ فرودگاه عمومی در سراسر کشور ساخته شده و تعداد هواپیماهای کوچک نیز به ۶۰۰۰ فروند افزایش یافته است. این رشد سریع نشان‌دهنده علاقه و توجه ویژه به این حوزه است. پهپادها نیز به طور گسترده در بخش‌های مختلفی همچون کشاورزی، نقشه‌برداری، نظارت‌های امنیتی و خدمات پستی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
چالش‌ها و فرصت‌های پیش رو در اقتصاد کم‌ارتفاع چین
با وجود فرصت‌های بسیار، اقتصاد کم‌ارتفاع چین با چالش‌هایی نیز روبه‌رو است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به محدودیت‌های فضایی، مسائل مربوط به ایمنی پرواز و زیرساخت‌های ناکافی اشاره کرد. کارشناسان هشدار می‌دهند که مناطق دارای منابع مالی محدود نباید در این حوزه سرمایه‌گذاری سنگین کنند. بر اساس گزارش ماه گذشته موسسه چینی آنباند (Anbound)، تنها مناطق محدودی در حال حاضر برای سرمایه‌گذاری قابل‌توجه در این حوزه مناسب هستند. بااین‌وجود، شهرهایی نظیر هفئی (Hefei) در استان آنهوی (Anhui) با جذب شرکت‌های بزرگ و سرمایه‌گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری در حال تلاش برای تبدیل‌شدن به «شهر کم‌ارتفاع» تا سال ۲۰۲۵ هستند.
تمرکز مناطق و استان‌های مختلف بر بخش‌های مختلف اقتصاد کم‌ارتفاع
شهرهای مختلف در چین باتوجه‌به منابع و شرایط خود، تمرکز خاصی بر بخش‌های مختلف زنجیره ارزش اقتصاد کم‌ارتفاع دارند. برای مثال، استان گوانگ‌دونگ (Guangdong) به‌ویژه در صنعت پهپادها پیشرو است و شهرهایی مانند شنژن و گوانگ‌ژو به دنبال گسترش زنجیره صنعت پهپادها هستند. همچنین استان‌های مرکزی و کمتر توسعه‌یافته مانند هنان (Henan) و شی‌آن (Xi’an) نیز برنامه‌های خود را برای توسعه زیرساخت‌ها و سیستم‌های مدیریت فضای هوایی اعلام کرده‌اند.
منبع: scmp
