این آلیاژ نوآورانه که به‌عنوان آلیاژ حافظه شکل (shape-memory alloy) شناخته می‌شود، ویژگی‌های بی‌نظیری دارد؛ می‌تواند مانند الاستومر (پلیمرهای الاستیکی) کشیده شود و در عین حال از استحکام فولاد برخوردار باشد. فرآیند تولید این آلیاژ شامل کشش ۵۰ درصدی، قرارگیری کوتاه‌مدت در دمای ۳۰۰ درجه سانتی‌گراد و کشش بیشتر ۱۲ درصدی است. نتیجه، ماده‌ای است که می‌تواند فشارهایی تا ۱۸۰۰۰ برابر فشار اتمسفری را تحمل کرده و در محدوده دمایی بین -۸۰ تا ۸۰ درجه سانتی‌گراد عملکرد خود را حفظ کند. این ویژگی‌ها آن را برای کاربردهای هوافضایی مناسب می‌سازد.
تغییرات انقلابی در طراحی هواپیماها و فراتر از آن
این آلیاژ حافظه شکل به مهندسان امکان می‌دهد تا بال‌های هواپیما را تغییر شکل داده و عملکرد را بهینه‌سازی کنند. هواپیماهای مجهز به این فناوری قادر خواهند بود بال‌های خود را برای افزایش نیروی برآ در هنگام برخاست و فرود باز کنند، یا در حالت پرواز سریع و مافوق صوت، به پروفایلی کشیده و بهینه تبدیل شوند. این قابلیت‌ها علاوه بر افزایش کارایی، مصرف سوخت را نیز کاهش داده و حمل‌ونقل هوایی را به‌سمت دوستدار محیط‌زیست سوق می‌دهند.
همچنین، این فناوری کاربردهای گسترده‌ای در رباتیک و اکتشافات فضایی دارد. در اکتشافات فضایی، مقاومت این آلیاژ در برابر دماها و فشارهای شدید، طراحی فضاپیماهای قابل تغییر شکل را ممکن می‌سازد.
منبع: indiandefencereview
