به گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست، یوان جایگاه چهارم خود را در رتبه بندی ارزهای پرداختی حفظ کرد و سهم آن از معاملات جهانی از ۴٫۶۱ درصد به ۴٫۷۴ درصد افزایش یافت. این افزایش در داده‌های انجمن جهانی ارتباطات مالی بین بانکی (سوئیفت)، بزرگترین سرویس پیام رسانی بین بانکی جهان مشاهده شد. برای نهمین ماه متوالی ارزش پول چین بالای ۴ درصد باقی ماند.
داده‌های پرداخت سوئیفت یک شاخص اصلی برای وضعیت نسبی ارزهای بین‌المللی است. معیارهای دیگر عبارتند از فراوانی استفاده در بازارهای ارز، تجارت کالا و ذخایر خارجی دولت.
داده‌ها نشان می‌دهد که ارزش پرداخت‌های تسویه‌شده به یوان ۱۳٫۴ درصد افزایش یافته و از رشد ۱۰٫۳ درصدی ثبت‌شده در تمامی ارزها پیشی گرفته است.
دومین اقتصاد بزرگ جهان برای اولین بار در سال ۲۰۰۹ استفاده از پول خود را در تسویه حساب‌های تجاری بین‌المللی تشویق کرد که بخشی از واکنش آن به بحران مالی جهانی بود.
از زمانی که روسیه پس از حمله به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ از سیستم دلار آمریکا خارج شد، استفاده از یوان در حال افزایش است. اکثریت قریب به اتفاق تجارت ۲۴۰ میلیارد دلاری چین و روسیه در سال گذشته با یوان یا روبل انجام شد.
سیاستگذاران پکن به تبلیغ یوان به عنوان ارز جایگزین در تجارت بین‌المللی ادامه داده‌اند، چراکه تسلیحاتی شدن دلار آمریکا در برابر روسیه نگرانی‌هایی در بازارهای نوظهور ایجاد کرده است وکشورهایی مانند برزیل آمادگی بیشتری برای پذیرش ارز چینی ابراز کرده‌اند.
شاخص جهانی‌سازی رنمینبی استاندارد چارترد، که استفاده بین‌المللی یوان را رصد می‌کند، امسال پس از افزایش ۳۳ درصدی در سال ۲۰۲۳ در راستای همسویی با داده‌های سوئیفت، به رشد خود ادامه داد.
یوان پس از دلار، یورو و پوند استرلینگ، در نوامبر ۲۰۲۳ از ین ژاپن پیشی گرفت و چهارمین ارز فعال جهان در پرداخت های جهانی شد.
داده‌های سوئیفت نشان می‌دهد که در ماه جولای ۲۰۲۴، دلار آمریکا ۴۷٫۸ درصد از پرداخت‌های جهانی را به خود اختصاص داده است، پس از آن یورو با ۲۲٫۵ درصد و پوند استرلینگ با ۷ درصد قرار دارند.
یوان همچنین با سهم ۶ درصدی، بالاتر از ۵٫۸ درصد یورو و پس از سهم قابل توجه ۸۳٫۲ درصدی دلار آمریکا، جایگاه شماره ۲ را در بازار مالی تجارت به دست آورد.
از آنجایی که کشورهای نیمکره جنوبی به دنبال اجتناب از اتکای بیش از حد به دلار آمریکا در بحبوحه تنش‌های ژئوپلیتیکی هستند، یوان موقعیت خوبی برای گسترش نقش جهانی خود دارد.
در حال حاضر، چین در بحبوحه عدم قطعیت‌‌های خارجی، تمرکز بیشتری بر ثبات دارد. اما در بلندمدت، پکن باید کنترل خود را بر حساب‌های سرمایه کاهش دهد.
منبع: scmp
